Πατριωτικές πολιτικές για το Κυπριακό
Η συνάντηση της Γενεύης ανάμεσα στον Πρόεδρο Χριστόφια και στον Τουρκοκύπριο ηγέτη, παρουσία του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ κ. Μούν, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στην Κύπρο. Εύλογες οι επισημάνσεις του Προέδρου της Κυπριακής Βουλής κ. Γιαννάκη Ομήρου να απορριφθεί η προσπάθεια που καταβάλλεται διεθνώς, και από πλευράς των Ηνωμένων Εθνών, αλλά και από την Τουρκία για να τεθεί η 1η Ιουλίου 2012 ως χρονοδιάγραμμα για εξεύρεση οποιασδήποτε λύσης του Κυπριακού, για ταυτόχρονη άσκηση πιέσεων πάνω στην Τουρκία για να συμμορφωθεί με τα περί Κύπρου ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Είναι ξεκάθαρη η στάση των ΄΄πατριωτικών΄΄ πολιτικών των αδελφών μας Κυπρίων, ότι δεν πρέπει να καθορισθεί νέα τριμερής συνάντηση, εάν δεν αναλάβει την υποχρέωση η τουρκική πλευρά να συζητήσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το σύνολο των κεφαλαίων, που αποτελούν το κυπριακό πρόβλημα. Δεν έχουν συζητηθεί σε έκταση το περιουσιακό, το εδαφικό, οι έποικοι, η ασφάλεια, οι εγγυήσεις και η αποχώρηση των στρατευμάτων. Συζητήθηκε μόνο το κεφάλαιο της διακυβέρνησης, εξαντλητικά εδώ και τρία χρόνια περίπου.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει αφήσει αβοήθητη την κυπριακή πλευρά, με αποτέλεσμα να απειλείται άμεσα η Κυπριακή Δημοκρατία. Ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου και ο Πρόεδρος κ. Χριστόφιας, επιδίδονται σε ΄΄διπλωματικές ασκήσεις΄΄ αδιαφορώντας για την ουσία του προβλήματος, που είναι η φυσιογνωμία και η ζωή των Κυπρίων αδελφών μας. Οφείλουν να προφυλάξουν με όλες τους τις δυνάμεις την Κυπριακή Δημοκρατία, γιατί εάν χαθεί η κρατική τους υπόσταση, τότε η Κύπρος τουρκοποιείται.
Η τουρκική πλευρά δεν έχει κάνει μέχρι σήμερα καμία υποχώρηση, ούτε δείχνει διατεθειμένη να κάνει στο μέλλον. Ποιες οι αντιδράσεις των αρχηγών Ελλάδας και Κύπρου; Γιατί δεν ορθώνουν ΄΄πατριωτικό ανάστημα΄΄, ως κράτη-μέλη της ΕΕ.; Η Άγκυρα με συστηματικό και έξυπνο τρόπο, χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να πετύχει κρατική υπόσταση για τους Τουρκοκύπριους. Οι δικοί μας πολιτικοί δεν το έχουν αντιληφθεί; Η ελληνική κυβέρνηση δείχνει να παρατηρεί από απόσταση τα γεγονότα και όχι να παρεμβαίνει και να υποστηρίζει τα δίκαια αιτήματα των Κυπρίων. Η παρουσία της Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ κας Χίλαρι Κλίντον, σε λίγες ημέρες στην Αθήνα, στέλνει πολλά μηνύματα σε Ελλάδα και Τουρκία, αφού θα έχει προηγηθεί η επίσκεψης της στην Κωνσταντινούπολη.
Ο πρωθυπουργός και ο Πρόεδρος της Κύπρου δείχνουν ανήμποροι να διαχειριστούν το κυπριακό, την κρίσιμη τούτη ώρα. Δεν έχουν ούτε την τόλμη να δράσουν ως ΄΄ πατριώτες πολιτικοί΄΄ πιέζοντας και επιμένοντας να φύγει ο τουρκικός στρατός από το νησί. Η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των Θρησκευτικών ελευθεριών, αφήνουν ασυγκίνητη την ελληνική κυβέρνηση; Ως πότε ο Πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς δεν θα διαμαρτύρεται και θα βάζει «πλάτες» στην Τουρκία, στα ευρωπαϊκά και διεθνή θέματα; Έχουν υποχρέωση οι έλληνες πολιτικοί να ασκήσουν πίεση πάνω στην Τουρκία, για να συμμορφωθεί με τα ψηφίσματα του συμβουλίου ασφαλείας. Αυτό πρέπει να γίνει άμεσα αντιληπτό και από τον Γ.Γ. του Ο.Η.Ε. κ. Μπάνκι Μουν, ότι αυτές οι συνομιλίες δεν θα έχουν καμία προοπτική να επιτύχουν, αν οι Τούρκοι δεν εφαρμόσουν τα ψηφίσματα και δεν σεβαστούν την κρατική υπόσταση της Κύπρου.
Δε θα επιστρέψουμε να τουρκοποιηθεί η Κύπρος. Τα αδέλφια μας θα ζήσουν ελεύθερα και θα αισθανθούν ότι έχουν πατριώτες πολιτικούς κοντά τους. Όχι σε οντότητα Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου. Δεν θα το ανεχθούμε και θα τους σταθούμε, όπως και τώρα που θρηνούμε θύματα από τις αμέλειες της κυβέρνησης Χριστόφια!
Κωνσταντίνος Σ.Μαργαρίτης
Δημοσιογράφος
Οι ελληνικές (ελλαδικές) κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών έχουν συρρικνώσει κάθε έννοια εθνικής συνείδησης, βλάπτοντας ένα ένα τους μηχανισμούς "άμυνας" του έθνους σε όλα τα ζωτικά επίπεδα: οικονομίας, παιδείας, άμυνας, εθνικής ασφάλειας. Θέλω να ελπίζω ότι τα αδέλφια μας οι Κύπριοι, παρά τις όποιες υποχωρήσεις και κατά καιρούς απαράδεκτα σφάλματα που έγιναν σε χειρισμούς από την κυβέρνηση Χριστόφια, δεν θα αφήσουν να ρημάξουν τελικά τα πάντα στη χώρα τους όπως έγινε εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι προθέσεις των μεγάλων εξωτερικών "παικτών" για την Κύπρο είναι εμφανείς. Μένει να δούμε πώς θα τις αντιμετωπίσει η πολιτική ηγεσία της Κύπρου.