Τσίπρας – Ερντογάν: Συνάντηση χωρίς απτά αποτελέσματα

Του Τάσου Χατζηβασιλείου

Η συνάντηση Τσίπρα – Ερντογάν δεν μας έκανε σοφότερους. Οι δύο ηγέτες δεν μας προσέφεραν κανένα όραμα για τη μελλοντική πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων, περιοριζόμενοι απλά στην καταγραφή των διαφωνιών ανάμεσα στις δύο πλευρές. Ο λεγόμενος οδικός χάρτης για την επόμενη ημέρα των διμερών σχέσεων είναι ουσιαστικά ασαφής. Δεν εντάσσεται σε κάποιο συγκεκριμένο πλαίσιο, δεν έχει χρονοδιάγραμμα και, κυρίως, δεν καθορίζει τα μέσα και τα εργαλεία που θα αξιοποιηθούν, προκειμένου να εκτονωθεί η ένταση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο γενικότερα.

Στο μεταξύ, ο Ταγίπ Ερντογάν ακολούθησε την προσφιλή του τακτική να καθορίζει μονομερώς την ατζέντα των υψηλών συναντήσεων λίγες ώρες πριν την πραγματοποίησή τους. Όπως έκανε το Δεκέμβριο του 2017 με τη συνέντευξη – αποκάλυψη που παραχώρησε λίγες ώρες προτού φτάσει στην Αθήνα, έτσι και τώρα αποφάσισε να επικηρύξει τους εν Ελλάδι 8 Τούρκους πρώην αξιωματικούς πριν την άφιξη Τσίπρα στην Άγκυρα, ναρκοθετώντας το περιεχόμενο των συνομιλιών.

Επιπλέον, η σύνδεση της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης με τα ζητήματα της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης είναι τουλάχιστον αυθαίρετη. Το άνοιγμα της Σχολής αποτελεί θέμα της παγκόσμιας κοινότητας των ορθοδόξων και σχετίζεται με τις ατομικές ελευθερίες και το διεθνές δίκαιο.
Η μειονοτική πολιτική στη Θράκη αφορά αποκλειστικά το ελληνικό κράτος και κανέναν άλλον. Ο κ. Ερντογάν, με την αποστροφή του λόγου του, επιβεβαίωσε το στόχο του: επιθυμεί να μετατρέψει τα διεθνή ζητήματα σε διμερή, χωρίς νομιμοποιητική βάση.
Ναι, οι Έλληνες μουσουλμάνοι αξίζουν μια σύγχρονη ευρωπαϊκή μειονοτική πολιτική.
Ναι, η εφαρμογή της σαρίας σε Έλληνες πολίτες συνιστά αρνητική μεταχείριση και οφείλουμε με ψυχραιμία και διορατικότητα να επαναπροσεγγίσουμε το πρόβλημα.
Όμως κανείς ξένος ηγέτης δεν μπορεί να παρεμβαίνει στις εσωτερικές μας υποθέσεις, ούτε να τις συνδέει με άλλα θέματα. Και, δυστυχώς, ο κ. Τσίπρας άφησε ουσιαστικά αναπάντητες τις παράλογες αιτιάσεις του Τούρκου οικοδεσπότη.


Οι συναντήσεις με την ηγεσία της γειτονικής χώρας αποτελούν πάντα ευχάριστες ειδήσεις. Όμως γίνονται ακόμα πιο ευχάριστες, όταν συνοδεύονται από κάτι χειροπιαστό. Την Τρίτη δεν υπήρξε ένα τέτοιο αποτέλεσμα στην Άγκυρα.
Το βέβαιο είναι ότι η αναθεωρητική πολιτική του κ. Ερντογάν θα συνεχιστεί. Για παράδειγμα, η είσοδός του στη Συρία και η δημιουργία ζώνης τουρκικού ελέγχου συνιστά de facto παραβίαση των αρχών της Συνθήκης της Λωζάνης.
Φυσικά, στο Αιγαίο, η τουρκική απειλή θα συνεχίσει να υφίσταται. Συνεπώς, η Ελλάδα έχει ανάγκη να πολλαπλασιάσει την ισχύ της για να μπορεί να θωρακιστεί απέναντι στους πιθανούς κινδύνους.

Πώς;

Πρώτον, με την εμβάθυνση των τριμερών σχημάτων συνεργασίας (π.χ. με Κύπρο, Ισραήλ, Αίγυπτο) σε συμμαχίες στρατηγικού βάθους. Είναι αναγκαίο να επενδύσουμε στα θετικά σημεία αυτών των συνεργασιών και να τις σφυρηλατήσουμε όσο περισσότερο γίνεται.

Και, δεύτερον, με την ανάδειξη της παραδοσιακής ήπιας ισχύος που διαθέτουμε. Πριν 10 χρόνια, η Ελλάδα πρωταγωνιστούσε στα τεκταινόμενα στην περιοχή. Αναλαμβάναμε ενεργητικές πρωτοβουλίες στη Μέση Ανατολή και τον Καύκασο, προβάλλοντας ένα ισχυρό εθνικό brandname.
Σήμερα, δυστυχώς, δεν ακολουθούμε εκείνη την επιτυχημένη συνταγή.
Η χώρα μας έχει δυνατότητες να ξαναγίνει κυρίαρχος παίκτης στην Ανατολική Μεσόγειο και να καταστεί σημαντικός περιφερειακός πόλος σταθερότητας, με διεθνή αναγνώριση.
Εκείνο που λείπει είναι μια αποφασιστική ηγεσία για να το πράξει.

Capital


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση