Γιατί προκαλεί ανησυχία το αιφνίδιο ενδιαφέρον των ΗΠΑ για το Σκοπιανό

Τέσσερις απορίες για την τηλεφωνική επικοινωνία του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Μάικ Πενς με τον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα

Δεν μπορώ να κρύψω την ανησυχία μου από την είδηση της τηλεφωνικής επικοινωνίας του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Μάικ Πενς, καίτοι η κυβέρνηση την δημοσιοποίησε θεωρώντας ότι αποτελεί εύσημο γι’ αυτήν.

Ανακοίνωσε η κυβέρνηση ότι ο Αμερικανός αντιπρόεδρος εξέφρασε την εκτίμησή του για τον ηγετικό ρόλο που έχει διαδραματίσει ο Αλέξης Τσίπρας, μαζί με τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ Ζόραν Ζάεφ, στις προσπάθειες επίλυσης της μακρόχρονης διένεξης του ονοματολογικού. Συμφώνησαν ότι οι δύο πλευρές έχουν μια ιστορική ευκαιρία να επιλύσουν αυτό το ζήτημα και ότι «ο χρόνος πρέπει ληφθεί υπόψη», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Πρώτη απορία: Για ποιο λόγο ο Μάικ Πενς επικοινώνησε με τον Α. Τσίπρα και όχι με τον Ζόραν Ζάεφ; [Αν είχε συμβεί αυτό οι Σκοπιανοί θα το ανακοίνωναν τάχιστα]. Τι ήθελε από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, που δεν το θέλει από τον πρωθυπουργό των Σκοπίων;

Δεύτερη απορία: Η οποία επιβεβαιώνει την υπόνοια ότι ο Α. Τσίπρας είχε δεχθεί αρχικώς την επαίσχυντη ονομασία "Δημοκρατία της Μακεδονίας του Ίλιντεν". Οι ΗΠΑ, τηλεφώνησαν επειδή βεβαιώθηκαν ότι το θέμα της ονομασίας έχει λήξει. Είναι τυχαίο, ότι δεν υπήρξε ποτέ, καθ’ όλη την διάρκεια των διαπραγματεύσεων ανάλογη ενέργεια, παρά μόνον όταν ο Ζάεφ ανακοίνωσε ότι επετεύχθη συμφωνία επί της ονομασίας;

Τρίτη απορία: Επίσης επιβεβαιωτική της ανωτέρω. Είναι δυνατόν να αγνοούν πολιτικοί άνδρες, που ανέλαβαν να οδηγήσουν τον λαό, τι συνέβη στο Ίλιντεν; Και όμως είναι. Το απεκάλυψε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ενοχλημένος, σε τηλεπαράθυρο εκπομπής, λέγοντας: «Μέχρι χθες κανείς δεν ήξερε το Ιλιντεν. Σήμερα όλοι μιλούν γι’ αυτό».

Δεν το γνώριζαν όσοι δεν ασχολούνται με την πολιτική, όσοι αγνοούν την ελληνική ιστορία, όσοι αδιαφορούν για τα ελληνικά ζητήματα, επειδή ο διεθνισμός θέτει την πατρίδα σε ήσσονα ρόλο. Οι πατριώτες που ασχολούνται ενεργώς με τα πολιτικά δρώμενα, γνωρίζουν πολύ καλά όσα πράττουν και σκέπτονται να πράξουν οι εχθροί της πατρίδας. Είναι λογικό επομένως οι εθνομηδενιστές να αγνοούν πολλά πράγματα.

Τέταρτη απορία, και πιο σημαντική. Τι σημαίνει η φράση του Αμερικανού αντιπροέδρου «ο χρόνος πρέπει ληφθεί υπόψη»; Ότι δίνεται εντολή να τελειώνει γρήγορα αυτή η υπόθεση, και να μη τραβήξει σε μάκρος; Η βιασύνη όμως να λυθεί το θέμα οδηγεί σε απαράδεκτες υποχωρήσεις της Ελλάδας.

Γιατί ο Μάικ Πένς δεν τηλεφώνησε να πει το ίδιο και στον Ζάεφ; Επειδή ο Ζάεφ δυσκολεύεται στην αναθεώρηση του Συντάγματος, γι’ αυτό δεν πιέζεται; Δηλαδή, εμείς είμαστε πάντοτε οι "βολικοί" να υποχωρούμε εις βάρος της Πατρίδας μας; Εμάς, τους Έλληνες, δεν μας ενδιαφέρει ο χρόνος επίλυσης του ζητήματος, αν δεν μας ικανοποιεί. Και κάποτε ο Ν. Κοτζιάς θα πρέπει, με κάποιον τρόπο, να δώσει εξηγήσεις στον ελληνικό λαό για ποιο λόγο βιάζεται; Υπήρχε ανάλογη έμμεση εντολή και προς αυτόν;

Από την στιγμή ανάληψης της εξουσίας από τον Ντ. Τραμπ, γράφω συνεχώς εδώ, εκφράζοντας την απορία μου, γιατί η νέα αμερικανική κυβέρνηση δεν διαμορφώνει δική της πολιτική σε όλα τα Βαλκάνια, αφήνοντας την άσκησή της στους ίδιους διπλωμάτες του κλίματος Ομπάμα-Σόρος, με το οποίο ο Τραμπ βρίσκεται σε σύγκρουση. Γι’ αυτόν τον λόγο είμαι πάντα επιφυλακτικός για τις δηλώσεις και ενέργειες των Αμερικανών διπλωματών στην περιοχή, επειδή δεν είμαι βέβαιος αν εκφράζουν την κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Για την ιστορία, ο Μ. Ιγνατίου, δίνει μια εξήγηση για την αιφνίδια ανάμιξη των ΗΠΑ στο Σκοπιανό: «Οι Αμερικανοί κινητοποιήθηκαν επειδή ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες τους ενημέρωσε ότι βρισκόμαστε σε ακτίνα συμφωνίας στο Σκοπιανό, θεωρώντας ότι η σκοπιανή πρόταση για την ονομασία "Δημοκρατία της Μακεδονίας του Ίλιντεν" έγινε αποδεκτή από την ελληνική κυβέρνηση».

Φαίνεται επομένως, ότι ο Α. Τσίπρας αγνοούσε τι σημαίνει Ίλιντεν, όπως αγνοεί πάρα πολλά σχετικά με την Ελλάδα, κι έπεσε στην παγίδα της Μέρκελ. Και τώρα θα εμφανιστούμε πάλι ότι εμείς είμαστε εκείνοι που υπαναχωρήσαμε, σε μια πρόταση που έγινε αρχικώς αποδεκτή. Ο Ζάεφ, τον οποίο ο Τσίπρας θεωρούσε του χεριού του, και αποφάσισε κατ’ ιδίαν συνομιλία μαζί του, απέδειξε ότι αυτός βαράει τον ζουρνά, κι η ελληνική κυβέρνηση χορεύει. Όπως έγινε και με τους δανειστές [τουλάχιστον, θα διακριθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στον χορό].

Μακεδών
Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση