Ακραίος εθνικισμός, ο δρόμος που διάλεξε ο Γκρούεφσκι

Αλλοπρόσαλλη προσωπικότητα

για την Αθήνα ο Γκρούεφσκι

Ως το νέο Μιλόσεβιτς των Βαλκανίων αντιμετωπίζει η ελληνική διπλωματία τον πρωθυπουργό των Σκοπίων κ. Νίκολα Γκρούεφσκι, σύμφωνα με αρμόδια πηγή του υπουργείου Εξωτερικών. Κατά την ίδια πηγή, η Αθήνα έχει ήδη ξεκινήσει εκστρατεία ενημέρωσης ξένων κυβερνήσεων με σκοπό την απομόνωση και την περιθωριοποίησή του ηγέτη της ΠΓΔΜ, η οποία εμφανίζεται από την ελληνική διπλωματία ως δυνάμει «κράτος παρίας» (rogue state). Το κεντρικό επιχείρημα της άποψης αυτής είναι ότι ο πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας έχει μετατρέψει τον εθνικισμό σε επίσημη εξωτερική πολιτική και επενδύει στην ανάδειξη της «Μεγάλης Μακεδονίας» ως ιδεολογίας.

Σχέδιο κυριαρχίας
Παράγοντας της ελληνικής διπλωματίας βεβαιώνει ότι ο κ. Ν. Γκρούεφσκι έχει την πρόθεση να αλώσει και την προεδρία της χώρας του, δεδομένης της απόφασης του κ. Μπράνκο Τσερβένκοφσκι να μην είναι ξανά υποψήφιος. Και μάλιστα, κατά την ίδια ανάλυση, σκοπεύει να προωθήσει για το ύπατο αξίωμα τον πρώην υπουργό Εσωτερικών Λιούμπε Μπόσκοφσκι, ο οποίος προσφάτως απαλλάχτηκε από τις κατηγορίες που τον βάρυναν για εγκλήματα κατά των Αλβανών κατοίκων χωριού έξω από τα Σκόπια το 2001. Κρατείτο στις φυλακές του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και η επιστροφή του αντιμετωπίστηκε από τον κ. Νίκολα Γκρούεφσκι ως ημέρα γιορτής. Τις εκτιμήσεις αυτές για τους πολιτικούς σχεδιασμούς του πρωθυπουργού των Σκοπίων ενίσχυσε η σύλληψη του αντιπροέδρου της σοσιαλδημοκρατικής αντιπολίτευσης κ. Ζόραν Ζάεφ, η οποία αντιμετωπίστηκε από όλους, εκτός της κυβέρνησης, ως πολιτική πράξη εκδίκησης. Το συμπέρασμα είναι, σύμφωνα με διπλωματικές εκτιμήσεις, ότι ο κ. Ν. Γκρούεφσκι απεργάζεται την πολιτική παντοδυναμία του, ακολουθώντας πρακτικές με χαρακτηριστικά ολοκληρωτισμού και οδηγώντας τη χώρα του στις σκοτεινές ατραπούς της «εθνικής ολοκλήρωσης».

Ταραξίας των Βαλκανίων, υπερεθνικιστής, ακραίος, μανιοκαταθλιπτικός είναι μερικοί μόνο από τους χαρακτηρισμούς που ακούγονται, ανεπισήμως, στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών για τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ.

Το ερώτημα που μένει αναπάντητο είναι γιατί ο Ελληνας πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής έκανε συνομιλητή του διά αλληλογραφίας αυτόν τον «επικίνδυνο παράφρονα», όπως τον περιέγραφε υπό τον όρο της ανωνυμίας έμπειρος εν ενεργεία διπλωμάτης. Ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ στα θέματα εξωτερικής πολιτικής κ. Ανδρέας Λοβέρδος είχε υποδείξει να σταλεί επιστολή μόνο στον γ.γ. του ΟΗΕ κ. Μπαν Κιν Μουν, προκειμένου να ενημερωθεί για το εμπρηστικό περιεχόμενο της επιστολής Γκρούεφσκι, με την οποία ζήτησε αναγνώριση «μακεδονικής μειονότητας», επιστροφή περιουσιών και απόδοση διπλής υπηκοότητας σε Σλαβομακεδόνες που έφυγαν από την Ελλάδα μετά τον Εμφύλιο. Αυτή η άποψη, σύμφωνα με πληροφορίες, εκφράστηκε και στο εσωτερικό του Μεγάρου Μαξίμου αλλά δεν επικράτησε. Αποφασίστηκε να σταλεί απαντητική επιστολή στον κ. Γκρούεφσκι, με την οποία απορρίπτεται κάθε άλλη συζήτηση πέραν του προβλήματος της ονομασίας, καταγγέλλεται προσπάθεια παρέμβασης στα εσωτερικά άλλης χώρας, επαναλαμβάνεται η δέσμευση της Αθήνας υπέρ του ευρωπαϊκού και ευρωατλαντικού μέλλοντος των Βαλκανίων υπό την προϋπόθεση της τήρησης των σχέσεων καλής γειτονίας. Η επιστολή αυτή κοινοποιήθηκε στην Ε.Ε., στον ΟΗΕ και στο ΝΑΤΟ, σε μία στιγμή κατά την οποία τα φώτα έχουν πέσει στη συνάντηση των αυτοαποκαλούμενων «Μακεδόνων του Αιγαίου» στα Σκόπια, στη διάρκεια της οποίας ξεδιπλώθηκαν εκτός από τις επίσημες σημαίες και αυτές με το αστέρι της Βεργίνας. Ο πρόεδρος κ. Μπ. Τσερβένκοφσκι αποδοκιμάστηκε προσερχόμενος στη συγκέντρωση, γεγονός που εξελήφθη ως επιβράβευση της πολιτικής Γκρούεφσκι, που είναι ο πολιτικός του αντίπαλος. Ο πρόεδρος της Βουλής των Σκοπίων κ. Βελιάνοσκι, στην ομιλία του την Παρασκευή, επικαλέστηκε την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Ηνωμένων Εθνών, τη Διεθνή Συμφωνία για την εξουδετέρωση όλων των μορφών διάκρισης και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα για να υποστηρίξει ότι «οι Μακεδόνες που ζουν στην Ελλάδα δεν μπορούν να υλοποιήσουν θεμελιώδη δικαιώματα», όπως και οι «28.000 πρόσφυγες και απόγονοί τους που εκδιώχθηκαν μετά τον Εμφύλιο».

Στρατηγική έντασης
Με την «παμμακεδονική συγκέντρωση» κορυφώνεται μία στρατηγική, που άρχισε να ξεδιπλώνεται μετά το ελληνικό βέτο στο Βουκουρέστι. Το σύνθημα είχε δώσει ο αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Ντανιέλ Φριντ («Dan, the Macedonian» είναι το παρωνύμιό του…), ο οποίος μιλώντας σε δημοσιογράφους είχε θέσει θέμα «μακεδονικής γλώσσας», «μακεδονικής εθνότητας» και «μακεδονικής ταυτότητας» χωρίς να «αδειαστεί» στη συνέχεια από τους προϊσταμένους του, παρόλο που υπήρξε σχετική προσπάθεια της ελληνικής διπλωματίας. Στη συνέχεια, οι εκπρόσωποι της σκοπιανής ηγεσίας άρχισαν να μιλούν συστηματικά για δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού και κίνησαν έναν ισχυρό μηχανισμό προπαγάνδας για να αναδείξουν το λεγόμενο «μακεδονισμό» ως πυρήνα του προβλήματος στις σχέσεις με την Ελλάδα. Αν αναλογιστεί κανείς ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναγνωρίζει την ύπαρξη «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα και έχει εγείρει ανάλογο θέμα στον ΟΑΣΕ, αντιλαμβάνεται κάποιος ότι το νέο εθνικό δόγμα των Σκοπίων έρχεται από μακριά και πηγαίνει μακρύτερα. Και έχει ενδιαφέρον η –μεταξύ αστείου και σοβαρού- πρόταση Αμερικανού διπλωμάτη, σε ανύποπτο χρόνο, «να γίνει τεστ DNA για να διαπιστωθεί ποιοι είναι Μακεδόνες»…

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση