Η Μποτσουάνα έδειξε την λύση στο πρόβλημα

Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος 

Η απορρύθμιση, η κατάρρευση και το πραξικόπημα, με την ευρεία έννοια των λέξεων, είναι τα βασικά εργαλεία του ΔΝΤ - χωρίς τα οποία πολύ δύσκολα μπορεί να επιβάλλει τους κανόνες του. Επίσης είναι πολύ δύσκολος ο χειρισμός μίας χώρας, η οποία είναι μέλος της Ευρωζώνης, ενώ τυχόν κυβερνήσεις στρατιωτικής χούντας, τεχνοκρατών ή δεξιές συντηρητικές, δεν διευκολύνουν την εφαρμογή των σχεδίων του.

Η αιτία είναι το ότι απαιτείται η ανοχή του λαού, όσον αφορά το πρόγραμμα λεηλασίας του, η οποία δεν εξασφαλίζεται όταν υπάρχουν εναλλακτικές δυνατότητες διακυβέρνησης, οι οποίες μοιράζουν ελπίδες και υποσχέσεις. Φυσικά ο ιδανικός συνεργάτης του ΔΝΤ είναι μία κυβέρνηση συνεργασίας των δύο μεγάλων αντιπολιτευομένων κομμάτων, πλήρως υποταγμένη στις εντολές του, είτε εκβιαστικά, είτε ενδοτικά.

Ανεξάρτητα από αυτά, εάν αναλύσει κανείς ψύχραιμα τον τρόπο, με τον οποίο λειτούργησε το ΔΝΤ στην Ευρώπη, θα διαπιστώσει εύκολα ότι, έκανε πάρα πολλά λάθη, όσον αφορά την εφαρμογή της βασικής στρατηγικής του.

Οι αποκρατικοποιήσεις στον ευρωπαϊκό νότο είναι ελάχιστες, η ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων υπέστη ένα σοβαρό πλήγμα με την επιβολή ελέγχων στην Κύπρο, οι τιμές των τροφίμων, του νερού, του ηλεκτρισμού και της ενέργειας δεν αυξήθηκαν σε μεγάλο βαθμό ενώ, ακόμη στην Ευρώπη, η κάθε χώρα κάνει ότι θέλει, χωρίς να υποτάσσεται στην ευρωπαϊκή κεντρική διοίκηση.

Στον τομέα τώρα των κοινωνικών αναταραχών, με βάση τις οποίες θα κατέρρεαν οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων, οι επιτυχίες του ΔΝΤ δεν είναι σημαντικές - αφού οι Πολίτες δεν έχουν ακόμη επαναστατήσει μαζικά (αντίθετα στην Τουρκία, όπου επιδιώκεται πιθανότατα ο διαμελισμός της, έτσι ώστε να είναι πιο ασφαλής η διέλευση του σχεδιαζόμενου ενεργειακού αγωγού, οι Η.Π.Α. φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη επιτυχία).

Η λεηλασία των Ευρωπαίων λοιπόν καθυστερεί επικίνδυνα - ενώ ο χαμένος χρόνος είναι πολύ δύσκολο να αναπληρωθεί (αν και στην Ελλάδα ίσως βοηθήσει τελικά την σχεδιαζόμενη εξέγερση η υπόθεση της ΕΡΤ, η οποία δεν είναι απίθανο να προκλήθηκε σκόπιμα, αφού διαφορετικά δεν είναι δυνατόν να εξηγηθεί ο καταστροφικός χειρισμός, εκ μέρους της κυβέρνησης).

Στα πλαίσια αυτά, αναρωτιούνται ήδη σε πολλές χώρες για τον τρόπο, με τον οποίο πρέπει να αντιμετωπισθεί το ΔΝΤ (η πρωσική Γερμανία επίσης, σε ορισμένες από αυτές, οι οποίες δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να υποταχθούν στους επίδοξους απογόνους του Χίτλερ).

Η απάντηση στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι άλλη, από αυτήν που έδωσε ο ίδιος ο J. Stieglitz, όταν ρωτήθηκε σχετικά το 2001, πριν ακόμη αναγκασθεί να σιωπήσει. Ήταν δε η εξής:

"Υπάρχει ένα και μοναδικό αποτελεσματικό μέσον εναντίον του ΔΝΤ - αυτό που χρησιμοποίησε η Μποτσουάνα, το μοναδικό κράτος στον πλανήτη, το οποίο αντέδρασε με επιτυχία απέναντι στη λεηλασία του από την παγκόσμια ελίτ. Απλούστατα, είπαν στο ΔΝΤ να τα μαζέψει και να εξαφανισθεί από τη χώρα τους, χωρίς καμία καθυστέρηση".

Συνέχεια στο "Η στρατηγική των πέντε φάσεων"

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση