Ακριτολογίες
Γράφει ο Ακρίτας
Λένε ψευδώς ότι δεν υπάρχει plan b για την ανταγωνιστικότητα, εκτός από το να μειώνουν συνεχώς τον αριθμό των πλήρης απασχολούμενων υπαλλήλων. Ο λόγος που το κάνουν αυτό, είναι για να μειώσουν τα ΕΣΟΔΑ στα ασφαλιστικά ταμεία, άρα και οι κοινωνικές μεταβιβάσεις να είναι... παρελθόν.
Η ανταγωνιστικότητα έχει να κάνει με τον παραγωγικό μετασχηματισμό, ο οποίος έχει μεσοχρόνιο και μακροχρόνιο ορίζοντα και μπορεί να επιτευχθεί εφόσον η αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας επικεντρωθεί στις ακόλουθες δύο προτεραιότητες:
ΠΡΩΤΟΝ στην ισχυροποίηση της συσσώρευσης κεφαλαίου με ιδιωτικές επενδύσεις σε εξωστρεφείς δραστηριότητες και κλάδους υποκατάστασης εισαγωγών με κριτήριο τη βελτίωση της παραγωγικότητας και την αύξηση της απασχόλησης.
ΔΕΥΤΕΡΟ, στην αναδιάρθρωση της εγχώριας ζήτησης προς την απορρόφηση εγχώριας παραγωγής, και τη διατήρηση της ζήτησης σε επίπεδα που θα στηρίζει την κεφαλαιακή συσσώρευση για το διάστημα που θα χρειαστεί να οικοδομηθεί η εξωστρέφεια του παραγωγικού συστήματος.
Το τελευταίο προϋποθέτει την...
-συνοχή μεταξύ της βραχυπρόθεσμης μακροοικονομικής διαχείρισης και της μεσοπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης στρατηγικής παραγωγικής ανασυγκρότησης, την οποία μπορεί να εγγυηθεί ο θεσμός του «εργοδότη ύστατης προσφυγή» όπως προτείνει η νεοκευνσιανή πλευρά(CERP, Levy, Αργείτης κλπ.)
-βελτίωση των πραγματικών εμποδίων της ανταγωνιστικότητας και παραγωγικού μετασχηματισμού που είναι η Γραφειοκρατία, η Διαφθορά και Φορολόγηση, όπως έχει αναλυθεί εκτενώς από το WEF.
«Η ανισότητά μας αντανακλάται σε κάθε σημαντική απόφαση που λαμβάνουμε ως έθνος -από τον προϋπολογισμό μέχρι τη νομισματική μας πολιτική, ακόμα και μέχρι το σύστημα δικαιοσύνης μας- και πώς οι ίδιες οι αποφάσεις αυτές συμβάλλουν στη διαιώνιση και την επιδείνωση αυτής της ανισότητας.
Με δεδομένο ένα πολιτικό σύστημα που είναι τόσο ευαίσθητο απέναντι στα οικονομικά συμφέροντα, η διόγκωση της οικονομικής ανισότητας επιτείνει την ανισορροπία της πολιτικής ισχύος, στο πλαίσιο μιας φαύλης διαπλοκής μεταξύ πολιτικής και οικονομικών.
Και τα δύο μαζί διαμορφώνουν, και διαμορφώνονται από, κοινωνικές δυνάμεις -κοινωνικά ήθη και κοινωνικούς θεσμούς- που συμβάλλουν στην ενίσχυση αυτής της διογκούμενης ανισότητας.»
J. Stiglitz
Λένε ψευδώς ότι δεν υπάρχει plan b για την ανταγωνιστικότητα, εκτός από το να μειώνουν συνεχώς τον αριθμό των πλήρης απασχολούμενων υπαλλήλων. Ο λόγος που το κάνουν αυτό, είναι για να μειώσουν τα ΕΣΟΔΑ στα ασφαλιστικά ταμεία, άρα και οι κοινωνικές μεταβιβάσεις να είναι... παρελθόν.
Η ανταγωνιστικότητα έχει να κάνει με τον παραγωγικό μετασχηματισμό, ο οποίος έχει μεσοχρόνιο και μακροχρόνιο ορίζοντα και μπορεί να επιτευχθεί εφόσον η αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας επικεντρωθεί στις ακόλουθες δύο προτεραιότητες:
ΠΡΩΤΟΝ στην ισχυροποίηση της συσσώρευσης κεφαλαίου με ιδιωτικές επενδύσεις σε εξωστρεφείς δραστηριότητες και κλάδους υποκατάστασης εισαγωγών με κριτήριο τη βελτίωση της παραγωγικότητας και την αύξηση της απασχόλησης.
ΔΕΥΤΕΡΟ, στην αναδιάρθρωση της εγχώριας ζήτησης προς την απορρόφηση εγχώριας παραγωγής, και τη διατήρηση της ζήτησης σε επίπεδα που θα στηρίζει την κεφαλαιακή συσσώρευση για το διάστημα που θα χρειαστεί να οικοδομηθεί η εξωστρέφεια του παραγωγικού συστήματος.
Το τελευταίο προϋποθέτει την...
-συνοχή μεταξύ της βραχυπρόθεσμης μακροοικονομικής διαχείρισης και της μεσοπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης στρατηγικής παραγωγικής ανασυγκρότησης, την οποία μπορεί να εγγυηθεί ο θεσμός του «εργοδότη ύστατης προσφυγή» όπως προτείνει η νεοκευνσιανή πλευρά(CERP, Levy, Αργείτης κλπ.)
-βελτίωση των πραγματικών εμποδίων της ανταγωνιστικότητας και παραγωγικού μετασχηματισμού που είναι η Γραφειοκρατία, η Διαφθορά και Φορολόγηση, όπως έχει αναλυθεί εκτενώς από το WEF.
***
«Η ανισότητά μας αντανακλάται σε κάθε σημαντική απόφαση που λαμβάνουμε ως έθνος -από τον προϋπολογισμό μέχρι τη νομισματική μας πολιτική, ακόμα και μέχρι το σύστημα δικαιοσύνης μας- και πώς οι ίδιες οι αποφάσεις αυτές συμβάλλουν στη διαιώνιση και την επιδείνωση αυτής της ανισότητας.
Με δεδομένο ένα πολιτικό σύστημα που είναι τόσο ευαίσθητο απέναντι στα οικονομικά συμφέροντα, η διόγκωση της οικονομικής ανισότητας επιτείνει την ανισορροπία της πολιτικής ισχύος, στο πλαίσιο μιας φαύλης διαπλοκής μεταξύ πολιτικής και οικονομικών.
Και τα δύο μαζί διαμορφώνουν, και διαμορφώνονται από, κοινωνικές δυνάμεις -κοινωνικά ήθη και κοινωνικούς θεσμούς- που συμβάλλουν στην ενίσχυση αυτής της διογκούμενης ανισότητας.»
J. Stiglitz
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...