Η λίρα θα γίνει κουρελόχαρτο εξαιτίας του Ερντογάν

Τα σύννεφα πάνω από την τουρκική οικονομία, που έφερε η απότομη "έξωση" του Νασί Αγκμπάλ από τη διοίκηση της κεντρικής τράπεζας της Τουρκίας, δεν έχουν διαλυθεί. Έπεται, ακόμη, ο διορισμός του νέου υπουργικού συμβουλίου στο οποίο αναμένεται να προχωρήσει ο Ερντογάν. Οι πολιτικοί σχολιαστές συνεχίζουν να συζητούν πιθανούς υποψήφιους υπουργούς και πότε θα διοριστούν. Από τη συνταγή του εκρηκτικού κοκτέιλ της τουρκικής οικονομίας και κοινωνίας δεν απουσιάζουν η πρόταση για διάλυση του φιλοκουρδικού κόμματος HDP, αλλά και η αποχώρηση της Τουρκίας από τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Γυναικών.

Καθώς χιλιάδες υποστηρικτές του Ερντογάν συγκεντρώθηκαν στην Άγκυρα για το συνέδριο του κόμματος (χωρίς να τηρούνται τα υγειονομικά μέτρα ενάντια στον κορονοϊό), γίνεται φανερό πως η συμμαχία του AKP και του ακροδεξιού MHP οδηγεί τη χώρα σε πιο ισλαμιστικά, εθνικιστικά και αυταρχικά μονοπάτια.

Όπως αναφέρει η οικονομολόγος Γκιουλέμ Αταμπάι στο ahval, ο Ερντογάν, με τη στήριξη του αντιδημοκρατικού MHP, έχει γίνει η μοναδική απολυταρχική δύναμη στην Τουρκία.

Η αντικατάσταση του Αγκμπάλ με τον Σαχάπ Καβτσιόγλου, ενός πιστού στο κόμμα AKP και πρώην ανώτατου στελέχους της "αμαρτωλής" Halkbank, αποδεικνύει την ευκολία με την οποία ο Ερντογάν διώχνει όσους δεν συμφωνούν μαζί του εν ριπή οφθαλμού και χωρίς να υπολογίζει τα κόστη.

Την Τρίτη, ο Γιγίτ Μπουλούτ, σύμβουλος του Ερντογάν στα οικονομικά θέματα, εμφανίστηκε, με φόντο μια τεράστια τουρκική σημαία, υποστηρίζοντας πως τα αποθεματικά της κεντρικής τράπεζας δεν βρίσκονται σε αρνητικό επίπεδο. Ωστόσο, οποιαδήποτε προσπάθεια που αμφισβητεί τους ισχυρισμούς του Μπουλούτ ή οποιουδήποτε άλλου συμβούλου του Ερντογάν σε χαρακτηρίζει αμέσως ως προδότη, παρά τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα που εδράζονται στη γνώση των μαθηματικών και της οικονομικής επιστήμης.

Όσον αφορά την έννοια του δημόσιου καθήκοντος στην αυταρχική περίοδο της Τουρκίας, κανένας αξιωματούχος δεν κάνει τίποτα πέρα από το να ενεργεί ως όχημα ή φωνή των οικονομικών επιλογών του Ερντογάν. Σε διαφορετική περίπτωση, η μόνη επιλογή είναι η απομόνωση και η έξοδος. Για παράδειγμα, ο Καβτσιόγλου, που διορίστηκε με μοναδικό σκοπό τη χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής σύμφωνα με τις επιθυμίες του προέδρου, δεν θα νιώσει καμία ντροπή να υποσχεθεί τη σταθερότητα των τιμών, όπως έκανε αυτήν την εβδομάδα, παρόλο που δεν θα βρει κάποιον να τον πιστέψει. Γνωρίζει καλά ότι, με αυτόν τον τρόπο, δεν θα κατηγορηθεί για τη διαφορά μεταξύ του λόγων και των πράξεών του, αρκεί να ενεργεί σύμφωνα με τη βούληση του Ερντογάν.

Αυτήν την εβδομάδα, ο Καβτσιόγλου αισθάνθηκε ότι δεν είχε κανέναν λόγο να εξηγήσει γιατί οι Τούρκοι πολίτες πρέπει να ανταλλάξουν τις καταθέσεις σε ξένο νόμισμα και τον χρυσό τους με την τουρκική λίρα, εκτός από την ανάγκη υπεράσπισης της χώρας. Από τη στιγμή που έχει την έγκριση του Ερντογάν, δεν χρειάζεται άλλη δικαιολογία, σημειώνει η οικονομολόγος.

Στην Τουρκία του Ερντογάν, ένας οικονομολόγος μπορεί να έχει προετοιμάσει μια άριστη μελέτη που να καταρρίπτει τους ανορθόδοξους ισχυρισμούς του Ερντογάν πως τα υψηλά επιτόκια προκαλούν πληθωρισμό. Και όμως, τα χρόνια περνούν αλλά η λανθασμένη αντίληψη παραμένει, και παγιδεύεσαι σε έναν φαύλο κύκλο που αμφισβητεί τα βασικά της οικονομικής επιστήμης. Εν τω μεταξύ, καθώς βλέπεις την ανεργία να αυξάνεται και τη χώρα να ταλανίζεται από οικονομικές κρίσεις, νιώθεις ενοχές που δεν μπόρεσες να βοηθήσεις.

Δεν είναι δύσκολο να προβλεφθούν οι συνέπειες της "αυταρχικής-ισλαμιστικής-εθνικιστικής" κυβέρνησης της Τουρκίας. Η Τουρκία έχει εισέλθει σε μια περίοδο περιδίνησης και ο διορισμός του Καβτσιόγλου είναι σημείο καμπής.

Είναι πλέον εύκολο να αναμένουμε ότι ο πληθωρισμός στην Τουρκία θα επιταχυνθεί περαιτέρω, ότι οι περικοπές επιτοκίων θα ακολουθηθούν από βαριές αυξήσεις επιτοκίων, ότι η λίρα θα μετατραπεί σε ένα κουρελόχαρτο, το τραπεζικό σύστημα, το οποίο είναι ήδη βυθισμένο στο χρέος, θα αντιμετωπίσει περαιτέρω προβλήματα, αλλά και ότι η οικονομία δεν θα είναι σε θέση να πετύχει την ανάπτυξη λόγω προβλημάτων στο ισοζύγιο πληρωμών. Και ίσως, το πιο εύκολο είναι να προβλέψουμε ότι όλη αυτή η πορεία των οικονομικών γεγονότων θα προκαλέσει σεισμούς στην πολιτική.

Το πιο λυπηρό είναι ότι η Τουρκία δεν χρειάζεται να υπομείνει όλες αυτές τις καταστροφές - υπάρχουν αρκετοί μορφωμένοι άνθρωποι για να αντιστρέψουν την κατάσταση. Αλλά οι προσωπικές φιλοδοξίες της αυταρχικής διακυβέρνησης του Ερντογάν είναι ο μόνος οδηγός της χώρας σε αυτό το φρικτό μονοπάτι, καταλήγει στο άρθρο της.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση