Ο εγκλωβισμός της Τουρκίας

Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης

η Τουρκία, αντί του στρατηγικού βάθους, το τελευταίο διάστημα βιώνει τη στρατηγική της μοναξιά, με την Ελλάδα, θέλοντας και μη, να αποτελεί ίσως τη μόνη χώρα που διατηρεί καλές σχέσεις, χωρίς να έχει υποχωρήσει, φυσικά, από τις εξωφρενικές απαιτήσεις της και προκλήσεις στην Κύπρο, στο Αιγαίο, στη Θράκη, στη Σχολή της Χάλκης κ.λπ. Ενδεικτικό της άποψης που έχει η Τουρκία στη στρατηγική σχέση που φιλοδοξεί να αναπτύξει με την Ελλάδα είναι το γεγονός ότι την Πέμπτη πραγματοποίησε εικονικούς βομβαρδισμούς πάνω από το Αγαθονήσι, ενώ την ίδια ώρα το υπερσύγχρονο ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός» (Χερετίν Μπαρμπαρόσα), έπλεε στα νερά κοινής ΑΟΖ Ελλάδος - Κύπρου, προς έμπρακτη αμφισβήτηση των τεκταινομένων στο Οικόπεδο 12, όπου ανάβει η φλόγα του φυσικού αερίου που εξορύσσει το γεωτρύπανο της αμερικανοεβραϊκών συμφερόντων Noble Energy.

Η παρουσία του «Μπαρμπαρός» στην περιοχή και ο -έστω και εικονικός- βομβαρδισμός του Αγαθονησίου μπορεί να θεωρηθούν και ως αντίδραση των Τούρκων στο ταξίδι του κ. Βενιζέλου στην Αίγυπτο, όπου αποδείχτηκε ότι η συνεννόηση στο ζήτημα της ΑΟΖ με τη χώρα αυτή δεν είναι στoν χώρο της φαντασίας, όπως έγραφαν κονδυλοφόροι της συνεχούς υποχωρητικότητας μόλις πριν από λίγο καιρό! Το πόσο θα βοηθήσει τους σχεδιασμούς της Τουρκίας για μετατροπή της Ανατολικής Μεσογείου σε μουσουλμανική λίμνη η αύξηση της έντασης στην περιοχή μπορεί να το διακρίνει κανείς από την ακύρωση της κοινής ναυτικής άσκησης Αιγύπτου - Τουρκίας, με πρωτοβουλία του Καΐρου, το οποίο, μάλιστα, ανακοίνωσε ότι δεν θα αποστείλει τον πρέσβη του στην Αγκυρα Αμπντουραχάμ Σαλαχαντίν, τον οποίο ανακάλεσε από τα μέσα Αυγούστου, αν δεν σταματήσει η Τουρκία να αναμειγνύεται στα εσωτερικά της. Να σημειωθεί ότι ο εκπρόσωπος του αιγυπτιακού ΥΠΕΞ έκανε αυτήν την ανακοίνωση την ημέρα που επέστρεφε ο πρέσβης της Τουρκίας στο Κάιρο Χουσεΐν Αβνί Μποτσαλί, δείχνοντας επί της ουσίας ότι είναι περίπου ανεπιθύμητος στη χώρα!

Ενώ, λοιπόν, η Τουρκία καλείται να διαχειριστεί τη στρατηγική της μοναξιά, οι πιθανές εξελίξεις στη Συρία αποτελούν καθημερινή ασχολία στις ασκήσεις επί χάρτου που κάνουν οι Τούρκοι διπλωμάτες και στρατιωτικοί για να αντιμετωπίσουν διάφορα σενάρια.

Η πρώτη διαπίστωση, που όμως δεν ομολογούν οι Τούρκοι «επιτελείς», είναι ότι η Τουρκία, που φιλοδοξούσε να κινεί τα νήματα και να μην κινείται τίποτα ερήμην της στη Μέση Ανατολή, όχι μόνο είναι εντελώς αδύναμη να επηρεάσει την πορεία των εξελίξεων στη Συρία και την Αίγυπτο, αλλά γίνεται ιδιαιτέρως ευπαθής ένεκα αυτών! Δεν είναι δε λίγοι εκείνοι οι αναλυτές που, για να αποδείξουν το κενό και ανακόλουθο των μεγαλοστομιών και των βερμπαλισμών του Ερντογάν και της άνευ περιεχομένου εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησής του, τον καλούν, αντί να εκλιπαρεί τον Ομπάμα να επέμβει στη Συρία, να κινηθεί στρατιωτικά από κοινού με τη Σαουδική Αραβία και τις άλλες μουσουλμανικές χώρες, για να εγκαταστήσει το καθεστώς που επιθυμεί, αποκλείοντας μάλιστα τους δυτικούς νεο-σταυροφόρους από τα «ιερά μουσουλμανικά εδάφη»!

Πέραν αυτής της διαπίστωσης, που προσγειώνει απότομα σε μια εξαιρετικά σκληρή πραγματικότητα το δίδυμο Ερντογάν - Νταβούτογλου, οι φόβοι της Αγκυρας από την πορεία των εξελίξεων στη Συρία εντοπίζονται σε μια σειρά από ζητήματα.

Σε περίπτωση που γίνει το χτύπημα, ποια θα είναι η απάντηση του Ασαντ προς την Τουρκία και κατά πόσον μια αντίδραση θα υποχρεώσει την Αγκυρα να απαντήσει και να εμπλακεί απευθείας στον πόλεμο; Επίσης, ποια θα είναι η αντίδραση του Ιράν, του Ιράκ, των άλλων σιιτών της περιοχής, της Χεζμπολάχ του Λιβάνου και της νέας κυβέρνησης της Αιγύπτου και πώς οι αντιδράσεις αυτές θα επηρεάσουν την Τουρκία;

Σε περίπτωση ανατροπής του Ασαντ μετά το χτύπημα, αφού δεν θα υπάρχουν ξένες δυνάμεις σταθεροποίησης, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα ακολουθήσει πόλεμος μεταξύ αλεβιτών - σουνιτών, καθώς και μεταξύ Αράβων - Κούρδων, εξελίξεις που, αν δεν επεκταθούν, θα επηρεάσουν σοβαρά την εσωτερική συνοχή και ασφάλεια της Τουρκίας, όπου Κούρδοι και Αλεβίτες μαζί πλησιάζουν το 35%-40% του πληθυσμού.

Αλλο ένα ζήτημα που αποτελεί σοβαρό πονοκέφαλο για την Αγκυρα είναι το ενδεχόμενο εμπλοκής της Περιφερειακής Διοίκησης του Κουρδιστάν (ΠΔτΚ) σε πιθανή γενικευμένη σύγκρουση των Κούρδων της Συρίας (PYD) με την Αλ Νούσρα/Αλ Κάιντα. Η Τουρκία έχει συνάψει ενεργειακές συμφωνίες με την κυβέρνηση Μπαρζανί, από τις οποίες θα επωφελείται κατά πολλά δισεκατομμύρια δολάρια κατ’ έτος τα επόμενα χρόνια, και φοβάται ότι, αν υποχρεωθεί η ΠΔτΚ να στείλει τους πεσμεργκά στη Β. Συρία, θα δημιουργηθεί σκηνικό που θα θέσει σε κίνδυνο τις εν λόγω συμφωνίες, καθώς και τις ειρηνευτικές συνομιλίες με το ΡΚΚ που βρίσκονται σε εξέλιξη.

Ο συναγερμός συνεχίζεται στην Αγκυρα και θα συνεχίζεται για αρκετό καιρό!

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση