Κάποιοι Πετούν Χαρταετό!

Προχθές έλαβε χώρα στο Λευκό Οίκο, η πολυσυζητημένη και αναμενόμενη συνάντηση του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, με τον Πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Για μια ακόμη φορά οι αναλύσεις στην πορεία προς τη συνάντηση, αλλά και την επομένη αυτής απέδειξαν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι στη χώρας μας κάποιοι πετούν χαρταετό και αδυνατούν να αντιληφθούν ότι το εγχειρίδιο διαμόρφωσης και αντίληψης εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, έχει αλλάξει ριζικά σε παγκόσμια κλίμακα και ειδικά στην περιοχή μας είναι εξαιρετικά πολύπλοκο και το λιγότερο περιπετειώδες.

Του Δημήτρη Γ. Απόκη

Μπορεί να πονάει αβάστακτα, αλλά για μια ακόμη φορά ο «απομονωμένος», για κάποιους ανόητα σκεπτόμενους, Ερντογάν, απέδειξε ότι είναι πραγματικά ηγέτης για τη χώρα του και πολιτικός ο οποίος έχει αντιληφθεί πάρα πολύ καλά το πως παίζεται το παιχνίδι στη νέα εποχή. Αυτό βέβαια για να αποφευχθούν παρεξηγήσεις δεν σημαίνει ότι σε λίγο διάστημα από τώρα μπορεί να έρθουν τα πάνω κάτω για τον πολυμήχανο Ταγίπ. Αυτό είναι άλλωστε το κομβικό χαρακτηριστικό στη νέα εποχή των διεθνών σχέσεων, τα πάντα βρίσκονται σε κίνηση και όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά. Απλά ένα σύστημα ξεπερασμένο από τις εξελίξεις δίνει μια μάχη χαρακωμάτων για να διατηρήσει ένα κόσμο ο οποίος έχει απέλθει οριστικά.

Ο Πρόεδρος της Τουρκίας, παρά τις μπαρούφες που ακούγονται εδώ και πολλές εβδομάδες, κατάφερε να εισβάλει στη Συρία, να πετύχει λίγο πολύ αυτά που επεδίωκε και μέσα σε όλο αυτό το παιχνίδι να κάνει και συμφωνίες με Ουάσιγκτον και Μόσχα, κατηγορώντας τες διαρκώς ότι δεν τήρησαν τις συμφωνίες και υποθάλπουν τρομοκράτες. Και αυτό το έκανε και στη Μόσχα παρουσία του Πούτιν και στο Λευκό Οίκο παρουσία του Προέδρου Τράμπ. Και για να μην ξεχνιόμαστε κάποιοι συνεχίζουν να πετούν χαρταετό.

Και όλα αυτά εξελίσσονταν έλαβε πρόσκληση να μεταβεί στο Λευκό Οίκο για συνομιλίες με τον Αμερικανό Πρόεδρο. Και ενώ όλοι περίμεναν ότι θα μεταβεί στην αμερικανική πρωτεύουσα για να τον γδάρει το Κογκρέσο, και δεν θα τον συναντούσε κανείς γερουσιαστής, έκανε και τον δύσκολο για το εάν τελικά θα αποδεχθεί την πρόσκληση κάτι που τελικά ο Σουλτάνος το έκανε λίγα εικοσιτετράωρα πριν βρεθεί στο Λευκό Οίκο. Και ο χαρταετός συνεχίζει να ίπταται.


Και έφτασε η πολυσυζητημένη ημέρα που ο Ταγίπ ο μεγαλοπρεπής βρέθηκε στην Ουάσιγκτον και το Οβάλ Γραφείο για να συνομιλήσει με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ και τους επικεφαλής της γραφειοκρατίας της Υπερδύναμης, Στέητ Ντιπάρτμεντ, Πεντάγωνο, CIA, Υπουργείο Οικονομικών, Υπουργείο Εμπορίου (Γουίλμπορ Ρός για όσους καταλαβαίνουν), Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας, και για να μην μας διαφύγει, πέντε Ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές (θα τον γδέρνανε στο Κογκρέσο) ανάμεσά τους και ο στενός σύμμαχος του Προέδρου Τραμπ στη Γερουσία, Λίντσεϊ Γκράχαμ, ο οποίος φιγουράριζε τις τελευταίες εβδομάδες στις αλλού για αλλού βαρύγδουπες αναλύσεις για το Βατερλό που θα αντιμετώπιζε ο Πρόεδρος της Τουρκίας στην αμερικανική πρωτεύουσα. Και μια υπενθύμιση, οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν την απόλυτη πλειοψηφία στη Γερουσία. Ο χαρταετός πετάει ψηλά. 

Και η επίσκεψη στο Λευκό Οίκο του ζεύγους Ερντογάν ήταν αρμένικη. Παραλίγο να ξεχάσει να βγει. Και όσοι στοιχειωδώς γνωρίζουν διπλωματικά και διεθνείς σχέσεις αντιλήφθηκαν ότι την ατζέντα την διαμόρφωσε η τουρκική πλευρά. Συρία, S400 – F-35, τρομοκρατία – Κούρδοι – Γκιουλέν και κίνημα Γκιουλενιστών – ISIS, εμπορικές σχέσεις – 100 δις δολάρια πρόγραμμα. Και βέβαια πουθενά προκλήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ, ένταση στο Αιγαίο ή μήπως ακούστηκε κάτι και μου διέφυγε γιατί για κάποιους υπάρχει στρατηγική συνεργασία στον εδώ μαχαλά ή κάνω λάθος κάπως έτσι δεν λέγεται το ανέκδοτο. Ο χαρταετός είναι ψηλά αδέλφια. 

Και μετά από την πολύωρη παραμονή και τις συνομιλίες με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ και την Αμερικανική αντιπροσωπεία στο Λευκό Οίκο, ο Ταγίπ ο Μεγαλοπρεπής βγήκε ατσαλάκωτος για την κοινή συνέντευξη τύπου με τον Πρόεδρο Τραμπ, ανακοινώνοντας μάλιστα ότι επέστρεψε στον Πρόεδρο την ολίγο άκομψη επιστολή που του είχε στείλει και τον αποκαλούσε ανόητο για την εισβολή στη Συρία. Απομονωμένος ο Ταγίπ αδέλφια. Θα τον κάνει νταντά το Κογκρέσο και η Πελόσι που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι το κακοσκηνοθετημένο reality show της παραπομπής Τράμπ στη Βουλή των Αντιπροσώπων, που τα απανταχού τον πλανήτη συστημικά μέσα ενημέρωσης προσπαθούν απεγνωσμένα να μας πείσουν ότι είναι το σκάνδαλο του αιώνα. Καλά κρατεί ο χαρταετός.

Και τι ακούστηκε λοιπόν στην κοινή συνέντευξη τύπου παρουσία του Υπουργού Εξωτερικών, Μάϊκ Πομπέο, του Πενταγώνου, του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, του Υπουργού Εμπορίου, Γουίλμπορ Ρός, του Υπουργείου Οικονομικών και του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, όλης δηλαδή της γραφειοκρατίας της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης των ΗΠΑ;  Ο Πρόεδρος Τράμπ ξεκίνησε με την προετοιμασμένη από το Στέητ Ντιπάρτμεντ και το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας, εισαγωγική, όλο μέλι, δήλωση. Και αφού είπε ότι το συνδέει από την πρώτη ημέρα πολύ καλή φιλία με τον Πρόεδρο της Τουρκίας, χαρακτήρισε τις συνομιλίες «εξαιρετικές”. Και στη διάρκεια της συνέντευξης τύπου επεσήμανε, “η συμμαχία ΗΠΑ – Τουρκίας, μπορεί να αποτελέσει ισχυρή δύναμη για ασφάλεια και σταθερότητα, όχι μόνο στη Μέση Ανατολή, αλλά ευρύτερα. Προσβλέπω στο να συνεργαστώ μαζί σας.”  Και κάποιοι πετούν χαρταετό αναλύοντας ποια λέξη χρησιμοποίησε ο Αμερικανός Πρόεδρος. 

Στο μεταναστευτικό ο Πρόεδρος Τραμπ εξήρε το ρόλο της Τουρκίας και τα έριξε άγρια στην Ευρώπη. Πέρασε δια απαλών ονύχων το σκόπελο των Κούρδων και είπε ξεκάθαρα ότι στο θέμα της αγοράς από την Τουρκία των ρωσικών πυραύλων s-400 και το πάγωμα λόγω αυτού, της συμμετοχής της Άγκυρας στο πρόγραμμα των μαχητικών F-35, αν και έχουν προκληθεί προβλήματα οι δυο πλευρές εργάζονται για να βρεθεί λύση. Κατά τα άλλα απομονωμένος ο Ταγίπ. 

Ο Πρόεδρος της Τουρκίας, δεν έκανε ένα βήμα πίσω διατηρώντας τις θέσεις του σε όλο το φάσμα της ατζέντας. Εάν αυτό δεν λέγεται ηγέτης, ας μας πει κάποιος τι λέγεται. 

Ας σταματήσουν λοιπόν κάποιο να πελαγοδρομούν διότι δυστυχώς για τη χώρα λειτουργούν με το ξεπερασμένο εγχειρίδιο και ας αντιληφθούν ότι δίπλα μας έχουμε μια de jure πλέον περιφερειακή δύναμη. Ας αποφασίσουμε και ας προβληματιστούμε έντονα το τι ακριβώς επιδιώκουμε ως χώρα στο νέο σκηνικό. Είναι πραγματικά σοφό για κάποιες δεκάδες άντε και εκατοντάδες εκατομμύρια από το πνιγμένο στην αιθαλομίχλη Πεκίνο, να παίξουμε επικίνδυνα με την εθνική ασφάλεια της χώρας;

Ας αντιληφθούμε ότι έχει έλθει η ώρα  να διαμορφώσουμε ως χώρα μια στρατηγική εθνικής ασφάλειας βασισμένη στο νέο εγχειρίδιο και όχι ως NGO (μη κυβερνητική οργάνωση). Μια στρατηγική εθνικής ασφάλειας που να αντιμετωπίσει άμεσα την Πέμπτη Φάλαγγα, της παράνομης μετανάστευσης, απαλλαγμένη από φλύαρους δήθεν συναισθηματισμούς.

Τέλος, ας σταματήσουμε να φαντασιωνόμαστε ότι κάποιος θα κάνει νταντά την Τουρκία και έτσι θα επιβιώσουμε εμείς. Έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί ο καιρός που μπορούσαμε αμέριμνα να πετάμε χαρταετό, έχει αρχίσει να γίνεται θανάσιμα επικίνδυνο. 

* Ο Δημήτρης Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University, μέλος του The International Institute of Strategic Studies, και διετέλεσε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, το Στέητ Ντιπάρτμεντ, και το Πεντάγωνο, στην Ουάσιγκτον. 

The President


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση