Πεθαίνουμε ως χώρα;

Γράφει ο Γιώργος Τσακίρης

“Έχει αποδειχθεί πλέον και επιστημονικά ότι το Μνημόνιο και η τρόικα δεν «σκοτώνουν» μόνο την τσέπη μας, αλλά και την υγιή ερωτική μας ζωή άρα και τα παιδιά μας.

Ειδικοί επιστήμονες καταγράφουν δραματική πτώση των γεννήσεων, κάτι που αποδίδεται ευθέως στην ανεργία αλλά και στην πτώση του εισοδήματος των Ελλήνων.

Για του λόγου του αληθές, έρευνα που διεξήχθη από την κ. Έφη Σίμου, επιστημονική συνεργάτιδα στον Τομέα Επιδημιολογίας και Βιοστατιστικής της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ), έδειξε ξεκάθαρα τη σταδιακή πτώση των γεννήσεων από τότε που μπήκε στη ζωή μας το ΔΝΤ, αλλά και στα επόμενα χρόνια της οικονομικής κρίσης.

Με βάση τα ευρήματα:

• Από το 2009 και μετά κατεγράφη πτώση των γεννήσεων 10,13% (2009: 10,45 γεννήσεις ανά 1.000 κατοίκους, 2010: 10,15 γεννήσεις ανά 1.000 κατοίκους, 2011: 9,39 γεννήσεις ανά 1.000 κατοίκους).

• Από το 2008 και έως το 2011 καταγράφηκε αύξηση των γεννήσεων νεκρών εμβρύων. Συγκεκριμένα 21,15% από το 2008 στο 2011 (2008: 3,31 γεννήσεις νεκρών ανά 1.000 ζώντα, 2009: 4,28 γεννήσεις νεκρών ανά 1.000 ζώντα, 2010: 4,36 γεννήσεις νεκρών ανά 1.000 ζώντα, 2011: 4,01 γεννήσεις νεκρών ανά 1.000 ζώντα).

Η παραπάνω εξέλιξη συνδέεται με τη δραματική πτώση του ΑΕΠ από το 2009 στο 2011 κατά 14,82%.”*

Και να ήταν μόνον αυτό…

Με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, στη χώρα μας δεν υπάρχει μόνο πτώση των γεννήσεων, αλλά και αύξηση του δείκτη θνησιμότητας.

Ο Ακαθάριστος Δείκτης Θνησιμότητας λοιπόν, ο αριθμός δηλαδή των θανάτων σε πληθυσμό 1.000 κατοίκων, από το 9,65 που ήταν το 2008 έχει ήδη φτάσει στο 10,52 το 2012! (Πίνακας 1)

Αυτά τα στοιχεία, σε συνδυασμό με την αθρόα είσοδο παράνομων μεταναστών αλλά και τις χορηγήσεις ιθαγένειας (αρκεί νομίζω να αναφερθεί ότι το πρώτο μόνο τρίμηνο του 2013, χορηγήθηκε η Ελληνική ιθαγένεια σε 3.124 αλλοδαπούς, εκ των οποίων οι 2.845 χαρακτηρίσθηκαν ως «ομογενείς» με την συντριπτική πλειονότητά τους -οι 2.598, το 95% δηλαδή- να έχουν ως χώρα γέννησης την Αλβανία-Πίνακας 2) λαμβάνοντας υπ’ όψιν μόνο τα χρόνια διαμονής και την οικονομική δραστηριότητα, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, το μέλλον μας ως λαός, ως έθνος, είναι απλά … ανύπαρκτο.

Άλλωστε, κατά τα έτη 1991-2001 η Συνολική Αύξηση του πληθυσμού της χώρας, οφείλεται κατά 96,8% στην Καθαρή Μετανάστευση (!!), τη διαφορά δηλαδή μεταξύ των όσων ήλθαν στην Ελλάδα, σε σχέση με αυτούς που έφυγαν από αυτή (Πίνακας 3). Θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον να μάθουμε το ανάλογο ποσοστό κατά τα έτη 2001-2011 μιας και έχει ολοκληρωθεί η απογραφή του πληθυσμού.

Η χώρα μας λοιπόν δεν γεννά, γερνά και πεθαίνει πρόωρα, ενώ παράλληλα δέχεται ένα μεγάλο κύμα παράνομων μεταναστών. Ένα πρόβλημα που σε καμία περίπτωση δεν ήταν και δεν είναι έτοιμη να διαχειρισθεί μόνη της.

Και ως απάντηση σε όσους πιστεύουν ότι ο τεράστιος (για τα πληθυσμιακά μας δεδομένα) αριθμός των παράνομων μεταναστών, θα μπορούσε να … αφομοιωθεί, ας αναλογισθούν:

• Η διάθεση ενός μετανάστη να ενταχθεί στην χώρα υποδοχής εξαρτάται ή όχι από το συμβολικό κύρος της χώρας αυτής;

• Ποιος αλήθεια και γιατί θα κατέβαλλε τον κόπο να ενταχθεί πολιτιστικά και κοινωνικά σε μία παρακμιακή χώρα γερόντων χωρίς μέλλον (όπως θα είναι η Ελλάδα σε μερικές δεκαετίες αν το δημογραφικό πρόβλημα αφεθεί ανεξέλεγκτο και δεν ληφθούν άμεσα μέτρα αντιμετώπισης του φαινομένου της παράνομης μετανάστευσης), όταν θα μπορούσε να διεκδικήσει την έντονη, αυτόνομη παρουσία του ως δυναμικό και νεανικό στοιχείο;

Τροφή για σκέψη και προβληματισμό, αλλά και για άμεσες ενέργειες.

Κι ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του.

* από δημοσίευμα στο naftemporiki.gr

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση