ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Ο Αντιδικτατορικός Λόγος στην κλίνη του Προκρούστη
Αγώνας διαγραφής της ιστορίας του τόπου
Η «Ελευθεροτυπία» δεν νοιάζεται για καμία ιστορική έρευνα. Εάν είχε και τον ελάχιστο σεβασμό στην Ιστορία, δεν θα κυκλοφορούσε αυτό το ιστορικό έκτρωμα-ένθετο για τον «Αντιδικτατορικό Τύπο».
Ο στόχος της εφημερίδας είναι η ισοπέδωση της Ιστορίας, η παραχάραξη και η αλλοίωση της αντιδικτατορικής πάλης: Ιδεολογική παραχάραξη, πολιτική παραχάραξη και ηθική παραχάραξη.
Λόγω επετείου για την 21η Απριλίου, κατασκεύασε στα γόνατα ένα ένθετο, για να συρρικνώσει και αφυδατώσει την αντιδικτατορική πάλη και να την στριμώξει στα «αρχεία» των κομματικών ανακοινωθέντων. Όλο το υλικό της αντλείται από τα αρχεία του ΚΚΕ, του ΚΚες. και της «Δημοκρατικής Άμυνας»: Από του εμπόρους της αντιδικτατορικής πάλης, από αυτούς που στα γεγονότα του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ στάθηκαν, στην πρώτη φάση, ΑΠΕΝΑΝΤΙ.
Τέτοια πλαστογραφημένη ιστορία, μόνο η «Ε» (η εφημερίδα που μοχθεί να σβήσει την Ιστορία) και τα κόμματα θα μπορούσαν να παράγουν.
Η παράλειψη των γεγονότων είναι σκανδαλώδης. Ο ακρωτηριασμός του ΠΛΟΥΤΟΥ της αντιδικτατορικής πάλης ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ. Η ΑΦΥΔΑΤΩΣΗ του αντιδικτατορικού αγώνα από τους πλέον ΜΟΧΘΗΡΟΥΣ.
ΜΕΣΑ από αυτές τις νεκρές κομματικές ανακοινώσεις (το ιστορικό υλικό της εφημερίδας) ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ κυριολεκτικά το αντιδικτατορικό κίνημα, οι πολυδιάστασή του, το πολυεδρικό εύρος του, η ευρηματικότητά του, η ζωντάνια και η ποικιλομορφία των ριζοσπαστικών ιδεών του. Καταργούνται οι ριζοσπαστικές πνευματικές ζυμώσεις και εντάσεις που πυροδότησαν τη σκέψη και αποτέλεσαν τα φύτρα της Εξέγερσης του Νοέμβρη.
Το μόνο που μένει είναι η δόλια προβολή των Αιγυπτιακών μούμιων κάποιων κομματικών ανακοινώσεων…
Ο Στέφανος Ληναίος επισημαίνει εύστοχα την κακοποίηση της ιστορικής αλήθειας από την «Ε».
Χρειάζεται τεράστια δουλειά και υπεύθυνη συλλογή και αξιολόγηση στοιχείων και μαρτυριών για να αποδοθεί όλος αυτός ο πλούτος του Παράνομου Αντιδικτατορικού Λόγου.
Εμείς, αν και συμμετείχαμε σε αυτόν τον Αντιδικτατορικό Αγώνα, δεν είμαστε, αυτή τη στιγμή σε θέση να περιγράψουμε τον πλούτο του και τις ζωντανές δυνάμεις του. Από την πληθώρα, όμως, των περιπτώσεων, θα αναφερθούμε σε ένα και μόνο ιστορικό γεγονός, το οποίο αποκαλύπτει περίτρανα την δόλια ιστορική προχειρότητα της «Ε» και κυρίως την ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ κακοποίηση της ιστορικής αλήθειας.
Το κείμενο είναι δημοσιευμένο στο τεύχος 6 του ΡΕΣΑΛΤΟ
Οι πρώτοι που σήκωσαν κεφάλι
Γράφει ο Νίκος Πικρός
Στις 22 του Απρίλη το βράδυ, μια μέρα μετά το πραξικόπημα, γέμισε η Αθήνα με προκηρύξεις των ΔΕΑ (Δημοκρατικές Επιτροπές Αντίστασης). Κεντρικό σύνθημα: «Σχηματίστε παντού Δημοκρατικές Επιτροπές Αντίστασης ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία».
Τα ΔΕΑ ήταν η πρώτη και μια από τις πιο δυναμικές αντιστασιακές οργανώσεις. Βασικός οργανωτής και συντονιστής των ΔΕΑ ήταν ο Γιάννης Βερούχης, ηγετική φυσιογνωμία των λιθογράφων. Από τα Ιουλιανά η μαρξιστική αυτή ομάδα (τροτσκιστές), με προσβάσεις στους λιθογράφους, φοιτητές και «Λαμπράκηδες», άρχισε να συγκροτεί παράνομο συνωμοτικό μηχανισμό. Η δικτατορία συνεπώς δεν την έπιασε στον ύπνο. Την πρώτη οργανωτική επιτροπή της οργάνωσης την αποτελούσαν: Γιάννης Βερούχης, Γιώργος Κώτσου, Γιώργος Γλυνός, Περικλής Γρίβας.
Από τους πρώτους μήνες το οργανωτικό εύρος των ΔΕΑ ήταν μεγάλο. Από το σύνολο των Επιτροπών της κυκλοφορούσαν 15 εφημερίδες. Οι πιο γνωστές: «Φοίνικας», «Μαχητής», «Αντίσταση», «Λαός», «Κλειδί της Δημοκρατίας», «Παπαφλέσας» κλπ.
Το Καλοκαίρι του ’67 η οργάνωση συγκρότησε και μια Επιτροπή κατασκευής και τοποθέτησης εκρηκτικών μηχανισμών. Οι πρώτες ωρολογιακές βόμβες που εξερράγησαν σε διάφορα σημεία των Αθηνών (Σύνταγμα, Χίλτον κλπ) είχαν κατασκευαστεί και τοποθετηθεί από τους αγωνιστές των ΔΕΑ. Κυριακή 3 του Σεπτέμβρη του 67, ομάδα με τους Δημητρίου Πέτρο, Γιώργο Γλυνό, Αδαμάντιο Χρυσικό, Θύμιο Παπανικολάου, Αντώνη Σωτηράκο και Αριστείδη Μαυροσκούφη, κατασκεύασε 4 ωρολογιακές βόμβες. Την άλλη μέρα θα γινόταν μια συνδυασμένη καμπάνια κατά της Χούντας με προκηρύξεις και εκρήξεις. Πριν ξημερώσει είχαν συλληφθεί μαζί με τις βόμβες.
Τον Οκτώβριο του ’67, 38 αγωνιστές των ΔΕΑ (26 άντρες και 12 γυναίκες) παραπέμφθηκαν στο Στρατοδικείο. Ήταν η πρώτη μεγάλη δίκη, ίσως και η πρώτη των Αθηνών. Από τους 38 οι 27 καταδικάστηκαν με βαριές ποινές. Οι στρατοδίκες φάνηκαν ιδιαίτερα σκληροί στον Κύπριο Πέτρο Δημητρίου, γιατί είχε το θάρρος να τους προκαλέσει: «εσείς με εκπαιδεύσατε στην κατασκευή βομβών για να ρίξετε το Μακάριο. Εγώ τις κατασκεύασα ενάντιά σας». Όλοι οι αγωνιστές των ΔΕΑ βασανίστηκαν άγρια στα κολαστήρια της Μπουμπουλίνας ( φάλαγγες, μαστίγια κλπ).
Δύο από τους βασικούς ηγέτες των ΔΕΑ, οι κινητήριοι μοχλοί της δραστηριότητά τους, ο Γιάννης Βερούχης και ο Γιώργος Κώτσου, μετά από πολλές περιπέτειες, κατάφεραν να διαφύγουν στο εξωτερικό. Ο Γιάννης Βερούχης επικηρύχθηκε τότε από τη Χούντα, όπως αργότερα και ο Γιάννης Νίκας.
Η ιστορία των ΔΕΑ δεν περιορίζεται σε αυτά. Αγωνιστές τους αποτέλεσαν μετέπειτα ιδρυτικά στελέχη πολλών οργανώσεων της Άκρας Αριστεράς. Επίσης κυβερνητικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ συμμετείχαν τότε στα ΔΕΑ. Και όμως αυτή η οργάνωση έχει «θαφτεί» εντελώς…
Πηγή
Η «Ελευθεροτυπία» δεν νοιάζεται για καμία ιστορική έρευνα. Εάν είχε και τον ελάχιστο σεβασμό στην Ιστορία, δεν θα κυκλοφορούσε αυτό το ιστορικό έκτρωμα-ένθετο για τον «Αντιδικτατορικό Τύπο».Ο στόχος της εφημερίδας είναι η ισοπέδωση της Ιστορίας, η παραχάραξη και η αλλοίωση της αντιδικτατορικής πάλης: Ιδεολογική παραχάραξη, πολιτική παραχάραξη και ηθική παραχάραξη.
Λόγω επετείου για την 21η Απριλίου, κατασκεύασε στα γόνατα ένα ένθετο, για να συρρικνώσει και αφυδατώσει την αντιδικτατορική πάλη και να την στριμώξει στα «αρχεία» των κομματικών ανακοινωθέντων. Όλο το υλικό της αντλείται από τα αρχεία του ΚΚΕ, του ΚΚες. και της «Δημοκρατικής Άμυνας»: Από του εμπόρους της αντιδικτατορικής πάλης, από αυτούς που στα γεγονότα του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ στάθηκαν, στην πρώτη φάση, ΑΠΕΝΑΝΤΙ.
Τέτοια πλαστογραφημένη ιστορία, μόνο η «Ε» (η εφημερίδα που μοχθεί να σβήσει την Ιστορία) και τα κόμματα θα μπορούσαν να παράγουν.
Η παράλειψη των γεγονότων είναι σκανδαλώδης. Ο ακρωτηριασμός του ΠΛΟΥΤΟΥ της αντιδικτατορικής πάλης ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ. Η ΑΦΥΔΑΤΩΣΗ του αντιδικτατορικού αγώνα από τους πλέον ΜΟΧΘΗΡΟΥΣ.
ΜΕΣΑ από αυτές τις νεκρές κομματικές ανακοινώσεις (το ιστορικό υλικό της εφημερίδας) ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ κυριολεκτικά το αντιδικτατορικό κίνημα, οι πολυδιάστασή του, το πολυεδρικό εύρος του, η ευρηματικότητά του, η ζωντάνια και η ποικιλομορφία των ριζοσπαστικών ιδεών του. Καταργούνται οι ριζοσπαστικές πνευματικές ζυμώσεις και εντάσεις που πυροδότησαν τη σκέψη και αποτέλεσαν τα φύτρα της Εξέγερσης του Νοέμβρη.Το μόνο που μένει είναι η δόλια προβολή των Αιγυπτιακών μούμιων κάποιων κομματικών ανακοινώσεων…
Ο Στέφανος Ληναίος επισημαίνει εύστοχα την κακοποίηση της ιστορικής αλήθειας από την «Ε».Χρειάζεται τεράστια δουλειά και υπεύθυνη συλλογή και αξιολόγηση στοιχείων και μαρτυριών για να αποδοθεί όλος αυτός ο πλούτος του Παράνομου Αντιδικτατορικού Λόγου.
Εμείς, αν και συμμετείχαμε σε αυτόν τον Αντιδικτατορικό Αγώνα, δεν είμαστε, αυτή τη στιγμή σε θέση να περιγράψουμε τον πλούτο του και τις ζωντανές δυνάμεις του. Από την πληθώρα, όμως, των περιπτώσεων, θα αναφερθούμε σε ένα και μόνο ιστορικό γεγονός, το οποίο αποκαλύπτει περίτρανα την δόλια ιστορική προχειρότητα της «Ε» και κυρίως την ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ κακοποίηση της ιστορικής αλήθειας.
Το κείμενο είναι δημοσιευμένο στο τεύχος 6 του ΡΕΣΑΛΤΟ
Οι πρώτοι που σήκωσαν κεφάλι
Γράφει ο Νίκος Πικρός
Στις 22 του Απρίλη το βράδυ, μια μέρα μετά το πραξικόπημα, γέμισε η Αθήνα με προκηρύξεις των ΔΕΑ (Δημοκρατικές Επιτροπές Αντίστασης). Κεντρικό σύνθημα: «Σχηματίστε παντού Δημοκρατικές Επιτροπές Αντίστασης ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία».
Τα ΔΕΑ ήταν η πρώτη και μια από τις πιο δυναμικές αντιστασιακές οργανώσεις. Βασικός οργανωτής και συντονιστής των ΔΕΑ ήταν ο Γιάννης Βερούχης, ηγετική φυσιογνωμία των λιθογράφων. Από τα Ιουλιανά η μαρξιστική αυτή ομάδα (τροτσκιστές), με προσβάσεις στους λιθογράφους, φοιτητές και «Λαμπράκηδες», άρχισε να συγκροτεί παράνομο συνωμοτικό μηχανισμό. Η δικτατορία συνεπώς δεν την έπιασε στον ύπνο. Την πρώτη οργανωτική επιτροπή της οργάνωσης την αποτελούσαν: Γιάννης Βερούχης, Γιώργος Κώτσου, Γιώργος Γλυνός, Περικλής Γρίβας.
Από τους πρώτους μήνες το οργανωτικό εύρος των ΔΕΑ ήταν μεγάλο. Από το σύνολο των Επιτροπών της κυκλοφορούσαν 15 εφημερίδες. Οι πιο γνωστές: «Φοίνικας», «Μαχητής», «Αντίσταση», «Λαός», «Κλειδί της Δημοκρατίας», «Παπαφλέσας» κλπ.
Το Καλοκαίρι του ’67 η οργάνωση συγκρότησε και μια Επιτροπή κατασκευής και τοποθέτησης εκρηκτικών μηχανισμών. Οι πρώτες ωρολογιακές βόμβες που εξερράγησαν σε διάφορα σημεία των Αθηνών (Σύνταγμα, Χίλτον κλπ) είχαν κατασκευαστεί και τοποθετηθεί από τους αγωνιστές των ΔΕΑ. Κυριακή 3 του Σεπτέμβρη του 67, ομάδα με τους Δημητρίου Πέτρο, Γιώργο Γλυνό, Αδαμάντιο Χρυσικό, Θύμιο Παπανικολάου, Αντώνη Σωτηράκο και Αριστείδη Μαυροσκούφη, κατασκεύασε 4 ωρολογιακές βόμβες. Την άλλη μέρα θα γινόταν μια συνδυασμένη καμπάνια κατά της Χούντας με προκηρύξεις και εκρήξεις. Πριν ξημερώσει είχαν συλληφθεί μαζί με τις βόμβες.
Τον Οκτώβριο του ’67, 38 αγωνιστές των ΔΕΑ (26 άντρες και 12 γυναίκες) παραπέμφθηκαν στο Στρατοδικείο. Ήταν η πρώτη μεγάλη δίκη, ίσως και η πρώτη των Αθηνών. Από τους 38 οι 27 καταδικάστηκαν με βαριές ποινές. Οι στρατοδίκες φάνηκαν ιδιαίτερα σκληροί στον Κύπριο Πέτρο Δημητρίου, γιατί είχε το θάρρος να τους προκαλέσει: «εσείς με εκπαιδεύσατε στην κατασκευή βομβών για να ρίξετε το Μακάριο. Εγώ τις κατασκεύασα ενάντιά σας». Όλοι οι αγωνιστές των ΔΕΑ βασανίστηκαν άγρια στα κολαστήρια της Μπουμπουλίνας ( φάλαγγες, μαστίγια κλπ).
Δύο από τους βασικούς ηγέτες των ΔΕΑ, οι κινητήριοι μοχλοί της δραστηριότητά τους, ο Γιάννης Βερούχης και ο Γιώργος Κώτσου, μετά από πολλές περιπέτειες, κατάφεραν να διαφύγουν στο εξωτερικό. Ο Γιάννης Βερούχης επικηρύχθηκε τότε από τη Χούντα, όπως αργότερα και ο Γιάννης Νίκας.
Η ιστορία των ΔΕΑ δεν περιορίζεται σε αυτά. Αγωνιστές τους αποτέλεσαν μετέπειτα ιδρυτικά στελέχη πολλών οργανώσεων της Άκρας Αριστεράς. Επίσης κυβερνητικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ συμμετείχαν τότε στα ΔΕΑ. Και όμως αυτή η οργάνωση έχει «θαφτεί» εντελώς…
Πηγή
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...