O ελληνικός λεκές και τα ξένα μαγειρέματα!

Η αποκάλυψη για τα ιταλικά μαγειρέματα των δημοσιονομικών στοιχείων ξαναφέρνει στην επιφάνεια την χρήση της δημιουργικής λογιστικής από χώρες του ευρώ. Όμως, η λάσπη έχει κολλήσει μόνο στην Ελλάδα. Τι πρέπει να ξέρουμε.

Άλλες χώρες έχουν την χάρη κι άλλες το όνομα.

Η γνωστή λαϊκή ρήση μας ήλθε ακόμη μια φορά στο νου, διαβάζοντας το ρεπορτάζ των Financial Times (FT) για τις ωραιοποιήσεις των δημοσιονομικών στοιχείων που έχει χρησιμοποιήσει η Ιταλία στο παρελθόν.

Η γείτονα κινδυνεύει να υποστεί ζημιές αρκετών δισ. ευρώ από την αναδιάρθρωση οκτώ δανείων σε παράγωγα χρηματοπιστωτικά προϊόντα με ξένες τράπεζες συνολικής ονομαστικής αξίας 31,7 δισ. ευρώ κατά το 1ο εξάμηνο του 2012.

Οι πιο παλιοί και πιο έμπειροι θεωρούν βέβαιο ότι αυτό το ποσό είναι πολύ μικρό απέναντι στα «ανοίγματα» που μπορεί να έχουν οι τοπικές αρχές (ΟΓΑ) σ' όλη την Ιταλία από την εκτεταμένη χρήση παράγωγων χρηματοοικονομικών προϊόντων στο παρελθόν.

Για μια τέτοια περίπτωση με περίπλοκα προϊόντα, κάποια τοπική κυβέρνηση είχε μηνύσει την Merrill Lynch και άλλες ξένες τράπεζες στο παρελθόν σε δικαστήριο του Λονδίνου ότι δεν τις είχαν γνωστοποιήσει τους κινδύνους με αποτέλεσμα να υποστεί ζημιές.

Όμως, το θέμα δεν επανήλθε στη δημοσιότητα από τότε με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουμε τι ακριβώς έχει συμβεί. Δεν θα μας εξέπληττε αν το θέμα έχει επιλυθεί εξωδικαστικά.

Αντίθετα, η Ελλάδα πληρώνει πολύ ακριβό τίμημα από την προθυμία διαφορετικών κυβερνήσεων να προβάλλουν τις ζημιές από την χρήση δημιουργικής λογιστικής, δυσφημώντας την χώρα για δικό τους κομματικό όφελος.

Όλη η υφήλιος γνωρίζει ότι η Ελλάδα μπήκε στην ΟΝΕ, «μαγειρεύοντας»-υποτίθεται- το δημοσιονομικό έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης κατά Μάαστριχτ το 1999.

Ήταν η χρονιά-κριτήριο για την Ελλάδα και το έλλειμμα διαμορφώθηκε στο 3.1% του ΑΕΠ μετά την «λαμπρή» έμπνευση του κ. Αλογοσκούφη να αλλάξει τον λογιστικό τρόπο καταγραφής των παραγγελιών στρατιωτικού υλικού.

Ως γνωστόν, οι ανωτέρω δαπάνες καταγράφονταν με την παράδοση των υλικών που σήμαινε επιβάρυνση των μελλοντικών προϋπολογισμών.

Όμως, ο τότε υπουργός οικονομικών άλλαξε τον τρόπο καταγραφής-υιοθετήθηκε η υπογραφή των συμβολαίων- για να φέρει τις δαπάνες πιο μπροστά, δημιουργώντας μεγαλύτερα περιθώρια ελιγμών για δαπάνες στο μέλλον.

Η Ελλάδα δυσφημίστηκε αλλά το έλλειμμα του 1999 δεν άλλαξε παρότι ο λογιστικός τρόπος καταγραφής επανήλθε στο πρότερο καθεστώς το 2006 αν θυμόμαστε καλά.

Ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα δημιούργησε η «έμπνευση» μερικών κομματικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ να επιβαρύνουν το έλλειμμα του 2009 για να τους πιστωθεί η δραστική μείωση του τα επόμενα χρόνια.

Όμως, πόσοι γνωρίζουν σήμερα ή θέλουν να υπενθυμίσουν ότι ορισμένες από τις χώρες που μπήκαν πρώτες στην ΟΝΕ το 1999 με βάση τις οικονομικές επιδόσεις του 1997 δεν ικανοποιούσαν το κριτήριο του Μάαστριχτ για το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης;

Αν ανατρέξει κανείς στα στοιχεία της Κομισιόν που είναι διαθέσιμα θα διαπιστώσει ότι η Γαλλία, η Ισπανία και η Ιταλία δεν ικανοποιούσαν το σχετικό κριτήριο το 1997 με βάση τις μετέπειτα αναθεωρήσεις των στοιχείων.

Πιο συγκεκριμένα, το έλλειμμα της Γαλλίας ανήλθε στο 3,3% του ΑΕΠ το 1997, της Ισπανίας στο 4% και της Ιταλίας στο 5,1%.

Η Γερμανία με το έλλειμμα στο 2,8% του ΑΕΠ δεν θα είχε ικανοποιήσει πιθανόν το κριτήριο αν δεν γινόταν ειδική χρήση των κεφαλαίων από τις ιδιωτικοποιήσεις και πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων στην πρώην Ανατολική Γερμανία.

Όσον αφορά την Γαλλία, η τελευταία είχε μειώσει το έλλειμμα του 1997 λαμβάνοντας προκαταβολή 5,7 δισ. ευρώ ή 0,5% του ΑΕΠ από την France Telecom σε αντάλλαγμα για την ανάληψη των μελλοντικών συνταξιοδοτικών υποχρεώσεων των υπαλλήλων της τελευταίας.

Η Γαλλία επανέλαβε το εγχείρημα το 2005 με την ανάληψη ανάλογων υποχρεώσεων των Electricite de France και Gaz de France αντί προκαταβολής 8,6 δισ. ευρώ που αντιστοιχούσαν στο 0,5% του ΑΕΠ.

Η χώρα μείωσε το δημοσιονομικό έλλειμμα και οι δυο εταιρείες απέφυγαν την υποχρέωση να καταγράψουν το μεγάλο αναλογιστικό έλλειμμα καθώς υιοθετούσαν τα διεθνή λογιστικά πρότυπα. (IAS)

Η Πορτογαλία εφάρμοσε την ίδια μέθοδο για να μειώσει το έλλειμμα του 2010 και του 2011, αναλαμβάνοντας τα συνταξιοδοτικά προγράμματα των ιδιωτικών τραπεζών και άλλων εταιρειών.

Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε αλλά σταματάμε εδώ.

Ω γέγονε, γέγονε θα πουν μερικοί.

Ως ένα σημείο έχουν δίκιο.

Όμως, η τελευταία αποκάλυψη των FT για την Ιταλία δείχνει ότι οι χώρες κάνουν ό,τι μπορούν για να ωραιοποιήσουν τα δημοσιονομικά στοιχεία τους.

Απλά, αυτές δεν έχουν το όνομα σε αντίθεση με την Ελλάδα που ορισμένοι πολιτικοί «εργάσθηκαν» συστηματικά για να της το βγάλουν, συμβάλλοντας, ίσως άθελά τους, στη φτωχοποίηση της χώρας.

Dr. Money

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση