Τα τρομερά μυστικά της Εργκένεκον...
Υπόνοιες για σχέση της με δολοφονίες
και ομαδικούς τάφους στην Τουρκία
Στην Τουρκία εκφράζονται φόβοι ότι όσα συγκλονιστικά έχουν έρθει έως τώρα στο φως για τη δράση της πολυπλόκαμης οργάνωσης Εργκένεκον αποτελούν μόνον την κορυφή του παγόβουνου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, ξετυλίγοντας τον μίτο της δράσης ενός επαγγελματία εκτελεστή, στρατολογημένου από παρακρατική υπηρεσία, οι δικαστικές αρχές, σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκονται ενώπιον διλήμματος: να ανοίξουν φακέλους σχετικά με εκατοντάδες ανεξιχνίαστες δολοφονίες και ομαδικούς τάφους στην Τουρκία ή να αποσυνδέσουν τις υποθέσεις από τη δράση μελών της Εργκένεκον, όπως φοβούνται οι συγγενείς θυμάτων;
Ένας «λύκος» συγκλονίζει την Τουρκία
Πολιτικοί, στρατιωτικοί, δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί εμπλέκονται σε μια υπόθεση που «ακουμπά» και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Tέσσερα εκατομμύρια σελίδες από συνακροάσεις (παρακολουθήσεις) τηλεφώνων, περίπου εκατό ύποπτοι και κατηγορούμενοι, τριάντα από τους οποίους ένστολοι, πολλοί δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί. Ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να δηλώνει ότι είναι ο «εισαγγελέας» της υπόθεσης και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ντενίζ Μπαϊκάλ να λέει ότι είναι ο συνήγορος υπεράσπισης: Η υπόθεση Εργκένεκον («αρσενικός λύκος») που συγκλονίζει την Τουρκία, διχάζει τα Mέσα Eνημέρωσης της χώρας (σ.σ.: που ελέγχονται ακόμα από τις δυνάμεις του παλαιότερου καθεστώτος) αλλά το 61% των Τούρκων πιστεύει ότι η «τουρκική κάθαρση» ενός καθεστώτος 50 ετών που δρούσε περί το κράτος και το παρακράτος, σαφώς αφορά πραγματικά περιστατικά.
Τι αποτέλεσμα θα έχει η δίκη που διεξάγεται σε αίθουσα των φυλακών της Σηλυβρίας, έξω από την Κωνσταντινούπολη, είναι ακόμα αβέβαιο καθώς οι «φάκελοι» με τους ανεξιχνίαστους φόνους στις νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας δεν έχουν περιληφθεί ακόμα στη δικογραφία μιας υπόθεσης που σε πολλές πτυχές της (ελληνική μεινότητα - Πατριαρχείο, Κυπριακό) «ακουμπά» και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι μια από τις μεγαλύτερες εχθρούς του Πατριαρχείου και ο επικεφαλής της ομάδας των πρακτόρων που μετέφεραν τον Οτσαλάν στην Τουρκία από την Κένυα κατηγορούνται για συμμετοχή στην οργάνωση Εργκένεκον, που ήθελε να ανατρέψει τη νόμιμη κυβέρνηση της χώρας.
Σκότωνε επαγγελματικά για τρεις «εργοδότες»
Οταν πριν από δύο χρόνια ξεκινήσαμε να αναζητήσουμε το κρησφύγετο του Αμντουλκαντίρ Αϊγκάν στη Σουηδία, χρειάστηκε να αλλάξουμε πολλά αυτοκίνητα. Ο Κούρδος «οδηγός» μας, μάς οδήγησε τελικά σ’ ένα μάλλον φτωχικό διαμέρισμα σ’ ένα προάστιο της Στοκχόλμης όπου μας υποδέχθηκε ο άνθρωπος που «σκότωνε επαγγελματικά» στην Τουρκία για τρεις διαφορετικούς «εργοδότες»: Μια ομάδα της τουρκικής Αριστεράς πριν από το 1977, το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν μετά το 1977 και για το τουρκικό κράτος μετά το 1990. Η «καριέρα» του Αϊγκάν ξεκίνησε λίγο μετά την αποφοίτησή του από το τεχνικό σχολείο των Αδάνων όπου φοίτησε την «αμαρτωλή» δεκαετία του ’70, όταν προσκολλήθηκε σε μια ένοπλη ακροαριστερή ομάδα.
Οι πρώτες μάχες
Τις πρώτες του ένοπλες μάχες τις έδωσε με μέλη των «γκρίζων λύκων» στην πόλη της Ούρφα, όπου σε μια συμπλοκή τραυματίστηκε. Στο νοσοκομείο τον επισκέφθηκε ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν και το 1977 έγινε μέλος του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν. Το 1980 συνελήφθη, βασανίστηκε και τελικά διέφυγε μέσω της Κύπρου στην Ελλάδα. Το διαβατήριό του εξεδόθη, κατά δήλωσή του, με τη βοήθεια του Λ. Μαύρου, ενός Κυπρίου που το όνομά του είχε συνδεθεί με το πλαστό διαβατήριο του Οτσαλάν. Στην Αθήνα ο Αϊγκάν συναντούσε έναν αξιωματούχο της ΥΠΕΑ (Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας) τα ακριβή στοιχεία του οποίου, όπως είπε στους «Νέους Φακέλους», δεν γνώριζε.
Το 1984 ο Αϊγκάν φεύγει και μέσω Συρίας βρίσκεται στο Βόρειο Ιράκ, όπου επαιζε τον ρόλο του ταχυδρόμου ανάμεσα σε διάφορα στρατόπεδα ανταρτών του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν. Αργότερα, πήρε μέρος και σε επιχειρήσεις στη νοτιοανατολική Τουρκία. «Μετά», θυμάται ο Αϊγκάν, «μας έστειλαν στο χωριό Χουρνούς του βόρειου Κουρδιστάν (σ.σ.: στην Τουρκία) και μας είπαν ότι όλοι οι κάτοικοι του χωριού, ακόμα και τα μικρά παιδιά, ήταν προδότες και έπρεπε όλοι να εκτελεστούν. Αυτό έγινε. Τότε αποφάσισα να εγκαταλείψω το ΡΚΚ».
Αφού εξέτισε πέντε χρόνια ποινής σε τουρκική φυλακή, τον Αϊγκάν προσέγγισε ο Τζεμ Ερσεβέρ, ένας πρώην αριστεριστής, που είχε δημιουργήσει μια ειδική υπηρεσία πληροφοριών της στρατοχωροφυλακής, τη διαβόητη JITEM. Το τουρκικό κράτος αρνείται επίσημα την ύπαρξη αυτής της υπηρεσίας. Ο Αϊγκάν δέχθηκε την πρόταση του Ερσεβέρ και εντάχθηκε στη νεοσύστατη αυτή υπηρεσία που μεταξύ άλλων συνέτασσε τις λίστες εκείνων που έπρεπε να δολοφονηθούν από το κράτος στις νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας...
Ο αριθμός των δολοφονηθέντων σε υποθέσεις που δεν εξιχνιάστηκαν, σύμφωνα με τις στατιστικές του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ξεπερνάει στη νοτιοανατολική Τουρκία τους 15.000 ανθρώπους, αλλά ο Αϊγκάν θυμάται ότι οι λίστες που είχε συντάξει δεν αφορούσαν «πάνω από 700 άτομα». Ο Αϊγκάν υπηρετούσε υπό τον Ερσεβέρ, που δολοφονήθηκε, και τον ταξίαρχο Αρίφ Ντογάν που έχει συλληφθεί τώρα για σχέσεις με την Εργκένεκον. Πριν από δέκα ημέρες, ο Αϊγκάν κατηγόρησε τον συνταξιούχο ταξίαρχο Αμπντουλκερίμ Κρτσα ότι είχε σκοτώσει μπροστά στα μάτια του τρεις ανθρώπους στη Σιλόπη. Ο Κρτσα, που είχε τιμηθεί από την προεδρία της Τουρκικής Δημοκρατίας (επί Σεζέρ) με παράσημο, αυτοκτόνησε μετά τις δηλώσεις του Αϊγκάν. Στην κηδεία του παραβρέθηκε το σύνολο της στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας αλλά κανένας πολιτικός.
Οι φόνοι της δεκαετίας του ’90
Η περίπτωση Κρτσα έθεσε με δραματικό τρόπο το ζήτημα των ορίων της δικαστικής έρευνας που διαξάγεται για την Εργκένεκον. Παρατηρητές, όπως το πρώην στέλεχος της ΜΙΤ Μαχέρ Καϊνάκ και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Μεχμέτ Αλτάν, δήλωσαν στo πλαίσιo της εκπομπής «Νέοι Φάκελοι», ότι η έρευνα διεξάγεται με τη σύμφωνη γνώμη του στρατού και ότι δεν θα επεκταθεί σε εκκρεμότητες που αφορούν τις νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας. Αλλά ο Κούρδος πολιτικός Ιμπραήμ Ακσόι, που είχε διωχθεί τη δεκαετία του ’90 επειδή είχε επισημάνει την ύπαρξη κουρδικού προβλήματος, δήλωσε στον γράφοντα ότι στην Εισαγγελία του Ντιγιαρμπακίρ έχουν εκδηλωθεί διαφωνίες για το αν οι «αδιευκρίνιστοι φόνοι της δεκαετίας του ’90 και οι φάκελοι που τους αφορούν θα πρέπει να δοθούν στην Εισαγγελία της Κωνσταντινούπολης που διεξάγει την έρευνα για το δίκτυο Εργκένεκον». Οι κάτοικοι των χωριών και των κωμοπόλεων, όπου έγιναν οι φόνοι, διαμαρτυρήθηκαν έξω από τη φυλακή της Σηλυβρίας, όπου διεξάγεται η δίκη για την Εργκένεκον, ζητώντας από τους εισαγγελείς να «σκάψουν για να αποκαλυφθούν οι ομαδικοί τάφοι»...
Κάποια από τα μέλη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν που τη δεκαετία του ’90 δούλεψαν ως πληροφοριοδότες του τουρκικού στρατού, δικάζονται από δικαστήριο του Ντιγιαρμπακίρ, αλλά πολιτικοί όπως ο Ακσόι και διανοούμενοι όπως ο Μεχμέτ Αλτάν υποστηρίζουν ότι για την πλήρη κάθαρση τα κατηγορητήρια θα πρέπει να «αγγίξουν» τους επικεφαλής των πληροφοριοδοτών και τους πολιτικούς υπεύθυνους των διαταγών για τις «ομαδικές εκτελέσεις». Τα μέλη της κοινοβουλευτικής επιτροπής για τη διαλεύκανση του πολύκροτου τροχαίου ατυχήματος στο Σουσουρλούκ, όπου αστυνομικοί και παρακρατικοί μαφιόζοι επέβαιναν στην ίδια Μερσεντές, θυμούνται ότι σε μια επίσκεψή τους στον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, ο τελευταίος τούς είχε «κόψει κάθε συζήτηση για το θέμα» λέγοντας χαρακτηριστικά «το κράτος δεν εκτελεί». Τώρα ο ψυχίατρος Μεχμέτ Μπεκιάρογλου, που ήταν μέλος της κοινοβουλευτικής επιτροπής για τη διερεύνηση των διασυνδέσεων ανάμεσα στο επίσημο κράτος και στο οργανωμένο έγκλημα, μετά το ατύχημα του Σουσουρλούκ, λέει ότι «αν η δικαστική έρευνα για την Εργκένεκον δεν συμπεριλάβει και τους ανεξιχνίαστους φόνους στις νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας, θα έχει κάνει μια τρύπα στο νερό».
και ομαδικούς τάφους στην Τουρκία
Στην Τουρκία εκφράζονται φόβοι ότι όσα συγκλονιστικά έχουν έρθει έως τώρα στο φως για τη δράση της πολυπλόκαμης οργάνωσης Εργκένεκον αποτελούν μόνον την κορυφή του παγόβουνου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, ξετυλίγοντας τον μίτο της δράσης ενός επαγγελματία εκτελεστή, στρατολογημένου από παρακρατική υπηρεσία, οι δικαστικές αρχές, σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκονται ενώπιον διλήμματος: να ανοίξουν φακέλους σχετικά με εκατοντάδες ανεξιχνίαστες δολοφονίες και ομαδικούς τάφους στην Τουρκία ή να αποσυνδέσουν τις υποθέσεις από τη δράση μελών της Εργκένεκον, όπως φοβούνται οι συγγενείς θυμάτων;
Ένας «λύκος» συγκλονίζει την Τουρκία
Πολιτικοί, στρατιωτικοί, δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί εμπλέκονται σε μια υπόθεση που «ακουμπά» και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Tέσσερα εκατομμύρια σελίδες από συνακροάσεις (παρακολουθήσεις) τηλεφώνων, περίπου εκατό ύποπτοι και κατηγορούμενοι, τριάντα από τους οποίους ένστολοι, πολλοί δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί. Ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να δηλώνει ότι είναι ο «εισαγγελέας» της υπόθεσης και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ντενίζ Μπαϊκάλ να λέει ότι είναι ο συνήγορος υπεράσπισης: Η υπόθεση Εργκένεκον («αρσενικός λύκος») που συγκλονίζει την Τουρκία, διχάζει τα Mέσα Eνημέρωσης της χώρας (σ.σ.: που ελέγχονται ακόμα από τις δυνάμεις του παλαιότερου καθεστώτος) αλλά το 61% των Τούρκων πιστεύει ότι η «τουρκική κάθαρση» ενός καθεστώτος 50 ετών που δρούσε περί το κράτος και το παρακράτος, σαφώς αφορά πραγματικά περιστατικά.
Τι αποτέλεσμα θα έχει η δίκη που διεξάγεται σε αίθουσα των φυλακών της Σηλυβρίας, έξω από την Κωνσταντινούπολη, είναι ακόμα αβέβαιο καθώς οι «φάκελοι» με τους ανεξιχνίαστους φόνους στις νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας δεν έχουν περιληφθεί ακόμα στη δικογραφία μιας υπόθεσης που σε πολλές πτυχές της (ελληνική μεινότητα - Πατριαρχείο, Κυπριακό) «ακουμπά» και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι μια από τις μεγαλύτερες εχθρούς του Πατριαρχείου και ο επικεφαλής της ομάδας των πρακτόρων που μετέφεραν τον Οτσαλάν στην Τουρκία από την Κένυα κατηγορούνται για συμμετοχή στην οργάνωση Εργκένεκον, που ήθελε να ανατρέψει τη νόμιμη κυβέρνηση της χώρας.
Σκότωνε επαγγελματικά για τρεις «εργοδότες»
Οταν πριν από δύο χρόνια ξεκινήσαμε να αναζητήσουμε το κρησφύγετο του Αμντουλκαντίρ Αϊγκάν στη Σουηδία, χρειάστηκε να αλλάξουμε πολλά αυτοκίνητα. Ο Κούρδος «οδηγός» μας, μάς οδήγησε τελικά σ’ ένα μάλλον φτωχικό διαμέρισμα σ’ ένα προάστιο της Στοκχόλμης όπου μας υποδέχθηκε ο άνθρωπος που «σκότωνε επαγγελματικά» στην Τουρκία για τρεις διαφορετικούς «εργοδότες»: Μια ομάδα της τουρκικής Αριστεράς πριν από το 1977, το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν μετά το 1977 και για το τουρκικό κράτος μετά το 1990. Η «καριέρα» του Αϊγκάν ξεκίνησε λίγο μετά την αποφοίτησή του από το τεχνικό σχολείο των Αδάνων όπου φοίτησε την «αμαρτωλή» δεκαετία του ’70, όταν προσκολλήθηκε σε μια ένοπλη ακροαριστερή ομάδα.
Οι πρώτες μάχες
Τις πρώτες του ένοπλες μάχες τις έδωσε με μέλη των «γκρίζων λύκων» στην πόλη της Ούρφα, όπου σε μια συμπλοκή τραυματίστηκε. Στο νοσοκομείο τον επισκέφθηκε ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν και το 1977 έγινε μέλος του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν. Το 1980 συνελήφθη, βασανίστηκε και τελικά διέφυγε μέσω της Κύπρου στην Ελλάδα. Το διαβατήριό του εξεδόθη, κατά δήλωσή του, με τη βοήθεια του Λ. Μαύρου, ενός Κυπρίου που το όνομά του είχε συνδεθεί με το πλαστό διαβατήριο του Οτσαλάν. Στην Αθήνα ο Αϊγκάν συναντούσε έναν αξιωματούχο της ΥΠΕΑ (Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας) τα ακριβή στοιχεία του οποίου, όπως είπε στους «Νέους Φακέλους», δεν γνώριζε.
Το 1984 ο Αϊγκάν φεύγει και μέσω Συρίας βρίσκεται στο Βόρειο Ιράκ, όπου επαιζε τον ρόλο του ταχυδρόμου ανάμεσα σε διάφορα στρατόπεδα ανταρτών του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν. Αργότερα, πήρε μέρος και σε επιχειρήσεις στη νοτιοανατολική Τουρκία. «Μετά», θυμάται ο Αϊγκάν, «μας έστειλαν στο χωριό Χουρνούς του βόρειου Κουρδιστάν (σ.σ.: στην Τουρκία) και μας είπαν ότι όλοι οι κάτοικοι του χωριού, ακόμα και τα μικρά παιδιά, ήταν προδότες και έπρεπε όλοι να εκτελεστούν. Αυτό έγινε. Τότε αποφάσισα να εγκαταλείψω το ΡΚΚ».
Αφού εξέτισε πέντε χρόνια ποινής σε τουρκική φυλακή, τον Αϊγκάν προσέγγισε ο Τζεμ Ερσεβέρ, ένας πρώην αριστεριστής, που είχε δημιουργήσει μια ειδική υπηρεσία πληροφοριών της στρατοχωροφυλακής, τη διαβόητη JITEM. Το τουρκικό κράτος αρνείται επίσημα την ύπαρξη αυτής της υπηρεσίας. Ο Αϊγκάν δέχθηκε την πρόταση του Ερσεβέρ και εντάχθηκε στη νεοσύστατη αυτή υπηρεσία που μεταξύ άλλων συνέτασσε τις λίστες εκείνων που έπρεπε να δολοφονηθούν από το κράτος στις νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας...
Ο αριθμός των δολοφονηθέντων σε υποθέσεις που δεν εξιχνιάστηκαν, σύμφωνα με τις στατιστικές του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ξεπερνάει στη νοτιοανατολική Τουρκία τους 15.000 ανθρώπους, αλλά ο Αϊγκάν θυμάται ότι οι λίστες που είχε συντάξει δεν αφορούσαν «πάνω από 700 άτομα». Ο Αϊγκάν υπηρετούσε υπό τον Ερσεβέρ, που δολοφονήθηκε, και τον ταξίαρχο Αρίφ Ντογάν που έχει συλληφθεί τώρα για σχέσεις με την Εργκένεκον. Πριν από δέκα ημέρες, ο Αϊγκάν κατηγόρησε τον συνταξιούχο ταξίαρχο Αμπντουλκερίμ Κρτσα ότι είχε σκοτώσει μπροστά στα μάτια του τρεις ανθρώπους στη Σιλόπη. Ο Κρτσα, που είχε τιμηθεί από την προεδρία της Τουρκικής Δημοκρατίας (επί Σεζέρ) με παράσημο, αυτοκτόνησε μετά τις δηλώσεις του Αϊγκάν. Στην κηδεία του παραβρέθηκε το σύνολο της στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας αλλά κανένας πολιτικός.
Οι φόνοι της δεκαετίας του ’90
Η περίπτωση Κρτσα έθεσε με δραματικό τρόπο το ζήτημα των ορίων της δικαστικής έρευνας που διαξάγεται για την Εργκένεκον. Παρατηρητές, όπως το πρώην στέλεχος της ΜΙΤ Μαχέρ Καϊνάκ και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Μεχμέτ Αλτάν, δήλωσαν στo πλαίσιo της εκπομπής «Νέοι Φάκελοι», ότι η έρευνα διεξάγεται με τη σύμφωνη γνώμη του στρατού και ότι δεν θα επεκταθεί σε εκκρεμότητες που αφορούν τις νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας. Αλλά ο Κούρδος πολιτικός Ιμπραήμ Ακσόι, που είχε διωχθεί τη δεκαετία του ’90 επειδή είχε επισημάνει την ύπαρξη κουρδικού προβλήματος, δήλωσε στον γράφοντα ότι στην Εισαγγελία του Ντιγιαρμπακίρ έχουν εκδηλωθεί διαφωνίες για το αν οι «αδιευκρίνιστοι φόνοι της δεκαετίας του ’90 και οι φάκελοι που τους αφορούν θα πρέπει να δοθούν στην Εισαγγελία της Κωνσταντινούπολης που διεξάγει την έρευνα για το δίκτυο Εργκένεκον». Οι κάτοικοι των χωριών και των κωμοπόλεων, όπου έγιναν οι φόνοι, διαμαρτυρήθηκαν έξω από τη φυλακή της Σηλυβρίας, όπου διεξάγεται η δίκη για την Εργκένεκον, ζητώντας από τους εισαγγελείς να «σκάψουν για να αποκαλυφθούν οι ομαδικοί τάφοι»...
Κάποια από τα μέλη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν που τη δεκαετία του ’90 δούλεψαν ως πληροφοριοδότες του τουρκικού στρατού, δικάζονται από δικαστήριο του Ντιγιαρμπακίρ, αλλά πολιτικοί όπως ο Ακσόι και διανοούμενοι όπως ο Μεχμέτ Αλτάν υποστηρίζουν ότι για την πλήρη κάθαρση τα κατηγορητήρια θα πρέπει να «αγγίξουν» τους επικεφαλής των πληροφοριοδοτών και τους πολιτικούς υπεύθυνους των διαταγών για τις «ομαδικές εκτελέσεις». Τα μέλη της κοινοβουλευτικής επιτροπής για τη διαλεύκανση του πολύκροτου τροχαίου ατυχήματος στο Σουσουρλούκ, όπου αστυνομικοί και παρακρατικοί μαφιόζοι επέβαιναν στην ίδια Μερσεντές, θυμούνται ότι σε μια επίσκεψή τους στον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, ο τελευταίος τούς είχε «κόψει κάθε συζήτηση για το θέμα» λέγοντας χαρακτηριστικά «το κράτος δεν εκτελεί». Τώρα ο ψυχίατρος Μεχμέτ Μπεκιάρογλου, που ήταν μέλος της κοινοβουλευτικής επιτροπής για τη διερεύνηση των διασυνδέσεων ανάμεσα στο επίσημο κράτος και στο οργανωμένο έγκλημα, μετά το ατύχημα του Σουσουρλούκ, λέει ότι «αν η δικαστική έρευνα για την Εργκένεκον δεν συμπεριλάβει και τους ανεξιχνίαστους φόνους στις νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας, θα έχει κάνει μια τρύπα στο νερό».
filaraki se blepw mia xara! ebala to blogs sto diko mou! http://radiomusicrock.blogspot.com
ΑπάντησηΔιαγραφή