Ρωσία και Σαουδική Αραβία συζητούν για πυρηνική συνεργασία

Μόσχα και Ριάντ συνομιλούν για συνεργασία στο νευραλγικό τομέα της πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικό σκοπό. Κύριο αντικείμενο των συζητήσεων είναι το χτίσιμο πυρηνικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη Σαουδική Αραβία. Τα πολιτικά εμπόδια πάντως, είναι τεράστια.

Πολλά υποσχόμενη για τη ρωσική βιομηχανία κατασκευής πυρηνικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, θεωρείται η αγορά της Σαουδικής Αραβίας. Ωστόσο, οι πολιτικές δυσκολίες για την «πυρηνική συνεργασία» μεταξύ της Μόσχας και του Ριάντ, φαίνεται να είναι πολλές.
Το Φθινόπωρο, Ρωσία και Σαουδική Αραβία σκοπεύουν να υπογράψουν  διακυβερνητική συμφωνία στον τομέα της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς, ανακοίνωσε ο διευθύνων σύμβουλος της κρατικής εταιρείας ατομικής ενέργειας «Rosatom», Σεργκέι Κιριγιένκο. Η RBTH, απευθύνθηκε σε δύο  ρώσους εμπειρογνώμονες για να σχολιάσουν τη συγκεκριμένη πληροφορία.

Οι Σαουδάραβες θέλουν πυρηνικούς σταθμούς

Ο διευθυντής του Κέντρου Ενέργειας και Ασφάλειας, αρχισυντάκτης του περιοδικού «Γιάντερνι Κλουμπ» («Nuclear Club»), Αντόν Χλοπκόφ, σημείωσε ότι για τη Σαουδική Αραβία η κατασκευή ενός Πυρηνικού Ηλεκτροπαραγωγικού Σταθμού (ΠΗΣ) είναι, πρώτα απ’ όλα, θέμα γοήτρου και ενίσχυσης της θέσης του Ριάντ στην Περιφέρειά του. Δίπλα στη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα με τη βοήθεια της Νοτίου Κορέας ήδη κατασκευάζουν το πρώτο εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας και στο Ιράν, ήδη λειτουργεί ο ΠΗΣ στο Μπουσέρ.

Ο εμπειρογνώμονας δεν πιστεύει ότι η ιδέα για την κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων, αποτελεί ένδειξη τυχόν επιθυμίας του Βασιλείου για να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. «Η απόσταση μεταξύ της ειρηνικής χρήσης της ατομικής ενέργειας και της στρατιωτικής ικανότητας πυρηνικής δύναμης είναι τεράστια και η χώρα που δεν διαθέτει την κατάλληλη υποδομή και το ειδικευμένο προσωπικό. Θα χρειαστεί αρκετές δεκαετίες για να καλύψει αυτό το τεχνολογικό χάσμα».

Σύμφωνα με τον αναλυτή, τα βασικότερα εμπόδια για να πάρει η Ρωσία τη «δουλειά» στη Σ.Αραβία, είναι ο έντονος ανταγωνισμός από διάφορες Δυτικές και ασιατικές εταιρείες και οι πολιτικές διαφορές ανάμεσα στη Μόσχα και το Ριάντ για τα προβλήματα στη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν. Σύμφωνα με το Χλοπκόφ, η Ρωσία έχει  πολύ σοβαρές προοπτικές, όχι τόσο στην κατασκευή ΠΗΣ στο βασίλειο, όσο στον τομέα διαχείρισης του κύκλου του πυρηνικού καυσίμου. Δυνητικά, η Ρωσία μπορεί να προσφέρει υπηρεσίες εμπλουτισμού ουρανίου, να παρέχει κατευθείαν το αναγκαίο καύσιμο για τους μελλοντικούς σταθμούς πυρηνικής ενέργειας και να περισυλλέγει τα «πυρηνικά απόβλητα» για εξεργασία και αποθήκευση.

Ο εμπειρογνώμονας, ειδικός σε θέματα Σαουδικής Αραβίας, καθηγητής Γκριγκόρι Κοσάτς, τόνισε ότι αν θα υπογραφεί η συμφωνία συνεργασίας με τη χώρα αυτή, η Ρωσία θα αποκτήσει την ευκαιρία να εισέλθει δυναμικά σε μια πολλά υποσχόμενη αγορά. «Στη Σαουδική Αραβία -εξηγεί- από καιρό λένε ότι το πετρέλαιο είναι ένας αρκετά πολύτιμος πόρος και δεν πρέπει έτσι απλά να «καίγεται». Η ανάπτυξη της πετροχημικής βιομηχανίας είναι ένα εθνικό σχέδιο που υλοποιείται εδώ και αρκετά χρόνια και έχει ωριμάσει. Απ’ αυτό συνεπάγεται ότι η χώρα θα ελαττώσει την κατανάλωση αργού πετρελαίου. Για να αντισταθμίσει αυτή τη μείωση, θέλει να χρησιμοποιήσει την πυρηνική ενέργεια».
Υπενθύμισε ακόμα ότι η συμφωνία που θα υπογραφεί το Φθινόπωρο δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα προγραμματικό πλαίσιο. Η «Rosatom» έχει ήδη υπογράψει ανάλογα κείμενα με όλες τις χώρες του Κόλπου. Αυτές οι συμφωνίες, απλώς δίνουν στη ρωσική εταιρεία την ευκαιρία να συμμετάσχει σε διαγωνισμούς για το σχεδιασμό και την κατασκευή πυρηνικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, και η Σαουδική Αραβία έχει ήδη υπογράψει παρόμοιες συμφωνίες με τη Γαλλία, τη Νότιο Κορέα, την Αργεντινή και βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για το ίδιο θέμα με την Τσεχία.

Πολιτικά εμπόδια

Ο Γκριγκόρι Κοσάτς ανέφερε ότι υπάρχουν πιο σοβαροί παράγοντες που μπορούν να εμποδίσουν τη ρωσο-σαουδαραβική πυρηνική συνεργασία: «Η κατάσταση στη Συρία, στο Ιράκ, και στην Παλαιστίνη. Για παράδειγμα, δεν συμφωνούμε για το Ιράκ. Η Ρωσία πιστεύει ότι, προκειμένου να σταθεροποιηθεί η κατάσταση στη χώρα αυτή, είναι αναγκαίο να κρατηθεί στην εξουσία η κυβέρνηση του Νούρι αλ-Μαλίκι, ενώ για τη Σαουδική Αραβία, αυτή η εξέλιξη δεν είναι παραδεκτή. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για τη Συρία. Εμείς υποστηρίζουμε τον Μπασάρ Άσαντ, η Σαουδική Αραβία είναι ενάντια. Αν όλα αυτά δεν αλλάξουν, ακόμα και η υπογραφή συμφωνίας-πλαισίου για την ανάπτυξη της πυρηνικής ενέργειας, είναι αμφίβολη».

Τέλος, προσέθεσε ο ίδιος, «αν θέλουμε να αναπτύξουμε περαιτέρω τις σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία και να κερδίσουμε συμβόλαια για πυρηνικούς σταθμούς, θα πρέπει να υπολογίζουμε και στο βασιλιά Αμπντάλα Αμπντούλ Αζίζ, όπως και στα μέλη της βασιλικής οικογένειας». Για να επιβεβαιώσει τον καθοριστικό ρόλο του «οίκου των Σαούντ» στα επιχειρηματικά δρώμενα στη χώρα, ανέφερε δύο παραδείγματα: Το Σεπτέμβριο 2003, όταν ήταν ακόμη διάδοχος του θρόνου, ο Αμπντάλα Αμπντούλ Αζίζ επισκέφθηκε τη Μόσχα. Ήταν στη διάρκεια της πιο δύσκολης για εμάς περιόδου του δεύτερου πολέμου της Τσετσενίας. Παρά την δυσχερή συγκυρία, καταλήξαμε σε συμφωνία για τη λήψη μέτρων που αφορούσαν στη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και της Σαουδικής Αραβίας. Και μετά, όταν ο πρίγκιπας Αμπντάλα έγινε βασιλιάς, έκανε ό,τι είναι δυνατόν ώστε να μπορέσει να εισέλθει η ρωσική πετρελαϊκή εταιρεία «Lukoil» στην αγορά της Σαουδικής Αραβίας. Και όχι μέσω διαγωνισμού, αλλά με προσωπική παρέμβαση του μονάρχη.
Υπάρχει και το αντίθετο παράδειγμα, λέει ο Γκριγκόρι Κοσάτς: «Πέρυσι, όταν η ρωσική εταιρεία «Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι» («RZD») κέρδισε το διαγωνισμό για την κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής στη χώρα, ο βασιλιάς άλλαξε τα αποτελέσματα του διαγωνισμού και έδωσε το συμβόλαιο σε άλλο κράτος. Και αυτό που έγινε, είχε σαν αιτία τις διαφορές στο συριακό ζήτημα».

Πηγή RBTH

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση