Απορίες για τα Σκόπια και τα άλλα τεχνητά κράτη στα Βαλκάνια

Το επιχείρημα της ανάμιξης των ΗΠΑ στις βαλκανικές υποθέσεις είναι η ενίσχυση μιας αμυντικής γραμμής, ικανής για να αποκρούσει τις ρωσικές επιθέσεις

Όταν υπάρχουν καταστάσεις με συνεχή προβλήματα, όπως αυτές μεταξύ των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων, έρχεται στο νου αυθορμήτως το ερώτημα: Αυτοί που υποστηρίζουν ότι τα σχέδιά τους σκοπεύουν στην ειρήνευση της περιοχής, κάνουν λάθος και έρχονται αντίθετα αποτελέσματα, ή μήπως στην πραγματικότητα σχεδιάζουν την διαρκή αναταραχή, ώστε να διατηρούν συνεχώς τον έλεγχο;

Αυτοί που σχεδίασαν, φερ’ ειπείν, την ίδρυση του κράτους της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, με τρεις κοινότητες, διαφορετικής εθνότητας και θρησκεύματος η κάθε μία [Βόσνιοι μουσουλμάνοι, Κροάτες καθολικοί, Σέρβοι ορθόδοξοι], με γνωστές συγκρούσεις μεταξύ τους, στ’ αλήθεια πίστευαν ότι αυτό το κράτος μπορεί να επιβιώσει; Και γιατί μετά από 23 χρόνια εξακολουθεί να διατηρείται με την παρουσία πολυεθνικής δύναμης του ΟΗΕ;

Τα ίδια και χειρότερα με το τεχνητό κατασκεύασμα των Σκοπίων. Ο πραγματικός τους στόχος είναι απλώς η δημιουργία μια κοινότητας αλλοφύλων και αλλοθρήσκων; Τότε γιατί τα νατοϊκά στρατεύματα στην εκστρατεία κατά της Σερβίας είχαν χάρτες της "Αιγαιακής Μακεδονίας"; Και γιατί δεν επεμβαίνουν στους υπαλλήλους τους πολιτικούς, όσοι κάνουν λόγο για προσπάθειες επιβολής της ειρήνης, να αποσύρουν τις εδαφικές τους διεκδικήσεις; [Το ίδιο ισχύει και για την Αλβανία].

Το κύριο επιχείρημα της εμφανούς ανάμιξης των ΗΠΑ στις βαλκανικές υποθέσεις είναι η ενίσχυση μιας αμυντικής γραμμής, ικανής να αποκρούσει τις επιθέσεις της Ρωσίας. Σε ένα παλαιότερο άρθρο του στην "Καθημερινή", ο Κωνσταντίνος Φίλης υποστηρίζει ότι στην πραγματικότητα, η Ουάσιγκτον μάλλον υπερτιμά τη ρωσική παρουσία (πιθανόν στον απόηχο της απόπειρας πραξικοπήματος στο Μαυροβούνιο) και υποτιμά την αντίστοιχη κινεζική, που συν τω χρόνω γίνεται αξιοπρόσεκτη.

Mέσω της αναβίωσης του "Δρόμου του Μεταξιού" -που όπως έχω σημειώσει είναι ο αντίστροφος "Δρόμος του ΝΑΤΟ", προς το Θιβέτ- το Πεκίνο αναμένεται να εδραιώσει τα οικονομικά ερείσματά του στην περιοχή, τα οποία ήδη αναπτύσσονται με την κατασκευή οδικών και σιδηροδρομικών δικτύων αλλά και έργων σε επιπλέον υποδομές.

Ε.Ε. και ΗΠΑ φαίνεται ότι περισσότερο ενδιαφέρονται για τον μετριασμό της ρωσικής ανάμειξης. Η ανεμπόδιστη εγκατάσταση πυρήνων τζιχαντιστικής τρομοκρατίας συντελούν σ’ αυτήν άμυνα έναντι της Ρωσίας. Όμως, ταυτοχρόνως αποτελούν συνεχή πηγή ανωμαλίας, εξυπηρετώντας οι τζιχαντιστές και δικά τους ιδεοληπτικά συμφέροντα.

Την ανησυχία τους εκδηλώνουν κυρίως οι Σέρβοι, που γνωρίζουν την καχυποψία με την οποία τους αντιμετωπίζει η Δύση, με την παράλληλη υποστήριξη του αλβανικού στοιχείου, με αποτέλεσμα να στρέφονται προς την Ρωσία. Η οποία Ρωσία, προφανώς και με κανένα τρόπο δεν θα επιτρέψει να ξαναβομβαρδιστεί η Σερβία, και να χάσει την μόνη χώρα που της απέμεινε.

Υπήρξε δημοσίευμα της σερβικής "Blic", που μετέφερε στα ελληνικά ο Εχέδωρος, όπου αναφέρεται πως οι έξι γειτνιάζουσες χώρες (Σερβία, Μαυροβούνιο, Βοσνία, Αλβανία, Σκόπια και Κοσσυφοπέδιο) αποτελούν μια πηγή αστάθειας στην Ευρώπη, επισημαίνοντας ότι υπάρχει ένας αυξανόμενος εθνικισμός που είναι πιο επικίνδυνος από το ριζοσπαστικό Ισλάμ.

Αυτό ακριβώς αναφέρεται στην έκθεση της Επιτροπής Αξιολόγησης της Βουλής των Λόρδων "Το Ηνωμένο Βασίλειο και το μέλλον των Δυτικών Βαλκανίων". Αναγράφεται μεταξύ άλλων: «Η κατάσταση μετά τον πόλεμο της δεκαετίας του ’90 είναι μια "ειρήνη χωρίς συμφιλίωση". Δεν υπάρχει συναίνεση σχετικά με τις αιτίες και τη φύση της βίας που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης στην πρώην Γιουγκοσλαβία αφού όλες οι εθνοτικές ομάδες θεωρούν τους εαυτούς τους ως θύματα και όχι πρωταγωνιστές της βίας.

Ο λόρδος Πάντι Ασντόουν (πρώην Ύπατος Εκπρόσωπος στη Β-Ε), βλέπει τα Δυτικά Βαλκάνια ως μια περιοχή με "ημιτελείς πολέμους". Η Έκθεση αναφέρει ότι ο ακραίος εθνικισμός είναι επικίνδυνος επειδή «οι εθνικιστές στα Βαλκάνια κρατούν σκληρή γραμμή για τα σύνορα που καθιερώθηκαν από τους πολέμους της δεκαετίας του ’90 και μετά, και δεν θα θεωρούν απαραβίαστα».

Επισημαίνεται στην έκθεση και ο νέο-Οθωμανισμός της Τουρκίας, για την οποία πιστεύεται ότι θέλει να ελέγξει τις βαλκανικές σκέψεις και μάλιστα κάνει την παρουσία της με τον "ήσυχο εξισλαμισμό" σε ορισμένες κοινότητες, οι οποίες «ανησυχούν ιδιαίτερα για τον μη ισλαμικό πληθυσμό που αντιτίθενται στη συμφιλίωση στην περιοχή».

Είναι απορίας άξιον, πως είναι δυνατόν να υποστηρίζεται πως όλες οι "συστάσεις", μεταξύ των οποίων και η απαίτηση να υποχωρήσουμε και άλλο στο ζήτημα των Σκοπίων, θα φέρουν ειρήνη.

Μακεδών
Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση