Μία αυτοδύναμη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα είναι εξαρτώμενη από την… Άγκυρα!

Λίγο πριν το άνοιγμα της κάλπης στην οποία καλείται ο ελληνικός λαός να καταθέσει την εμπιστοσύνη στα πολιτικά κόμματα προκειμένου να αναδειχθεί η επόμενη κυβέρνηση της χώρας, βρισκόμαστε μπροστά σε μία πρωτοφανή(*) περίπτωση ξένη χώρα να διαθέτει την ικανότητα εκείνη ώστε να μπορεί να διαλύσει -οποιαδήποτε στιγμή επιθυμήσει- την ελληνική κυβέρνηση δημιουργώντας πλείστα όσα προβλήματα στην Ελλάδα.

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ

Ενώ η συζήτηση έχει αρχίσει να περιστρέφεται γύρω από την σοβαρή πιθανότητα σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης από το ΣΥΡΙΖΑ (την ίδια στιγμή τόσο ο κ. Τσίπρας όσο και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ απομακρύνουν την περίπτωση συνεργασίας με άλλα κόμματα επιδιώκοντας περαιτέρω συσπείρωση που θα οδηγήσει στην αυτοδυναμία), σχεδόν κανείς πολιτικός δεν έχει αναφερθεί στις τραγικές συνέπειες που μπορεί να υπάρξουν για την χώρα από μία αυτοδύναμη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.
Η ανησυχία μίας τέτοιας αυτοδυναμίας δεν βρίσκεται τόσο στην έλλειψη κυβερνητικής εμπειρίας που υπάρχει από την πλευρά των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε στο γεγονός πως αυτά τα στελέχη ανήκουν στον θεωρητικό (κυρίως οικονομικό) χώρο. Η επικινδυνότητα ενός αυτοδύναμου ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο πλήθος των βουλευτικών εδρών που του δίνουν τα δημοσκοπικά αποτελέσματα (151 ή 152 έδρες) και συγκεκριμένα στην ισορροπία τρόμου (που δημιουργεί αφόρητη πίεση και αστάθεια). Και ακριβώς αυτή η σταθερότητα (ή η αστάθεια) θα στηρίζεται στις ψήφους των προωθούμενων από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής μουσουλμάνων βουλευτών (σύμφωνα με τις ενδείξεις θα είναι 2) του ΣΥΡΙΖΑ.

Πώς θα αντιδράσει ο Αλέξης Τσίπρας και τα υπόλοιπα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όταν θα βρεθούν αντιμέτωποι με απαιτήσεις των μουσουλμάνων βουλευτών τους, οι οποίες θα προωθούν περαιτέρω (γενικότερα ή ειδικότερα) τα τουρκικά συμφέροντα και την εξωτερική πολιτική της Άγκυρας σε ευαίσθητες περιοχές όπως στη Θράκη, τα Δωδεκάνησα και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου;
Με δεδομένη την καταγεγραμμένη χαλαρότητα (έως αδιαφορία) του ΣΥΡΙΖΑ επί των Ελληνικών εθνικών θεμάτων, πόσο σθεναρή αντίσταση και ποιες παραχωρήσεις μπορεί να κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στις οποιεσδήποτε τουρκικές αιτιάσεις, υπό την απειλή πτώσης της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα;

Δυστυχώς, και με βάση το «ιστορικό» των καταγεγραμμένων θέσεων των περισσότερων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ως προς την υπεράσπιση ή μη των ελληνικών εθνικών θεμάτων, απέναντι τόσο στην Τουρκία όσο και στα Σκόπια ή την Αλβανία, οι προβλέψεις που μπορούν να γίνουν αυτή τη στιγμή (εκτός και εάν υπάρξει μία θεαματική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ) κυμαίνονται μεταξύ του δυσάρεστου έως και του (προβλεπόμενου) εθνικά επικίνδυνου κυβερνητικού σχήματος. Και αυτό ακριβώς το κυβερνητικό σχήμα φαίνεται να είναι δομικά ευάλωτο ως προς την υπεράσπιση των εθνικών θεμάτων, εξαιτίας πολιτικών θέσεων που λόγω της ταξινόμησης προτεραιοτήτων που έχουν τεθεί από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ.

Στο σημείο αυτό και λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες, τόσο οι ψηφοφόροι όσο και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να τοποθετηθούν απέναντι στο ερώτημα:

Πόσο χρήσιμη για τη χώρα θα είναι μία αυτοδύναμη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία θα κινδυνεύει με διάλυση από τους μουσουλμάνους (τουρκόφρονες σύμφωνα με δηλώσεις τους) βουλευτές του και κατά πόσο χρήσιμη μπορεί να είναι μία μη αυτοδύναμη κυβέρνηση Τσίπρα, η οποία θα «εξαναγκαστεί» να συνεργαστεί με κάποιο άλλο πολιτικό κόμμα, το οποίο θα φρενάρει τυχούσες αποκλίσεις (από τα εθνικά θέματα της Ελλάδας) στελεχών του;
Στην αυτοδυναμία που επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ, τι είναι σε θέση να θυσιάσει ο Αλέξης Τσίπρας και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ; Θα προτιμήσουν την επικίνδυνη αυτοδυναμία ή την ασφαλή και «σοφή» συνεργασία;
Επειδή η απόφαση ουσιαστικά ανήκει στους ψηφοφόρους, ίσως θα πρέπει κάποιοι να σκεφτούν πολύ σοβαρά σε ποιο κόμμα θα δώσουν δύναμη να κυβερνήσει ή να θέσει σε νέες περιπέτειες τη χώρα…

* Το πρωτοφανές προσδιορίζεται όχι ως προς τον έλεγχο από κάποια τρίτη χώρα (κάτι τέτοιο έχει συμβεί κατ’ επανάληψη στο παρελθόν), αλλά ως προς την δυνατότητα που για πρώτη φορά αποκτά η γείτονα Τουρκία να επηρεάζει και σε σημαντικότατο βαθμό να καθορίζει αποφάσεις και ενέργειες της κυβέρνησης σε θέματα που άπτονται τόσο της εσωτερικής όσο και της εξωτερικής πολιτικής.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση