Τελικώς, κύριε Χρυσοχοΐδη, θα μας κάνετε Συρία;

Ενας δεκαεξάχρονος έμεινε σχεδόν φυτό μετά από άγρια κακοποίηση σε αστυνομικό τμήμα του Ηρακλείου Κρήτης, από κουκουλοφόρους άνδρες των ειδικών μονάδων της Αστυνομίας, επειδή δεν σταμάτησε με το «παπάκι» του όταν του έκαναν σήμα αστυνομικοί... Μεταφέρθηκε άρον αρον και νοσηλεύεται στην Αθήνα...

Ο πρόεδρος της Ενωσης Φωτορεπόρτερ, με εγκεφαλικό αιμάτωμα και κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, εγχειριζόταν μέχρι αργά χθες...

Μία ακόμη συνάδελφος του αστυνομικού ρεπορτάζ χτυπήθηκε βαριά στο Σύνταγμα ενώ κάλυπτε τις εκδηλώσεις για τον τραγικό αυτόχειρα Χριστούλα...

Και αυτά είναι τα σοβαρά περιστατικά που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας μόλις τα τρία τελευταία 24ωρα. Γιατί άνευ φωτογραφίας ή βίντεο, η Αστυνομία ουδέποτε παραδέχεται ότι βιαιοπραγεί ασυστόλως κατά πολιτών... Δυστυχώς όμως, τα «ανώνυμα» θύματα είναι πολύ περισσότερα και, ακόμη δυστυχέστερα, οι περισσότερες περιπτώσεις δεν γνωστοποιούνται ευρύτερα και κυρίως δεν τιμωρούνται ούτε ελαφρά οι πρωταγωνιστές τους.

Από την εποχή της ζαρντινιέρας στη Θεσσαλονίκη και της δολοφονίας του νεαρού Γιουγκοσλάβου τουρίστα μέχρι και τον βαρύ τραυματισμό του συνάδελφου Κυπραίου, μόνο στην περίπτωση Γρηγορόπουλου ο πέλεκυς της Δικαιοσύνης επέπεσε βαρύς επί των κεφαλών των θυτών.

Στις υπόλοιπες περιπτώσεις τα όσα διαδραματίστηκαν μόνον οργή μπορούν να προκαλέσουν, ακόμη και στον πιο συντηρητικό δημοκρατικό πολίτη.

- Δεκάδες τα περιστατικά πολιτών που έχουν συλλάβει οι κάμερες να πέφτουν θύματα άγριας αστυνομικής βίας. Αλήθεια, τι έγινε με τον νεαρό που με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις έδινε μάχη για τη ζωή του επί πολλές ημέρες στο Κρατικό Νικαίας το περασμένο καλοκαίρι; Με τον άλλο στα ίδια γεγονότα που τον κλοτσούσαν πεσμένο στο οδόστρωμα της Πανεπιστημίου –από τα τηλεοπτικά highlights εκείνων των ημερών– και για τον οποίο τηλεοπτικά θορυβημένος ο κ. Οικονόμου είχε υποσχεθεί... ΕΔΕ;

Τώρα όμως το ποτήρι έχει ξεχειλίσει και δεν φτάνουν απλώς οι επίσημες διαβεβαιώσεις περί ανακρίσεων. Οι διμοιρίες των ΜΑΤ που επιχειρούσαν στο Σύνταγμα είναι γνωστές, υλικό από τις κάμερες υπάρχει άφθονο και οι επικεφαλής τους τους ξέρουν με τα μικρά τους ονόματα. Αν θέλουν οι συνάδελφοι του κ. Οικονόμου, σε λίγες ώρες έχουν πόρισμα, διαφορετικά θα πετάξουν την μπάλα στην εξέδρα.

Ωστόσο οφείλει να κατανοήσει η πολιτική ηγεσία ότι η Ελλάδα δεν είναι... Συρία. Και ότι δεν είναι δυνατόν να εφαρμόζεται εγκληματική βία ατιμωρητί, σε βάρος δημοσιογράφων που καταγράφουν γεγονότα.

Διότι ή υπήρχαν εντολές να χτυπηθούν οι δημοσιογράφοι (πόσο τυχαίο άραγε είναι ότι επί δύο συνεχή βράδια στο Σύνταγμα το σύνολο σχεδόν των ρεπόρτερ που κάλυπταν τα γεγονότα έφαγαν ξύλο;) ή κάποια φασιστοειδή που καλύπτονται από τη στολή και γουστάρουν τσαμπουκάδες και βία έχουν όλη την άνεση να χτυπούν τους πεσμένους κάτω άοπλους πολίτες (οποία ανδρεία!)

Στην πρώτη των περιπτώσεων –αν δηλαδή υπάρχουν εντολές– τότε η... Συρία είναι κοντά. Πόσο νομίζουν κάποιοι ότι μπορούν να κυβερνούν βασισμένοι στην ωμή βία;

Ας μην ξεχνούν ότι όλα αυτά συμβαίνουν επειδή δεν έχουν καμιά λαϊκή νομιμοποίηση για την πολιτική που εφαρμόζουν. Οτι είναι πολύ προσωρινοί. Αν αισθάνονται αιώνιοι, τότε η χώρα έχει σοβαρό πρόβλημα.

Αν πάλι ισχύει το δεύτερο και ό,τι συμβαίνει είναι έργο των θερμοκέφαλων, τότε ή θα πρέπει να σταλούν αμέσως σπίτι τους ή να καταλάβουν ότι η εφαρμογή των εντολών της υπηρεσίας τους δεν είναι θέμα προσωπικού τσαμπουκά και ότι με τους διαδηλωτές δεν έχουν προσωπικές διαφορές. Οτι τους πεσμένους κάτω οι άντρες, ρεεε, δεν τους χτυπάνε!!! (Και για να μην αδικούμε κανέναν, αξίζουν συγχαρητήρια στον άνδρα των ΜΑΤ που παρεμπόδισε συνάδελφό του να χτυπήσει με κλοτσιές την πεσμένη κάτω, και ήδη τραυματισμένη στον αυχένα από χτύπημα, δημοσιογράφο που κάλυπτε το πρώτο βράδυ μετά την αυτοκτονία Χριστούλα τα γεγονότα της πλατείας Συντάγματος.)

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση