Η εκπόρνευση μίας κοινωνίας από τους νταβατζήδες των ΜΜΕ

• Λέει κάπου νομίζω ο Μισέλ Φουκό, πως η χειρότερη μορφή καταστολής είναι η καταδίκη στη σιωπή. Και αυτήν ακριβώς την καταστολή είναι ολοφάνερο ότι αντιμετωπίζει η άποψη που επιζητά να διερευνήσει τα βαθύτερα πολιτισμικά αίτια της τρέχουσας κρίσης

Ψελλίσματα μόνον ακούγονται από ελάχιστους, αφού σύσσωμο το σύστημα –και διόλου τυχαία- επιχειρεί να εξαντλήσει την κριτική του αποκλειστικά και μόνο στα πολιτικά και οικονομικά χαρακτηριστικά του, αφήνοντας ουσιαστικά ανέγγιχτο τον πυρήνα του προβλήματος.
Προφανείς οι αναπαραγωγικοί λόγοι που συνιστούν αυτή τη συστημική στρατηγική.
Όμως, έχει έρθει η ώρα να μιλήσουμε για τα καίρια και ουσιώδη της κρίσης.
Και απ’ αυτήν ακριβώς τη συζήτηση, από την ικανότητα της να διασπάσει τους μηχανισμούς της καταδίκης σε σιωπή, νομίζω ότι θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό η δυνατότητα του τόπου να ξεπεράσει την κρίση και τις οδυνηρές της συνέπειες.
Αλλά μέγιστο προαπαιτούμενο γι’ αυτό αποτελεί η αναζήτηση, η ανάδειξη και η καταδίκη των μηχανισμών που για δεκαετίες οργάνωσαν άλλοι συνειδητά και άλλοι ανεπίγνωστα την πολιτισμική αλλοτρίωση του λαού μας.
Την αλλοτρίωση που με τη σειρά της εξέθρεψε το κοινωνικο-πολιτικο-οικονομικό τέρας που απειλεί σήμερα να μας εξαφανίσει. Αυτή η αποξένωση από την πολιτισμική μας ιδιοπροσωπία κουβάλησε το νερό στο μύλο της καταχνιάς που μας καταπνίγει.
Αλλά αυτή η αποξένωση έχει ονοματεπώνυμο. Έχει πρόσωπα και φορείς που την διέσπειραν και την προώθησαν συχνά με λυσσαλέο τρόπο. Έχει συμφέροντα και υποστηρικτές που ωφελήθηκαν από τη πλατιά διάδοση της.
Μα το πιο επικίνδυνο είναι ότι σήμερα αυτοί ακριβώς που φέρουν την κύρια ευθύνη για την εγκληματική αλλοτρίωση της κοινωνίας, αυτοί οι ίδιοι, δεν διστάζουν να εμφανίζονται ως τιμητές της πολιτικής και οικονομικής ελίτ, ως κήνσορες των ασθενών σημείων της κοινωνικής νοοτροπίας, ως εισαγγελείς κατά της διαφθοράς και αναξιοκρατίας!
Πιάνουν θέσεις στο μεταπολιτευτικό σκηνικό –όποτε κι αν έρθει αυτό- και απλώνουν παντού την καταγγελτική διάρροια τους, έχοντας όμως όρθιο το δάχτυλο στα χείλη, ως σινιάλο σιωπής, όταν η κουβέντα φτάνει στα ουσιώδη.
Και αγωνιώ πραγματικά για την ώρα που κάποιος θα τους υποδείξει ευγενικά και δίχως σεξισμούς την αγαπημένη τους έτσι κι αλλιώς θέση για το δάκτυλο τους, απαιτώντας ταυτόχρονα την ανάληψη των ευθυνών τους για την σημερινή κατάντια του λαού και του έθνους.
Ποιος στ’ αλήθεια καλλιέργησε επί σειρά ετών μια αντίληψη για το ίδιο το περιεχόμενο του πολιτισμού ως βλαχοεπαρχιώτικο culture και όχι ως νοο-τροπία, ως τρόπο κατανόησης της ανθρώπινης ύπαρξης, συνύπαρξης και πράξης;
Ποιος με κίνητρο τον εφηβικό του θυμό –με την ψυχαναλυτική σημασία του όρου- μίσησε κάθε τι ελληνικό στον τόπο αυτό, επειδή η μικροαστή μαμά του δεν του έκατσε, αλλά ερωτεύτηκε τον μπαμπά του;
Ποιος συστηματικά και σταθερά κατεδάφισε το αξιακό περιεχόμενο της κοινωνίας, παραδίνοντάς την στον πιο αισχρό και μηδενιστικό καταναλωτισμό; Και πιο απλά...
Ποιος ανήγαγε το σούσι σε νεοελληνική διατροφική αξία και το γκαζόν σε προτεραιότητα του πρωτογενούς τομέα της οικονομίας;
Ποιος προώθησε την πιο βλαμμένη εκδοχή της αμερικανιάς μέσα από εκατοντάδες ταινίες καταστροφής που αντιλαμβάνονται την ανθρώπινη σάρκα –και ψυχή- ως ακαταπόνητης αντοχής;
Ποιος διαφήμισε τη βιομηχανία των γυμναστηρίων και των solarium;
Ποιος αθώωσε στα μάτια της κοινωνίας την πιο χυδαία εκπόρνευση του ανθρώπινου σώματος;
Ποιος έσπρωξε στη πλήρη «χαλάουα» τις καρδιές των κοριτσιών και τα στήθη των αγοριών μας;
Ποιος έκανε πρότυπο την ψευτογκλαμουριά του σκυλοτράγουδου; Ποιος οργάνωσε τα βραβεία «Α-γ-ρίων»;
Ποιος τα δεκάδες reality και τις γελοιογραφίες των «ταλέντων» που τσαλάκωσαν απλά τις προσδοκίες χιλιάδων νέων ανθρώπων;
Ποιος παρουσίασε τα μεσημεριανά που σέρβιραν κυνικά και συχνά χαιρέκακα τη μιζέρια του διπλανού;
Ποιος έστησε τις ψευτοσοβαρές εκπομπές που «αγίαζαν» τους διεφθαρμένους της πολιτικής και της οικονομίας;
Ποιος αθώωσε τη σπατάλη των Ολυμπιακών και ποιος προώθησε αυτοπροσώπως τον υποκινούμενο εθελοντισμό της αρπαχτής;
Ποιος καλλιέργησε στα free press editorial του τα must της ισχυρής Ελλάδας του σημιτικού «εκσυγχρονισμού»;
Ποιος φιλοτέχνησε το ηρώο της –με γερμανική καθοδήγηση- ποδοσφαιρικής πρωταθλήτριας Ευρώπης και ποιος τα αγάλματα του Ρουβοψινάκιδων στο γυφτομπαρόκ της eurovision;
Ποιος με υποδειγματικές συμπεριφορές εμφύσησε στη λαϊκή συνείδηση την πρωτοκαθεδρία μιας χρησιμοθηρικής και ατομικιστικής αποτελεσματικότητας;
Ποιος πλαστικοποίησε τα συναισθήματα και αλουμινοποίησε την αρχιτεκτονική του λαού μας;
Ποιος εξέθεσε το οικολογικό κίνημα στο επίπεδο εξωραϊστικού συλλόγου και την αριστερά των συλλογικοτήτων σε γκλαμουράτο μόρφωμα ετσιθελικών διεκδικήσεων;
Ποιος αποθέωσε το εγωκεντρικό μότο "να είσαι ο εαυτός σου"... και όλα τα υπόλοιπα γράφε τα κανονικά στα... σου;
Ποιος διασκέδασε πρώτο τραπέζι πίστα αγκαλιά με διεφθαρμένους πολιτικούς και σαβουροτηλεπαρουσίαστριες;
Ποιος ντόπαρε την ελληνική κοινωνία στην αντιδημιουργική λογική του τζογαδόρικου νεοπλουτισμού;
Ποιος έβγαλε το σκασμό μπροστά στην κυριαρχία του αμοραλισμού;
Ποιος ανέδειξε τα στίλβωντα ζαντολάστιχα σε κριτήριο έρωτα;
Ποιος πέταγε μπουκάλια στην αρένα των χουλιγκάνων;
Ποιος αρθρογράφησε υπερασπιζόμενος τις fuck-less κυρίες του εθνομηδενισμού;
Ποιος περιθωριοποίησε κάθε πολιτική και δημοσιογραφική φωνή που αντιστεκόταν στην εθνική ύπνωση; Ποιος ανακήρυξε σε γραφικότητα τον πατριωτισμό;
Ποιος με την καθημερινή στάση ζωής του ανήγαγε την κυνική προστυχιά σε κοσμοπολίτικο ιδεολόγημα και ξέπλυνε τα μυαλά χιλιάδων ανθρώπων για να οικοδομήσει το lifestyle προφίλ του;
Ποιος γέμισε τα περίπτερα μας με την κιτρινίλα των μονοσύλλαβων βαρβαρικών του εκδόσεων; Ποιος απέκρυψε την αλήθεια για την κατάντια μας;
Ποιος ανυποψίαστος για την ισχύ της παράδοσης που κουβαλά στο σαρκίο του, έφτυσε γεμάτος επαρχιώτικη μειονεξία το παρελθόν του; Και να το πω και πιο βαριά!
Ποιος ξεφτέλισε τα ιερά και τα όσια των πεθαμένων μας;
Ποιος άλλος απ’ όλους αυτούς τους γνωστούς δημοσιογράφους και τηλεπαρουσιαστές που σήμερα «καρφώνουν» τους ήδη τελειωμένους στη συνείδηση της κοινωνίας πολιτικούς, για να την βγάλουν για μια ακόμη φορά καθαρή στη θύελλα που -τα ερεθισμένα από την κοκαΐνη- ρουθούνια τους οσμίζονται.
Αυτός ο εσμός των media που γέμισε τη ζωή μας με τη σαπίλα της ψευτισμένης μικροζωώλας του, επιζητά σήμερα την εκ νέου εκπόρνευση του. Ως «πουτάνα» που εκ νέου εκπορνεύεται σ’ έναν «καλό» γάμο! Και δυστυχώς, δεν έχω βέβαιη απάντηση για το αν η ελληνική κοινωνία θα αποδεχτεί εκ νέου το ρόλο του «καλού πελάτη», υπό την απειλή του ΔΝΤ νταβατζή της!

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση