Ανυπαρξία διεθνοπολιτικών σχεδιασμών και Εθνικής στρατηγικής

Η επικρατούσα καθολική αντίληψη για την μη ύπαρξη βασικών οργάνων – και κυριώτατα θεσμικών – Στρατηγικού Σχεδιασμού, για τα ύψιστα Εθνικά Θέματα, δεν περιορίζεται πλέον σε καθαρά θεωρητικό χαρακτήρα, αλλά καθημερινά λαμβάνει ουσιώδεις αρνητικές πρακτικές διαστάσεις, σε διεθνές επίπεδο, καθ’ όσον αφορά την υποστήριξη της εθνικής εξωτερικής μας πολιτικής.
Αποτελεί απαράδεκτη έλλειψη στοιχειώδους πολιτικής ψυχολογίας και παραγωγής Στρατηγικών σχεδιασμών, στις διεθνείς σχέσεις μας, από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, όπου οι τραγικά ολέθριες αποτελεσματικές διαπιστώσεις, κάθε φορά, καθιστά άναυδους, και τους πιο αισιόδοξους παρατηρητές, των εθνικών πραγμάτων της χώρας. Οι τελευταίες εξελίξεις στην περιοχή των Βαλκανίων, καταδεικνύουν περίτρανα τις παραπάνω επισημάνσεις.
· Θέμα Σκοπίων: Καθημερινή ανάπτυξη επικίνδυνης αβεβαιότητας, με κατεύθυνση προς την διεθνή δικαίωση των Σκοπιανών.
· Θέμα Αλβανίας: Ολοκληρωτική οπισθοχώρηση σε απαράδεκτες αξιώσεις για ελεύθερη διακίνηση και μόνιμη εγκατάσταση στη χώρας μας, Αλβανών μεταναστών.
Απόλυτη διαγραφή ΒορειοΗπειρωτικού Ζητήματος.
Κατάργηση διεθνών συμβάντων και αποφάσεων για το θέμα. Ένοχη σιγή και σιωπή.
· Κυπριακό: Άτυπη νομιμοποίηση της απαράδεκτης επικρατούσης καταστάσεως της τουρκικής κατοχής στη Βόρεια Κύπρο.
· Αιγαίο: Αδιευκρίνιστες θέσεις και απόψεις, για την γεωστρατηγική σημασία και αξία των 12 ναυτικών μιλίων, που με βάση τις Διεθνείς συνθήκες και αποφάσεις δικαιούται στην πράξη η Ελλάδα.
Για τον επιχειρησιακό χώρο του Αιγαίου, όπου η μετάγγιση των δυνάμεων περιορίζεται στις θαλάσσιες ή εναέριες δυνατότητες, εκτιμάται ότι κατ’ αρχήν πρέπει να εξασφαλισθεί η αυτάρκεια του κάθε νησιού και οπωσδήποτε να επιδιωχθεί η κυριαρχία στον εναέριο και θαλάσσιο χώρο ώστε με κατάλληλα αντίστοιχα μεταφορικά μέσα να είναι δυνατή η ενίσχυση του απειλουμένου νησιού.
Η διαμερισμάτωση της Ελλάδας και το νησιωτικό σύμπλεγμα δημιουργούν την ανάγκη υπάρξεως ανεξαρτήτων δυνάμεων σε όλους τους ενδεχόμενους άξονες εισβολής ή τουλάχιστον δημιουργίας προϋποθέσεων για την ταχεία μετάγγιση δυνάμεων από την μια περιοχή στην απειλούμενη περιοχή.
Ο Λίντελ Χάρτ θεωρητικός της Στρατιωτικής Στρατηγικής είχε αναφέρει: «Αν έπεφτε η Ελλάδα στο δικό μου έλεγχο θα μπορούσα να κλείσω την Αν. Μεσόγειο και την Αδριατική, να κυκλώσω την Αλβανία και Γιουγκοσλαβία και να τις φέρω αμέσως στην τροχιά μου και να αποστερήσω την Τουρκία από τις Δυτικές Μεσογειακές βάσεις.
Θα μπορούσα να αναπτύξω τις αεροπορικές και πυραυλικές μου βάσεις στον κορμό της Ελλάδος μέχρι Ταίναρο, στα νησιά του Αιγαίου μέχρι την Κρήτη και ναυτικά ορμητήρια στις ακτές τους».
Στρατηγική: Η Στρατιωτική Στρατηγική, ανεξάρτητα από τον χαρακτήρα της, μας προσδιορίζει τον τρόπο χρησιμοποιήσεως των Ενόπλων Δυνάμεων, ενός μέρους της Εθνικής Ισχύος, για την επίτευξη των Εθνικών Στόχων. Εάν όμως η χρησιμοποίηση αυτή γίνεται ανεξάρτητα από την χρησιμοποίηση των άλλων μερών της, διπλωματία, οικονομία κ.λ.π. τότε δεν εξασφαλίζεται το επιθυμητό αποτέλεσμα. Γι’ αυτό και απαιτείται ο καλύτερος συντονισμός και προσαρμογή των συνιστωσών της Εθνικής Ισχύος.
Είναι σε όλους γνωστός ο περίφημος, πριν από ορισμένα χρόνια, Rubik cube, ο κύβος με τα έξι χρώματα τα οποία ευθυγραμμιζόμενα στις πλευρές του, σχημάτιζαν διαφορετικό κάθε φορά σχήμα. Εάν τα χρώματα στις πλευρές του αντικατασταθούν με Ένοπλες Δυνάμεις – Διπλωματία – Οικονομία – Εμπορική – Ναυτιλία – Απόδημος Ελληνισμός – Διεθνείς Σχέσεις και Συμμαχίες, ο κύβος μετατρέπεται σε ένα Κύβο Εθνικής Ισχύος, όπου και ανάλογα με την περίπτωση θα προκύπτει το σχήμα που κάνει την καλύτερη χρήση των ανωτέρω στοιχείων.
Ας κινητοποιήσουμε επιτέλους, μεθοδικά και με στρατηγικούς σχεδιασμούς, ως επί σειρά ετών, εν υπνώσει ευρισκόμενες εθνικές εφεδρείες της πατρίδας μας, εντός και εκτός των ελλαδικών συνόρων.
Αρχίζοντας από την ελληνική ομογένεια της απανταχού διασποράς, η οποία διαδραματίζεται μέσα από μια διαχρονικότητα αιώνων, πρωτεύοντα εθνικό και ιστορικό ρόλο.
Είναι η ώρα να την αφυπνίσουμε και να ενεργοποιήσουμε τις απεριόριστες και πολλαπλές της δυνατότητες και σε έναν εναρμονισμένο συντονισμό με το «μητροπολιτικό κέντρο» να διαμορφώσουμε μια κοινή ομογενειακή στρατηγική.
Ομοίως οι πρεσβείες μας στο εξωτερικό και τα προξενεία μας, πρέπει να καταστούν οι επιτελικοί πυρήνες συσπειρώσεως και οργανώσεως, των εκεί ευρισκομένων Ελλήνων, προκειμένου να διεισδύσουμε πρακτικά, σε ολόκληρη την πολιτική και κοινωνική διαστρωμάτωση των χωρών αυτών και να συντελεσθεί έτσι δια της καλλιεργείας και αφομοιώσεως, η προώθηση των εθνικών μας ζητημάτων.
Κατόπιν όλων αυτών προκύπτει, αδίστακτα η εθνική ανάγκη για την σύσταση και λειτουργία «Κέντρων» Στρατηγικών Σχεδιασμών και Συντονισμού.
Έχει προταθεί «Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας» κατά τα πρότυπα διαφόρων δυτικών χωρών με Ελληνική όμως προσαρμογή, για την παραγωγή και ανάπτυξη υψηλής εθνικής Στρατηγικής.
Εν προκειμένω όμως, αποδεικνύεται, ότι δεν υπάρχει καν Εθνική Στρατηγική, για την κατάκτηση των Εθνικών στόχων της χώρας, οι οποίοι σημειωτέον, οσημέραι περιορίζονται και συρρικνώνονται στο ελάχιστο.
Αυτά όμως όλα, προϋποθέτουν «εθνικά κέντρα σχεδιασμών και συντονισμού» προϋποθέτουν πίστη στους εθνικούς στόχους και διαχρονική προσπάθεια» προϋποθέτουν «υπεύθυνες και αξιόπιστες πολιτικές ηγεσίες». Και επειδή, εν πολλοίς, όλα αυτά δεν υφίστανται παρ’ ημίν σήμερα στα «εθνικά δρώμενα» της χώρας και δεν προβλέπονται τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον, να υπάρξουν παρόμοιες πρωτοβουλίες, ταπεινά πιστεύουμε, και προτείνουμε, από τις στήλες αυτού του περιοδικού, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος θεωρητικά, αλλά και ουσιαστικά απολαμβάνει της πλήρους τιμής, σεβασμού και εμπιστοσύνης ολοκλήρου του Ελληνικού κοινοβουλίου, του πολιτικού κόσμου γενικότερα και των πολιτών, να αναλάβει ορισμένες εθνικές πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση αυτή.
Λειτουργών ως πρώτος πολίτης της χώρας και ως σύμβολο εθνικής ενότητας, θα μπορούσε να αναλάβει το έργο μιας πανεθνικής αφυπνίσεως και συνεγέρσεως του Οικονομικού Ελληνισμού. Να καταστεί στην πράξη το εθνικό σύμβολο και ο συνδετικός κρίκος της ελληνικής διασποράς, με το εθνικό κέντρο.
Μία πανεθνική αφύπνιση και εκστρατεία στο διεθνή ορίζοντα, στα κέντρα που δρα και καταξιώνεται ο Απόδημος Ελληνισμός, ίσως να αντιστρέψει τα σημερινά αρνητικά δεδομένα. Ίσως να αλλάξει την εθνική μας πορεία, προς σωστές κατευθύνσεις. Ίσως δικαιωθούμε ιστορικά.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση