Ελληνοτουρκικά: Τολμηρές πρωτοβουλίες αντί απλής άμυνας
Γράφει ο Γιάννης Μαρίνος
Αν οι νέες διερευνητικές συνομιλίες με την Τουρκία προσκρούσουν και πάλι στις μαξιμαλιστικές αξιώσεις του Ερντογάν και συνεπώς διακοπούν λόγω αδιεξόδου, που είναι και το πιθανότερο αλλά και απευκταίο, ας επιτραπεί στη στήλη αυτή να διατυπώσει κάποιες τολμηρές σκέψεις-υποδείξεις.
Εν πρώτοις μία περαιτέρω αντίδραση στην εχθρική συμπεριφορά τής υποτελούς στην Τουρκία κυβέρνησης της Λιβύης θα ήταν η άρση της αναγνώρισής της από την Ελλάδα με ταυτόχρονη αναγνώριση της κυβέρνησης του στρατηγού Χάφταρ με το ακαταμάχητο επιχείρημα ότι αυτή την κυβέρνηση αναγνωρίζει το κοινοβούλιο της χώρας. Αρα αυτή διαθέτει τη δημοκρατική νομιμοποίηση. Υπογραμμίζω ότι δεν θα είμαστε οι μόνοι, αφού ως νόμιμο πρωθυπουργό της Λιβύης αναγνωρίζουν τον Χάφταρ και οι Ρωσία, Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Εμιράτα και Αίγυπτος, ενώ Γαλλία και Ηνωμένες Πολιτείες αμφιταλαντεύονται.
Από την κυβέρνηση Χάφταρ θα πρέπει προηγουμένως να διασφαλίσουμε ότι θα συνυπογράψει συμφωνία για αποκλειστική οικονομική ζώνη με την Ελλάδα, η οποία θα σέβεται τα δικαιώματά μας αποκλείοντας τις αυθαίρετες διεκδικήσεις της Τουρκίας. Υπενθυμίζω ότι η κυβέρνηση Σάρατζ βαρύνεται με την υπογραφή της παράνομης συμφωνίας με την Τουρκία.
Ταυτόχρονα, έστω και καθυστερημένα, ας προχωρήσει επιτέλους και η Ελλάδα σε νομική κατοχύρωση των δικαιωμάτων της αντί των υπερήφανων αλλά άσφαιρων δηλώσεων για τα δικαιώματά μας βάσει του Διεθνούς Δικαίου. Ας προχωρήσουμε σε κατάρτιση των χαρτών της ελληνικής ΑΟΖ και ας τους καταθέσουμε στον ΟΗΕ, όπως από καιρό έπραξε η Τουρκία και όπως το τόλμησε και η μικροσκοπική και υπό μερική τουρκική κατοχή Κύπρος έχοντας έτσι νομίμως εκχωρήσει δικαιώματα για αναζήτηση υδρογονανθράκων στη δική της ΑΟΖ. Το ότι οι δικοί μας χάρτες θα διαφέρουν από τους τουρκικούς είναι αναμφίβολο. Η διαφορά μας αυτή μπορεί να επιλυθεί από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Αν η Τουρκία δεν δεχτεί αυτή την κοινή προσφυγή, τολμώ να διατυπώσω ως λύση την εξής:
– Να προσφύγει η Ελλάδα μονομερώς στο Διεθνές Δικαστήριο υποβάλλοντας τους δικούς της χάρτες ΑΟΖ και ζητώντας από αυτό να αναγνωρίσει ότι είναι σχεδιασμένοι με βάση το Διεθνές Δίκαιο. Προτείνω δηλαδή ένα είδος αναγνωριστικής αγωγής προς κατοχύρωση ενός δικαιώματος. Μπορεί μια τέτοια διαδικασία να μην προβλέπεται από το καταστατικό του δικαστηρίου, αλλά δεν αποκλείεται να αποδεχθεί την πρόκληση και να τολμήσει να γνωμοδοτήσει δημιουργώντας και σχετική νομολογία.
Κατά τα άλλα, έστω και πολύ αργά, η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών υδάτων της στα 12 μίλια, όπως έχουν πράξει όλες οι άλλες χώρες του κόσμου με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Η παράνομη απειλή της Τουρκίας ότι μια τέτοια επέκταση συνιστά αιτία πολέμου ας αντιμετωπιστεί με προηγούμενη προσφυγή στο αρμόδιο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Η χώρα μας θα ζητεί την προστασία του από την απειλούσα με πόλεμο Τουρκία προκειμένου να ασκήσει ένα νόμιμο δικαίωμά της κατοχυρωμένο και από τον ΟΗΕ. Ανάλογο αίτημα θα πρέπει να διατυπώσει και προς την ΕΕ. Αξίζει μια τέτοια τολμηρή ενέργεια για να δούμε, επιτέλους, πόση πρακτική αξία έχουν ο ρόλος του Συμβουλίου Ασφαλείας υπέρ των μελών του ΟΗΕ, το Διεθνές Δίκαιο και η θεσπισμένη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.
Το Βήμα
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...