Η συνέντευξη ενός επικίνδυνα απελπισμένου ανδρείκελου

Να γιατί έχουμε χρέος να καλέσουμε την Ιστορία να πάρει τη δική της εκδίκηση 

Οι ένοχοι έχουν ονοματεπώνυμο. Και η ταυτότητα όλων εκείνων που η στάση και η ψήφος τους θα προσφέρει αποκούμπι στο ανδρείκελο της σημερινής  συνέντευξης αντί να το αποκαθηλώσει άμεσα, θα πρέπει να κρατηθεί ως εκκρεμότητα στην ιστορία, που αργά ή γρήγορα θα κληθεί να πάρει τη δική της εκδίκηση...

Του Κ. Κυριακόπουλου

Η σημερινή συνέντευξη, δε δόθηκε από έναν περήφανο πολιτικό που εκπροσωπεί μια κυρίαρχη χώρα, αλλά από έναν χιλιοταπεινωμένο πολιτικό μπαγαπόντη που αναζητεί εναγωνίως συνενόχους στον ατελεύτητο δωσιλογικό του κατήφορο.

Αυτή η συνέντευξη, δεν αποτέλεσε έναν περήφανο απολογισμό πεπραγμένων που θα έβαζαν κατά τα λεγόμενα του τη χώρα στο δρόμο της σταθερότητας, αλλά μια σαφή προειδοποίηση πως όλα κείνα που χρόνια τώρα ξορκίζει και υποτίθεται ότι πολεμά, παραμένουν παρόντα και απειλούν τη χώρα με γενικευμένη κατάρρευση.

Αυτή η κακοστημένη παράσταση, ήταν ένα επικίνδυνο μείγμα ματαιοδοξίας, εγωπάθειας και καθολικού πολιτικού ξεβρακώματος ενός ξεφωνημένου πολιτικού, που αναγνώρισε ως «καθήκον» του την παραμονή στην πρωθυπουργία, και ως "ύψιστη υποχρέωσή" του τη μετατροπή του Εθνικού μας Συντάγματος, σε απλή κατοχική εγκύκλιο που θα καταστήσει ακόμη ευκολότερη την ασυδοσία των συμμοριών, σε ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια.

Αυτή η θλιβερή εμφάνιση ενός πρωθυπουργού - κονσέρβα, αποτέλεσε μια πρωτοφανή παρέλαση ψευδολογίας, που παίζει αδίστακτα με το θυμικό του λαού, αφού δε δίστασε να επικαλεστεί ως παράδειγμα την ανάγκη τροποποίησης ή και κατάργησης του τρισάθλιου νόμου περί ευθύνης υπουργών, παρέκαμψε όμως σκόπιμα να αναγνωρίσει πως δεν ήταν αυτός ο νόμος που τον εμπόδισε να στήσει τη μια και μόνη εξεταστική για το μνημόνιο που υποσχέθηκε, ούτε βεβαίως ήταν αυτός ο νόμος που τον οδήγησε με τις ψήφους των βουλευτών του στο να μην παραπέμψει καν σε εξεταστική το Βενιζέλο για τα θρυλικά υποβρύχια.

Πρόκειται για μια συνέντευξη – προσβολή στους ίδιους τους βουλευτές του, αφού κάθε «ευχαριστώ» σ αυτούς, ήταν «ευχαριστώ» για τη μη υπερήφανη στάση που κράτησαν στην υλοποίηση των κατοχικών απαιτήσεων. Και τη συνέχιση αυτού του δρόμου, της εθνικής υποταγής και της απόλυτης ταπείνωσης, επιχειρεί και πάλι σήμερα να εμφανίσει ως "ύψιστη εθνική ανάγκη", τη μόνη ικανή να εξευμενίσει το θεριό του 4ου Ράιχ.

Και ξαφνικά… μαζεύτηκαν σύννεφα πάνω από τη χώρα…

Τα σύννεφα που τόσα χρόνια υποτίθεται ότι παραμέριζε με την υπεύθυνη πολιτική του, έκαναν μια βόλτα και επέστρεψαν δριμύτερα, για να τρομάξουν το λαό έτσι και τολμήσει να πιάσει στα χέρια του ψηφοδέλτιο.

Και ποιος μιλά για ξαφνική έλευση σύννεφων;

Μα ο σκίστης των μνημονίων. Ο ουρακοτάγκος του πολιτικού καιροσκοπισμού που έχει επιδοθεί μανιωδώς σε μια βιομηχανία κατασκευής συνενόχων. Αυτός που πραγματοποίησε «το μεγαλύτερο πακέτο μεταρρυθμίσεων και εξυγίανσης που έγινε ποτέ σε χώρα» και το οποίο βεβαίως εσύ Έλληνα πολίτη, το βιώνεις με τρόπο αδιαμφισβήτητο στην καθημερινότητα της απόλυτης δυστυχίας σου. 

Αυτή η δυστυχία η απόλυτη, οι άστεγοι και τα συσσίτια, οι 7.000 δολοφονημένοι, το άνεργο παιδί, το παγωμένο σπίτι σου, αυτά και κάμποσα ακόμη είναι η «κοσμογονία αλλαγών που μας έφεραν στην πρώτη θέση στον πλανήτη».

Κι αυτό το πολιτικό θρασίμι Έλληνα πολίτη, εσύ ακόμη τον ακούς…. Κι ακόμη δε τον κρέμασες… Κι ακόμη ανέχεσαι ανδρείκελα σαν του λόγου του να παίζουν μπιλιάρδο στις πλάτες της χώρας και της αξιοπρέπειάς σου.

Αυτός ο πολιτικός αγύρτης…

Θέλει συνένοχους για να φέρει λύσεις «καθαρές», μέσα από την απόλυτη βρωμιά του κατοχικού δικαίου. Είναι αυτός που θεωρεί απαγορευμένο, επικίνδυνο και ανεπίτρεπτο, όπως και βρώμικο το δικαίωμά σου να πας έστω με ένα ψηφοδέλτιο στην κάλπη, διότι τρέμει την προσωπική του αποκαθήλωση. Τίποτε άλλο δεν τρέμει. Για τίποτε άλλο δε νοιάζεται.

Αυτό το γερμανοπροσκυνημένο ανδρείκελο…

Αντί να βγει έστω και την ύστατη στιγμή και να βουλώσει το στόμα των συμμοριτών την Ευρώπης, για τις απροκάλυπτες παρεμβάσεις που επιχειρούν σε βάρος της χώρας που υποτίθεται ότι κυβερνά, βγήκε ακόμη και σήμερα να απειλήσει τη χώρα του και τους πολίτες της με την κάθοδο των δεινοσαύρων, με λιμούς και καταποντισμούς, αν οι πολίτες ασκήσουν το αυτονόητο πολιτικό τους δικαίωμα, νομιμοποιώντας έτσι την άθλια στάση των συμμοριτών.

Υ.Γ. Όσο για την αυστηρότητα των δημοσιογράφων της κατοχικής ΝΕΡΙΤ που παντού συναντούν πολίτες που λένε «βρείτε τα επιτέλους για το καλό του τόπου»… Ας την αφήσουμε καλύτερα ασχολίαστη…

Για κείνους που έχασαν το σημερινό υπερθέαμα το παραθέτουμε αυτούσιο...

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση