Πού λιμνάζουν και πού κυκλοφορούν τα ευρώ και τα δολάρια

Του Ηλία Καραβόλια

Ο νομισματικός πόλεμος προκαλεί πολλούς οικονομολόγους στο να παρακολουθούν ισοτιμίες, επιτόκια, συσχετίσεις μεγεθών μεταξύ κυβερνητικών χρεών, εκδόσεων ομολόγων και δεικτών τραπεζικής ρευστότητας. Όμως στις οθόνες των νομισματικών συναλλαγών, όπου και αντικατοπτρίζεται τόσο το εμπορικό όσο και το χρηματιστηριακό/ κερδοσκοπικό σκηνικό κυκλοφορίας νομισμάτων διεθνώς, η κατάσταση εδώ και καιρό μοιάζει να μην ακολουθεί την ”πραγματικότητα” που στήνουν διεθνή ΜΜΕ, κυβερνήσεις, τράπεζες και άλλοι φορείς.

Έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τον Ιούλιο 2012 με τίτλο "Ο διεθνής ρόλος του ευρώ", φαίνεται ξεκάθαρα πώς λειτουργεί το ευρώ ,συγκριτικά με το μεγάλο αντίβαρο του δολαρίου, σε επίπεδο συναλλαγματικού αποθέματος και πώς συμπεριφέρεται σαν ‘μέσο κυκλοφορίας και συναλλαγών’. Αυτά τα μεγέθη αποτελούν σχετικά ασφαλείς δείκτες μέτρησης της επίδρασης που έχει στο ενιαίο νόμισμα, η παρούσα κρίση χρέους στην Ευρωζώνη. Τα δεδομένα δείχνουν λοιπόν ότι:

α) το μερίδιο του ευρώ στα παγκόσμια συναλλαγματικά αποθέματα στο τέλος του 2011, παρέμεινε στο 25%, ίδιο με αυτό του 2010 (25,4%).
β) το μερίδιο του δολαρίου στα παγκόσμια συναλλαγματικά αποθέματα ,στο τέλος του 2011, παρέμεινε αμετάβλητο στο 62% (από 62,2% ένα χρόνο πριν)
γ) το μερίδιο του ιαπωνικού γεν μειώθηκε οριακά στο 3,75% από 3,9%

(ΣΗΜ: εννοείται ότι το κινέζικο νόμισμα δεν "υπάρχει" στις διεθνείς συναλλαγές, καθώς η κινέζικη κυβέρνηση σκόπιμα το αποτρέπει απο την διεθνή διαπραγμάτευση, οπότε και δεν είναι "μετατρέψιμο" αλλά προσδιορίζεται η ισοτιμία του με άλλα νομίσματα στις αγορές, απο το Πεκίνο και μόνο)

Αυτό που αξίζει να σημειωθεί, με βάση την έκθεση, είναι η έστω και οριακή αύξηση που παρατηρήθηκε στη ζήτηση ευρώ, ως χαρτονόμισμα για συναλλαγές, εκτός της Ευρωζώνης των 17,αλλά τα στοιχεία δεν μπορούν να δώσουν ακριβές μέγεθος (προσδιορίζεται από δεδομένα τραπεζών γύρω στα 120 δις). Όμως, υπάρχουν κάποιες παράμετροι που διαφοροποιούν τα δεδομένα. Πχ, τα τουριστικά και τα μεταναστευτικά εμβάσματα, που δεν προσμετρούνται, εκτιμάται τελικά πως το 25% των ευρώ που είναι σε κυκλοφορία διεθνώς, βρίσκονται εκτός της ευρωζώνης.

Όσον αφορά τώρα τις διεθνείς αγορές ομολόγων, καταγράφεται το εξής στοιχείο: το ποσοστό των ομολόγων σε ευρώ στο τέλος του 2011 παρέμεινε ακριβώς το ίδιο με το 2010,στο 26%. Καταγράφηκε όμως μια ελαφρά μείωση στο μερίδιο που κατέχει το ευρώ σε εκδόσεις ομολόγων εκτός ευρωζώνης. Η έκθεση βγάζει το συμπέρασμα ότι η κρίση δημόσιου χρέους στον Νότο της Ευρωζώνης δεν έχει υπονομεύσει τη θέση του ευρώ στη διεθνή οικονομία.

Αυτό που θέλω να σημειώσω, αφορά κάποιες επιπτώσεις που οι "προστάτες" του ευρώ στην ΕΚΤ, και εκδότες της έκθεσης, παραθέτουν: τις συσχετίσεις που θα διαμορφωθούν από την ανεπίσημη δολαριο-ποίηση και ευρω-ποίηση πολλών αναδυόμενων οικονομιών. Χωρίς να δίνουν περισσότερες διευκρινίσεις, ουσιαστικά μας προϊδεάζουν για το αυτονόητο: η χρήση ξένων νομισμάτων( ευρώ-δολάριο) σε αναδυόμενες οικονομίες μπορεί να δημιουργήσει κάποιες ανισορροπίες, κυρίως όσον αφορά τις εθνικές δημοσιονομικές πολιτικές λιτότητας.
Πιο απλά; Αν κάποια κράτη που ήταν έτοιμα, θεωρητικά, να υιοθετήσουν ευρώ ή να δολαροποιήσουν μέρος των συναλλαγών τους, το κάνουν εν μέσω της ύφεσης στην Ευρώπη, τότε αξίζει αν δούμε ποιες είναι αυτές οι χώρες και πόσο θα επηρεάσουν τις πορείες των νομισμάτων. Γιατί, κακά τα ψέματα, αρκετοί θεσμικοί, επώνυμοι μάλιστα( πχ Μόμπιους της Templeton), συστήνουν "αναδυόμενες αγορές Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης".

Το ερώτημα είναι, αν τελικά εισρεύσουν σε αυτές κεφάλαια, τι είδους κεφάλαια θα είναι αυτά και σε ποιο νόμισμα θα δώσουν ώθηση…

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση