Εκρηκτική γεωπολιτική κατάσταση δημιουργεί η ισλαμική Τουρκία

Εκτενέστατη ανάλυση του Giuseppe Gagliano στην ιστοσελίδα ilsussidiario.net αναφέρεται στη σημασία που έχει αποκτήσει η Ανατολική Μεσόγειος στην γεωπολιτική της ενέργειας, με την Τουρκία να επιδιώκει να παίξει ηγετικό ρόλο.

Όσον αφορά στην Τουρκία, το δημοσίευμα γράφει: «Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι η Κύπρος, όπως όλα τα νησιά της Μεσογείου, δεν διαθέτει ΑΟΖ. Η Άγκυρα, η οποία δεν αναγνωρίζει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, έχει τη δική της αυθαίρετη θέση επί του θέματος: πιστεύει ότι τα νησιά δεν έχουν ΑΟΖ σε κλειστές ή ημι-κλειστές θάλασσες.

Παρά τις τουρκικές απειλές κατά εταιρειών πετρελαίου που συνεργάζονται με την Κύπρο, υπήρξαν πολλές διερευνητικές γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της χώρας και σημαντικές ανακαλύψεις φυσικού αερίου σε εκμεταλλεύσιμες ποσότητες: Noble Energy (ανακάλυψη ενός πεδίου που περιέχει 100 έως 170 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου στο μπλοκ 12 ), ExxonMobil με την Qatar Petroleum (από 170 έως 230 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα στο μπλοκ 10) και Eni με Total (μεγάλο πεδίο που δεν έχει ακόμη ποσοτικοποιηθεί στο μπλοκ 6).

Αντιμέτωπη με αυτά τις ανακαλύψεις, η Τουρκία έχει γίνει ακόμη πιο επιθετική, στέλνοντας πλοία προς εξερεύνηση και διάτρηση στα κυπριακά ύδατα, συνοδευόμενα από πολεμικά πλοία. Η Τουρκία πραγματοποίησε οκτώ παράνομες δοκιμαστικές γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της Κύπρου. Εφαρμόζει την τακτική της κύκλωσης στην Κύπρο ασκώντας συνεχώς πίεση σε αυτήν με στόχο τον πλήρη έλεγχο του νησιού.

Η τελευταία πρόκληση , εκτός από την σχεδόν συνεχή εισβολή στην ΑΟΖ της, ήταν το άνοιγμα στην εκμετάλλευση και τελικά ο αποικισμός, στις 8 Οκτωβρίου, της κλειστής συνοικίας της Αμμοχώστου που είχε εκκενωθεί από τον πληθυσμό της το 1974 και παρέμεινε φάντασμα της πόλης.

Ταυτόχρονα με την απειλή για την Κύπρο, παρατηρείται μια αυξανόμενη απειλή προς την Ελλάδα. Από τις 10 Αυγούστου 2020, η Τουρκία έχει το σεισμικό του πλοίο Oruç Reis, συνοδευόμενο από ναυτικές στρατιωτικές δυνάμεις, στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο, στην ακτή της Κρήτης, αναγκάζοντας την Ελλάδα να κάνει το ίδιο.

Η Ελλάδα, η Γαλλία, η Ιταλία και η Κύπρος πραγματοποίησαν κοινή στρατιωτική άσκηση στην Ανατολική Μεσόγειο από τις 26 έως τις 28 Αυγούστου, στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα σχετικά με την προθυμία αυτών των χωρών να υποστηρίξουν τον σεβασμό του διεθνούς δικαίου.

Σύμφωνα με δήλωση του Γαλλικού Υπουργείου Άμυνας, “η Κύπρος, η Ελλάδα, η Γαλλία και η Ιταλία αποφάσισαν να αναπτύξουν κοινή παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο ως μέρος της Πρωτοβουλίας Τετραμερούς Συνεργασίας”. Η Υπουργός Άμυνας, Florence Parly, διευκρίνισε περαιτέρω ότι η Μεσόγειος «δεν πρέπει να είναι παιδική χαρά για τις φιλοδοξίες ορισμένων. είναι κοινό αγαθό “.

Ο ισλαμιστής Τούρκος Πρόεδρος από την πλευρά του διευκρίνισε: «Δεν θα κάνουμε απολύτως καμία παραχώρηση σε ό, τι μας ανήκει. Προτρέπουμε τους ομολόγους μας να […] δώσουν προσοχή σε τυχόν λάθη που θα μπορούσαν να ανοίξουν το δρόμο για την καταστροφή τους ». Στη συνέχεια πρόσθεσε:

«Η Τουρκία θα πάρει ό, τι δικαίως είναι δικό της στη Μαύρη Θάλασσα, στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο […]. Για αυτό, είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε ό,τι είναι απαραίτητο πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά ». Η ομιλία πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια τελετής μνήμης για τη μάχη του Manzikert το 1071, η οποία σηματοδοτεί την είσοδο των Τούρκων στην Ανατολία (…). Το ναυτικό των δύο χωρών βρέθηκε στο χείλος της σύγκρουσης όταν ένα ελληνικό πλοίο συγκρούστηκε με ένα τουρκικό πλοίο στα μέσα Αυγούστου.

Στην ήδη περίπλοκη κατάσταση, η Τουρκία έχει προσθέσει ένα νέο στοιχείο που σχετίζεται με τη σύγκρουση στη Λιβύη(…). Η συμφωνία οριοθέτησης της θαλάσσιας υφαλοκρηπίδας μεταξύ των δύο χωρών (Τουρκίας -Λιβύης) αγνοεί εντελώς την ύπαρξη της Κύπρου, της Κρήτης και άλλων ελληνικών νησιών στο Αιγαίο Πέλαγος.

Επιπλέον, η επιθυμία του Ερντογάν να αποκτήσει θέση στην αφρικανική ήπειρο και να αλλάξει τη γεωπολιτική κατάσταση σε αυτόν τον τομέα αναστατώνει πολλούς άλλους διεθνείς παίκτες. Η Λιβύη αποτελεί για την Τουρκία μία από τις «εισόδους» σε αυτόν τον χώρο, εξ ου και η επιθυμία της να δημιουργήσει μόνιμες βάσεις σε αυτήν τη χώρα.

Αυτή η εκρηκτική γεωπολιτική κατάσταση δείχνει την ανάγκη ανάπτυξης συνεργασίας σε αυτήν την προβληματική περιοχή. Η συνεργασία μεταξύ Κύπρου, Ελλάδας και Ισραήλ διαμορφώθηκε γρήγορα. Ακολούθησαν και άλλες, της Αιγύπτου και της Ιορδανίας, πάντα με τη συμμετοχή της Κύπρου και της Ελλάδας. Η Ιταλία και η Γαλλία είναι επίσης πολύ παρούσες λόγω της ανάμιξης των Eni και Total, αλλά και για την προστασία αυτού του κοινού ζωτικού χώρου που είναι η Μεσόγειος.

Η υπογραφή, στις αρχές Ιανουαρίου 2020, μιας διακρατικής συμφωνίας μεταξύ Ισραήλ, Κύπρου και Ελλάδας, για την κατασκευή του υποβρύχιου αγωγού East Med, είναι ένα από τα φιλόδοξα σχέδια αυτής της συνεργασίας. (…)Αν και οικονομικά αυτό το έργο είναι ακριβό, γεωπολιτικά είναι εξαιρετικά σημαντικό για την οικοδόμηση της ενεργειακής ανεξαρτησίας της Ευρώπης.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι τον Ιανουάριο του 2019 οι χώρες της περιοχής δημιούργησαν το Φόρουμ της Ανατολικής Μεσογείου για το φυσικό αέριο, το οποίο στοχεύει στη διαχείριση της μελλοντικής αγοράς φυσικού αερίου – ενός συνασπισμού που περιλαμβάνει την Κύπρο, την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Ιταλία, την Ιορδανία και την Παλαιστίνη.

Η Τουρκία καταγγέλλει ότι αυτό θα μπορούσε να απειλήσει τα συμφέροντά της. Ωστόσο, τρεις άλλες θετικές εξελίξεις σημειώθηκαν το καλοκαίρι του 2020: η Ελλάδα οριοθέτησε την ΑΟΖ της με την Ιταλία και την Αίγυπτο και αυτή η οριοθέτηση, βάσει της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, προφανώς αναγνωρίζει ΑΟΖ στα νησιά.

Τέλος, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβεβαιώνει στα συμπεράσματά του της 2ας Οκτωβρίου 2020 την αλληλεγγύη του προς την Κύπρο και την Ελλάδα, διευκρινίζοντας ότι θα επιβληθούν κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας εάν η τελευταία εξακολουθεί να παραβιάζει τις ΑΟΖ των δύο χωρών μελών της ΕΕ. Η Άγκυρα απέρριψε αμέσως την απόφαση, λέγοντας ότι το ερευνητικό της πρόγραμμα στην Ανατολική Μεσόγειο θα συνεχιστεί.

Ειδικά επειδή το Oruc Reis βρίσκεται ακόμα στα κυπριακά ύδατα και η Τουρκία έχει αποφασίσει να ανοίξει την κλειστή συνοικία της Αμμοχώστου για εκμετάλλευση, σίγουρα με σκοπό τον επικείμενο αποικισμό, και αυτό παραβιάζοντας όλες τις αποφάσεις διεθνών οργανισμών.

Η συνεχιζόμενη πίεση της Τουρκίας στην Κύπρο όχι μόνο εντείνεται επικίνδυνα, αλλά η Τουρκία προβαίνει σε μια διαυγή πολιτική προβολή της ναυτικής δύναμης”.

ilsussidiario.net – CENARI/ Mediterraneo, prove di contromosse anti-turche nella guerra del gas

HellasJournal

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση