Γέροντας Παΐσιος: «Μη φοβάστε... Μια μπόρα είναι! Λίγο θα κρατήσουν τα δύσκολα χρόνια»…
Ένα άρθρο-απάντηση στο γεμάτο ανησυχία κείμενο του Νίκου Ζώη και στην αγωνία όλων των άλλων Ελλήνων...
«Σύγχυση μεγάλη υπάρχει. Μύλος γίνεται∙ είναι ζαλισμένοι οι άνθρωποι…
Ο κόσμος είναι όπως οι μέλισσες.
Αν χτυπήσεις την κυψέλη, οι μέλισσες βγαίνουν έξω και αρχίζουν να βουίζουν και γυρίζουν γύρω από την κυψέλη αναστατωμένες.
Ύστερα η κατεύθυνσή τους θα εξαρτηθεί από τον άνεμο που θα φυσήξει. Αν φυσήξει βοριάς, θα πάνε μέσα.
Έτσι και τον κόσμο τον φυσάει… «Εθνικός Βοριάς», «Εθνικός Νοτιάς», και είναι ο καημένος ζαλισμένος.
Όμως, αν και γίνεται τέτοιο βράσιμο, νιώθω μέσα μου μια παρηγοριά, μια σιγουριά.
Μπορεί να ξεράθηκε η ελιά, αλλά θα πετάξει νέα βλαστάρια.
Υπάρχει μια μερίδα Χριστιανών, στους οποίους αναπαύεται ο Θεός. Υπάρχουν ακόμη οι άνθρωποι του Θεού, οι άνθρωποι της προσευχής, και ο Καλός Θεός μας ανέχεται, και πάλι θα οικονομήσει τα πράγματα. Αυτοί οι άνθρωποι της προσευχής μας δίνουν ελπίδα...
Μη φοβάστε. Περάσαμε σαν έθνος τόσες μπόρες και δεν χαθήκαμε, και θα φοβηθούμε την θύελλα που πάει να ξεσπάσει;
Ούτε και τώρα θα χαθούμε.
Ο Θεός μας αγαπά. Ο άνθρωπος έχει μέσα του κρυμμένη δύναμη για ώρα ανάγκης. Θα είναι λίγα τα δύσκολα χρόνια. Μια μπόρα θα είναι.
Δεν σας τα λέω αυτά για να φοβηθήτε, αλλά για να ξέρετε πού βρισκόμαστε...
Για μάς είναι μια μεγάλη ευκαιρία, είναι πανηγύρι οι δυσκολίες, το μαρτύριο.
Να είστε με τον Χριστό, να ζείτε σύμφωνα με τις Εντολές Του και να προσεύχεστε, για να έχετε θείες δυνάμεις και να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε τις δυσκολίες.
Να αφήσετε τα πάθη, για να έρθει η Θεία Χάρις.
Αυτό που θα βοηθήσει πολύ είναι να μπει μέσα μας η καλή ανησυχία: πού βρισκόμαστε, τί θα συναντήσουμε, για να λάβουμε τα μέτρα μας και να ετοιμαστούμε.
Η ζωή μας να είναι πιο μετρημένη. Να ζούμε πιο πνευματικά.
Να είμαστε πιο αγαπημένοι.
Να βοηθούμε τους πονεμένους, τους φτωχούς με αγάπη, με πόνο, με καλωσύνη. Να προσευχόμαστε να βγουν καλοί άνθρωποι»...
Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι, τ. Β' ἔκδ. Ἱ. Ἠσυχ. «Εὐαγγ. Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης 2006, σσ. 18-19.
Πηγή: Αηδόνι
Σαν ένα ποτήρι δροσερό νερό είναι τα λόγια του Γέροντα. Μας άφησε ολόκληρη πηγή που δεν θα στερέψει ούτε στην χειρότερη αφυδάτωσή μας. Ακόμα κι αυτοί που τον χλεύασαν θα τον καταλάβουν όταν θα έρθει η ώρα. Εδώ βρίσκονται όλες οι απαντήσεις που ψάχνουμε σαν χαμένοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε μια σημαντική διαφορά ότι οι Έλληνες(πλειοψηφία) ποτέ στο παρελθόν δεν ξεπέσανε τόσο χαμηλά όσον αφορά το εθνικό και θρησκευτικό φρόνημα. Μην είμαστε και τόσο αισιόδοξοι γιατί η μπόρα ούτε που ξεκίνησε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεροντα οι λογοι σου αερακι παρηγοριας και ελπιδας μεσα στο καυσωνα..οδηγος,φαναρι στα σκοταδια που μας εχουν ριξει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά τα είπε ο γέροντας, αλλά λίγοι δυστυχώς πιστεύουν......
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσοι θα αντέξουν μέχρι την επόμενη μέρα ???
Μόνο ο Πανάγαθος Θεός μας γνωρίζει.....
Μπας και τα διαρρέουν επίτηδες όλα αυτά, για να μας κρατάνε σε καταστολή με ψεύτικες ελπίδες; Από πότε φροντίζει ο Θεός για την κοιλιά μας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό πάντα φρόντιζε αγαπητέ. Κάποτε οι άνθρωποι το αναγνώριζαν, σήμερα όμως
ΔιαγραφήΑδέλφια καλή μέρα από το Βέλγιο.
ΔιαγραφήΚάθε πρωί βλέπω τις αναρτήσεις σας και στεναχωριέμαι. Ο τρόπος που σκέφτεστε είναι μαύρος και δεν θα βοηθήσει κανείς
για το φαγητό σας και για τα παιδιά σας, ούτε ο Θεός ούτε ο κάθε παππούλης.
Σηκώστε το κεφάλι. Το κλάμα είναι για τους δούλους και οι Έλληνες δεν γεννήθηκαν δούλοι.
Βγείτε έξω και φωνάξτε είμαι Λεύτερος και δεν το βάζω κάτω. Δεν πρέπει οι επιτήδειοι να μας λυγίσουν.
Ψηλά το κεφάλι.
Οσο ελπίζουμε σε γλυκές κουβέντες που μας χαϊδεύουν τα αυτιά ποτέ δεν πράτουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά τα έλεγε ο γέροντας όντας άνθρωπος που αποφάσισε με την απομόνωση του να έρθει κοντά στον Θεό αλλά τώρα που καθόμαστε και τον ακούμε απλά ελπίζουμε και μόνο αυτό. Μένουμε σε αυτό και δε πράττουμε τίποτα..
Δεν ελπίζω σε τίποτα..δεν ΕΧΩ να χάσω τίποτα!!ΠΡΑΤΤΩ...
Σήκω λοιπόν, ξεκίνα, και μην ελπίζεις...
Ποτέ δεν ήταν σε απομόνωση ο Γέροντας, αν και μοναχός. Το αντίθετο μάλιστα. Ήταν συνεχώς σε επαφή με τον κόσμο που τον αναζητούσε, ακόμα και όταν χτυπήθηκε από τον καρκίνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενικά, καλό θα ήταν να συλλέγουμε πληροφορίες πάντα προτού πετάξουμε απερίσκεπτα ένα σχόλιο. Αλλά είναι κι αυτό δυστυχώς ένα σημάδι των καιρών των αντιθέσεων: της έπαρσης και της επιφανειακότητας, της πλησμονής και του μεγάλου κενού. Και αυτό ακριβώς ήταν ένα από τα πράγματα που λυπούσαν και προκαλούσαν ανησυχία στον Γέροντα.
Ἔστ' ἦμαρ ὅτε Φοῖβος πάλιν ἐλεύσεται. Καὶ ἐς ἀεὶ ἔσεται! Θα έρθει μέρα που ο Φοίβος (Απόλλων) θα επιστρέψει. Και θα μείνει για πάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορείτε αν δεν χωθείτε να γράψετε τα δικά σας ε;
Διαγραφή