Ο ορισμός του μηδενός
Ο Νταβούτογλου προσπάθησε να ανακατέψει τη θρησκεία στους πολιτικούς υπολογισμούς και την πάτησε
Γράφει ο Μιχάλης Μήτσου
Ο Κεμάλ Ατατούρκ συνάντησε κάποτε σε μία εκδήλωση έναν καθηγητή τον οποίο εκτιμούσε. «Μπορείτε να μου δώσετε έναν ορισμό του μηδενός;» τον ρώτησε. «Ο ταπεινός υπηρέτης που βρίσκεται μπροστά σας, εξοχότατε» απάντησε εκείνος. Ο ηγέτης της Τουρκίας εκτίμησε τόσο πολύ το πνεύμα-ή τη δουλικότητα- του καθηγητή που τον έκανε υπουργό Παιδείας.
Δεν ξέρουμε αν ο Ερντογάν έκανε ποτέ μία ανάλογη ερώτηση στον Νταβούτογλου, αλλά δεν χρειαζόταν κιόλας. Ο νέος πρωθυπουργός ήταν πάντα πιστός, αν όχι δουλικός, στο νέο πρόεδρο. Στην πορεία, μάλιστα, απέκτησε τη δική του σχέση με το μηδέν, αφού έτσι ονόμασε την εξωτερική του πολιτική, μία «πολιτική μηδενικών προβλημάτων». Μηδέν προβλήματα με την Ελλάδα, μηδέν με την Ρωσία, μηδέν με την Συρία και το Ιράκ.
Η ιδέα ήταν καλή, αν και όχι τόσο καλή όσο το «ειρήνη στο εσωτερικό και ειρήνη στο εξωτερικό» του Κεμάλ.
Τελικά, όμως, την κατάπιαν τα ταραγμένα νερά της Μέσης Ανατολής.
Ο Νταβούτογλου προσπάθησε να ανακατέψει τη θρησκεία στους πολιτικούς υπολογισμούς και την πάτησε. Η αναμενόμενη δημιουργία ενός κουρδικού κράτους απειλεί τώρα την ίδια την ακεραιότητα της Τουρκίας. Αλλά αντί ο Ερντογάν να ζητήσει την παραίτησή του, τον έχρισε πρωθυπουργό…!
Ο Νταβούτογλου χρειαζόταν, λοιπόν, επειγόντως μία νέα λέξη, ένα νέο σύνθημα, που καλύτερα να μην περιλάμβανε μηδενικά. Έψαξε λίγο, αλλά τη βρήκε: «Παλινόρθωση», τουρκιστί restorasyon!
Όταν την πρωτοανέφερε στη σύντομη ομιλία που εκφώνησε μετά την ανακήρυξή του από τον Ερντογάν ως διαδόχου, την περασμένη Πέμπτη οι πολιτικοί αναλυτές αιφνιδιάστηκαν.
Η λέξη δεν είχε ξανακουστεί ποτέ στα 12 χρόνια της διακυβέρνησης του ΑΚΡ.
«Τι θα παλινορθώσει άραγε ο Αχμέτ Μπέη;» αναρωτήθηκε ο Ραγκίπ Ζαράκογλου στην «Ταράφ».
Την οθωμανική Αυτοκρατορία;
Την ισλαμική τάξη πραγμάτων;
Ή μήπως ένα κεμαλισμό με σος από Ισλάμ;
Δύο είναι τα σενάρια που διαγράφονται για την Τουρκία.
Με βάση το καλό σενάριο, ο «κύριος πρόεδρος» (όπως αποκαλούσε χθες ξανά και ξανά ο Νταβούτογλου τον Ερντογάν) αισθάνεται πλέον ασφαλής. Ξεχνά, λοιπόν, τις θεωρίες συνωμοσίας, σταματά το κυνήγι μαγισσών και εργάζεται από κοινού με τον πρωθυπουργό του για το ξεπέρασμα της πόλωσης που βασανίζει τη χώρα του τα δύο τελευταία χρόνια. Αναζητώντας μάλιστα και μία επιτυχία στην εξωτερική του πολιτική, αξιοποιεί το πρώτο ταξίδι που θα πραγματοποιήσει με τη νέα του ιδιότητα –το ταξίδι θα γίνει στην κατεχόμενη Κύπρο, φυσικά, την ερχόμενη Δευτέρα- για να ταχθεί υπέρ μίας έντιμης ομοσπονδιακής λύσης. Την ίδια ώρα, η κοσμική αντιπολίτευση παύει να αποδίδει όλα τα δεινά στον Ερντογάν και επιδίδεται σε μία γενναία αυτοκριτική.
Το κακό σενάριο είναι προφανές. Ο Σουλτάνος συνεχίζει την καταστολή στο εσωτερικό και επιδεικνύει αδιαλλαξία στο εξωτερικό. Η τουρκικά ιστορία αποκτά έναν νέο ορισμό του μηδενός.
Αλλά, ας είμαστε αισιόδοξοι…
Πηγή εφημ. «Τα Νέα»
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Γράφει ο Μιχάλης Μήτσου
Ο Κεμάλ Ατατούρκ συνάντησε κάποτε σε μία εκδήλωση έναν καθηγητή τον οποίο εκτιμούσε. «Μπορείτε να μου δώσετε έναν ορισμό του μηδενός;» τον ρώτησε. «Ο ταπεινός υπηρέτης που βρίσκεται μπροστά σας, εξοχότατε» απάντησε εκείνος. Ο ηγέτης της Τουρκίας εκτίμησε τόσο πολύ το πνεύμα-ή τη δουλικότητα- του καθηγητή που τον έκανε υπουργό Παιδείας.
Δεν ξέρουμε αν ο Ερντογάν έκανε ποτέ μία ανάλογη ερώτηση στον Νταβούτογλου, αλλά δεν χρειαζόταν κιόλας. Ο νέος πρωθυπουργός ήταν πάντα πιστός, αν όχι δουλικός, στο νέο πρόεδρο. Στην πορεία, μάλιστα, απέκτησε τη δική του σχέση με το μηδέν, αφού έτσι ονόμασε την εξωτερική του πολιτική, μία «πολιτική μηδενικών προβλημάτων». Μηδέν προβλήματα με την Ελλάδα, μηδέν με την Ρωσία, μηδέν με την Συρία και το Ιράκ.
Η ιδέα ήταν καλή, αν και όχι τόσο καλή όσο το «ειρήνη στο εσωτερικό και ειρήνη στο εξωτερικό» του Κεμάλ.
Τελικά, όμως, την κατάπιαν τα ταραγμένα νερά της Μέσης Ανατολής.
Ο Νταβούτογλου προσπάθησε να ανακατέψει τη θρησκεία στους πολιτικούς υπολογισμούς και την πάτησε. Η αναμενόμενη δημιουργία ενός κουρδικού κράτους απειλεί τώρα την ίδια την ακεραιότητα της Τουρκίας. Αλλά αντί ο Ερντογάν να ζητήσει την παραίτησή του, τον έχρισε πρωθυπουργό…!
Ο Νταβούτογλου χρειαζόταν, λοιπόν, επειγόντως μία νέα λέξη, ένα νέο σύνθημα, που καλύτερα να μην περιλάμβανε μηδενικά. Έψαξε λίγο, αλλά τη βρήκε: «Παλινόρθωση», τουρκιστί restorasyon!
Όταν την πρωτοανέφερε στη σύντομη ομιλία που εκφώνησε μετά την ανακήρυξή του από τον Ερντογάν ως διαδόχου, την περασμένη Πέμπτη οι πολιτικοί αναλυτές αιφνιδιάστηκαν.
Η λέξη δεν είχε ξανακουστεί ποτέ στα 12 χρόνια της διακυβέρνησης του ΑΚΡ.
«Τι θα παλινορθώσει άραγε ο Αχμέτ Μπέη;» αναρωτήθηκε ο Ραγκίπ Ζαράκογλου στην «Ταράφ».
Την οθωμανική Αυτοκρατορία;
Την ισλαμική τάξη πραγμάτων;
Ή μήπως ένα κεμαλισμό με σος από Ισλάμ;
Δύο είναι τα σενάρια που διαγράφονται για την Τουρκία.
Με βάση το καλό σενάριο, ο «κύριος πρόεδρος» (όπως αποκαλούσε χθες ξανά και ξανά ο Νταβούτογλου τον Ερντογάν) αισθάνεται πλέον ασφαλής. Ξεχνά, λοιπόν, τις θεωρίες συνωμοσίας, σταματά το κυνήγι μαγισσών και εργάζεται από κοινού με τον πρωθυπουργό του για το ξεπέρασμα της πόλωσης που βασανίζει τη χώρα του τα δύο τελευταία χρόνια. Αναζητώντας μάλιστα και μία επιτυχία στην εξωτερική του πολιτική, αξιοποιεί το πρώτο ταξίδι που θα πραγματοποιήσει με τη νέα του ιδιότητα –το ταξίδι θα γίνει στην κατεχόμενη Κύπρο, φυσικά, την ερχόμενη Δευτέρα- για να ταχθεί υπέρ μίας έντιμης ομοσπονδιακής λύσης. Την ίδια ώρα, η κοσμική αντιπολίτευση παύει να αποδίδει όλα τα δεινά στον Ερντογάν και επιδίδεται σε μία γενναία αυτοκριτική.
Το κακό σενάριο είναι προφανές. Ο Σουλτάνος συνεχίζει την καταστολή στο εσωτερικό και επιδεικνύει αδιαλλαξία στο εξωτερικό. Η τουρκικά ιστορία αποκτά έναν νέο ορισμό του μηδενός.
Αλλά, ας είμαστε αισιόδοξοι…
Πηγή εφημ. «Τα Νέα»
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...