Η κατάσταση του έθνους
«Η κατάσταση του έθνους σήμερα» - με αυτόν τον τίτλο
ο Αμερικανός Πρόεδρος απευθύνεται κατ’ έτος στον αμερικανικό λαό και
λογοδοτεί για τα πεπραγμένα του, εξαγγέλλοντας ταυτοχρόνως τι χρη δραν
στο εγγύς μέλλον περί τα προβλήματα που διαχειρίζεται.
Βεβαίως, είναι παγκοίνως γνωστό ότι ο Πρόεδρος λογοδοτεί με ευφημισμούς και προγραμματίζει με ψέματα ή αοριστίες ή (στην καλύτερη περίπτωση) ευσεβείς πόθους! Οπως και να ’χει, μόλις τελειώσει η σεμνή αυτή τελετή, οι όντως κρατούντες στις ΗΠΑ, με ή χωρίς τον Πρόεδρο, συνεχίζουν τις μπίζνες ας γιούζαλ.
Ακόμα κι αν, κάνοντας μια μεταφορά στα καθ’ ημάς, ήθελε να κάνει το ίδιο ο κ. Σαμαράς και, απευθυνόμενος στο έθνος, να αναφερθεί στην κατάσταση της χώρας σήμερα, δεν θα μπορούσε. Διότι την κατάσταση της χώρας δεν τη γνωρίζει. Τη γνωρίζει η Τρόικα.
Ακόμα κι όταν λέει ψέματα στον λαό ο κ. Πρωθυπουργός, όπως κάθε λίγο και λιγάκι κάνει, η Τρόικα μπορεί ανά πάσα στιγμή να τον διαψεύσει και άλλα ψέματα να πει να του υπαγορεύσει.
Ο κ. Σαμαράς και η αξιοθρήνητοι σύμμαχοί του δεν κυβερνούν, κυβερνώνται. Κι όποιοι παραγνωρίζουν αυτόν τον παράγοντα οδηγούνται σε λάθος ανάλυση της συγκυρίας και συνεπώς σε λάθος στρατηγική.
Η Ξενοκρατία χαρακτήριζε την Ελλάδα από γενέσεώς της, με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου το 1832. Στο πλαίσιο αυτής της Ξενοκρατίας αναπτύχθηκε και διαμορφώθηκε ο καπιταλισμός στη χώρα μας και από το ίδιο πλαίσιο καθορίστηκε η έκβαση
των μεγάλων γεγονότων που καθόρισαν την πορεία του ελληνισμού στα
νεώτερα χρόνια (χρέη, Μικρασιατική Καταστροφή, Εθνική Αντίσταση,
Εμφύλιος, μετανάστευση, χούντα, Κυπριακό κ.ά.).
Εκείνο επίσης που έχει ιδιαίτερη σημασία να εξετάζει κανείς κάθε φορά είναι το μείγμα Ξενοκρατίας εσωτερικού και Ξενοκρατίας εξωτερικού (για να εκφρασθούμε κάπως σχηματικά) μέσα στο οποίο ανασαίνει και ταυτοχρόνως ασφυκτιά η χώρα.
Ως Ξενοκρατία εσωτερικού
θα μπορούσαμε να προσδιορίσουμε τις ξένες δυνάμεις που έχουν κάθε φορά
τον πρώτο και κυρίαρχο λόγο για τα εσωτερικά της χώρας (όπως η Αγγλία
και μετά οι ΗΠΑ στη μεταπολεμική και ψυχροπολεμική περίοδο) και ως Ξενοκρατία εξωτερικού θα μπορούσαμε να ορίσουμε το πλέγμα των διεθνών σχέσεων και γεωπολιτικών στρατηγικών μέσα στο οποίο χωρίς δική της εθνική στρατηγική κινείται (ή μάλλον θαλασσοδέρνεται) η χώρα μας.
Είτε με θεσμικό τρόπο (συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ενωση) είτε ως έρμαιο της τύχης (δηλαδή με ασθενείς έως ανύπαρκτες διεθνείς σχέσεις, πέραν εκείνης της υποταγής), η Ελλάδα κινείται σχεδόν λάθρα μέσα σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, με τη νέα τάξη που τον συνέχει να την υπερβαίνει και να την καθηλώνει.
Μετά το ξέσπασμα της κρίσης που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια φάση αναδιάταξης του καπιταλισμού ως προς την αναδιανομή του πλούτου ανάμεσα στους κροίσους και τις Εταιρείες με όργανα τα κράτη, η Ελλάδα κι άλλες χώρες σαν την Ελλάδα μετατράπηκαν από θύματα, που επί μακρόν ήταν, σε θηράματα. Διότι ο καπιταλισμός, χωρίς αντίπαλο δέος πια, αποθηριώθηκε και «διορθώνει» τις καταστροφές που προκαλεί με ακόμα μεγαλύτερες. Τρία μόνον παραδείγματα: ο πόλεμος, η φτώχεια, οι δημοκρατίες.
Ο πόλεμος: Από το 1990 και μετά η νομιμοποίηση του πολέμου (ενίοτε και απ’ τον ΟΗΕ) ως μέσου επίλυσης διαφόρων, καθώς και η αύξουσα πληθύς των συρράξεων έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο απ’ το 1945 και μετά.
Η φτώχεια. Ουδέποτε άλλοτε ήταν τόσο βαθειά για τόσους πολλούς, όπως ουδέποτε άλλοτε και ο πλούτος ήταν τόσο πολύς για τόσους λίγους! Δεν υπάρχει προηγούμενο στην ανθρώπινη ιστορία, παρά σε γεωμετρικό υποπολλαπλάσιο.
Οι δημοκρατίες: ουδέποτε άλλοτε ήταν τόσο κούφιες, άδειες και οργουελιανές.
Αν λοιπόν σήμερα ο κ. Σαμαράς ήθελε να απευθυνθεί στο έθνος, κοιτάζοντας την Ελλάδα στα μάτια, θα μας έλεγε ότι η χώρα μας είναι μια αποικία χρέους.
Τούτο σημαίνει ότι η Ελλάδα είναι κράτος υπό καθεστώς Εντολής. Η Εντολή αυτή έχει αναληφθεί πέραν πάσης νομιμότητας απ’ το διεθνές κεφάλαιο και, μέσω Ευρωπαϊκής Ενωσης συν ΔΝΤ, έχει ανατεθεί σε γκαουλάιτερ.
Η Ελλάδα είναι χώρα Φόρου Υποτελής στους δανειστές της. Προς τούτο της αφαιρέθηκε η Ασυλία, ενώ ο δημόσιος πλούτος και οι εθνικοί πόροι έχουν περιέλθει σε καθεστώς διαχείρισης, νομής και κατοχής ξένων δυνάμεων.
Η Ελλάδα είναι Προτεκτοράτο, με την έστω λυμφατική αστική της δημοκρατία να αργοπεθαίνει, χωρίς να μπορεί να λάβει πολιτικές αποφάσεις ή να ασκήσει διοίκηση. Η δημοκρατία υπολειτουργεί με αντισυνταγματικό και παρασυνταγματικό τρόπο, ικανή μόνο να δέχεται κι αναγκασμένη να εκτελεί διαταγές.
Διαταγές που αφορούν στα πάντα, από το ύψος (βάθος) του κατώτατου μισθού και τις απολύσεις έως τον ΦΠΑ στην εστίαση, τις δόσεις για τον ΦΠΑ, τα χαράτσια και δεν συμμαζεύεται.
Η μόνη σχέση που λειτουργεί στη χώρα είναι η σχέση Γκαουλάιτερ και Ανδρεικέλων, Κομισαρίων και Κουίσλινγκς.
Αλλά, αν η Ελλάδα έγινε έτσι, γιατί έγινε; Ή μάλλον: γιατί θα έπρεπε να γίνει έτσι;
Τα τρία πράγματα που έγινε η Ελλάδα, α) κράτος υπό Καθεστώς Εντολής, β) χώρα Φόρου Υποτελής και γ) Προτεκτοράτο, είναι προϋποθέσεις για να γίνει το εξής ένα: Ειδική Οικονομική Ζώνη.
Η κρίση, εκτός από μηχανισμός αναδιανομής του πλούτου, είναι (κυρίως) εργαλείο για την καταστροφή του πολιτισμού της εργασίας. Η κατάργηση των δικαιωμάτων εκείνων που παράγουν τον πλούτο έναντι εκείνων που τον νέμονται έχει επισυμβεί. Απ’ τον κατώτατο μισθό ως την απελπισία της ανεργίας κι απ’ τα λουκέτα στα μαγαζιά έως τη μετανάστευση των νέων το κακό έχει συντελεσθεί. Και θα βαθύνει κι άλλο.
Εξανίστανται ορισμένοι γιατί η Τρόικα δεν «καταλαβαίνει» το αυτονόητο εις ό,τι αφορά, φέρ’ ειπείν, τη μείωση του ΦΠΑ ή την αύξηση των δόσεων προς την Εφορία. Ανοηταίνουν. Σκοπός της Τρόικας δεν είναι να «καταλάβει», αλλά να δημιουργήσει τα ερείπια που χρειάζεται μια Ειδική Οικονομική Ζώνη για να λειτουργήσει.
Εξαγριώνονται ορισμένοι (ή κάνουν πως εξαγριώνονται οι πιο πονηροί) γιατί η Τρόικα συνεχίζει να χορηγεί το «λάθος φάρμακο». Ανοηταίνουν. Η Τρόικα έχει βρει τον σωστό ασθενή και θα τον πεθαίνει όσον πιο πολύ μπορεί.
Κι όταν το εργασιακό τοπίο θα ’ναι νεκρό με 350 Ευρώ κατώτατο μισθό, τότε και «λεφτά θα ρίξουν στην αγορά» και η «ανάπτυξη» θα ξαναρχίσει. Σε μια χώρα με φθηνό πια εργατικό δυναμικό, ξεπουλημένο τον πλούτο της, καθημαγμένη, λεηλατημένη με την ενέργεια και τις στρατηγικές της υποδομές υπό κατοχήν - μια Ειδική Οικονομική Ζώνη.
(Πάντως ο Dow Jones στη Wall Street το γλεντάει πάλι, σε υψηλά επίπεδα, ενώ ο μεσιέ λε πρεζιντόν Ολόν φυστικώνει τη Γαλλία με μια «ευέλικτη εργασία» άλλο πράγμα - ευρωπαϊκό!)
Κατά τα άλλα, «σκληρότερη παρά ποτέ η Τρόικα» διαπιστώνουν τα ανδρείκελα που μετατρέπουν τις καρπαζιές που τρώνε απ’ τα Βάφεν Γκόλντεν Μπόυς σε ωμοφαγία κατά του λαού - σε ένα φωτοσόπ του τρόμου...
email: stathis@enikos.gr
Του Στάθη από enikos
Η Ελλάδα είναι χώρα Φόρου Υποτελής στους δανειστές της...αλλά τα δάνεια που φέρνουν την "νόμιμη" υποτέλεια πλέχθηκαν ψιλοβελονιά τα τελευταία 30 χρόνια και η αριστερή διανόηση εστίαζε κυρίως στα θέματα των διεκδικήσεων (και καλώς), αλλά όχι επισείοντας ταυτόχρονα και τους μεγαλύτερους κινδύνους από τους ακατάσχετους δανεισμούς, γιά να γίνει και μία παραγωγική στον λαό συνείδηση πως δεν μπορείς να λύνεις ένα πρόβλημα με ξένες "προσφορές"... και άρα κίνδυνος θάνατος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε τελική ανάλυση το συμπέρασμα σήμερα είναι πως οι απλοί ανενημέρωτοι πολίτες, που αγνοούν πράγματα και καταστάσεις, απλώς είναι πολίτες ενός κατώτερου θεού και αποκομμένοι από την δικαιωματική τους απαίτηση στον κοινό πλούτο της χώρας που πρέπει να τον μοιραστούν ταυτόχρονα τώρα με τους πολύ "λίγους" αλλά και με τους πάρα "πολλούς"...