Δεν φτάνουν οι πύραυλοι στη Συρία: Απαιτείται στρατηγική απάντηση στον “Άξονα του Διαβόλου”

Του Δημήτρη Γ. Απόκη 

Ενώ όλοι βρίσκονται εν αναμονή της δράσης που θα αναλάβει ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, εναντίον του καθεστώτος Άσαντ, ως απάντηση στην επίθεση με χημικά όπλα, το ερώτημα που τίθεται είναι τι πραγματικά θα πετύχει μια ακόμη επίθεση με πυραύλους εναντίον στόχων στη Συρία; Πόσο πραγματικά θα πλήξει το καθεστώς Άσαντ και κυρίως πόσο θα ανατρέψει τα σχέδια της Ρωσίας, του Ιράν και της Τουρκίας, στην περιοχή;


Ο Πρόεδρος Τράμπ, θέλει να τιμωρήσει τον Άσαντ και το καθεστώς του, για την τελευταία φονική επίθεση με χημικά όπλα εναντίον αμάχων στη Συρία. Η παραδοσιακή δράση σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι μια επίθεση με πυραύλους που θα εκτοξευθούν από αμερικανικά πολεμικά πλοία που πλέουν στην περιοχή είτε από αμερικανικά και πιθανόν συμμαχικά αεροσκάφη.

Μια, επιτυχημένη, τέτοιου είδους δράση, θα στείλει σίγουρα ένα μήνυμα αποφασιστικότητας και θα έχει κόστος για το καθεστώς. Το πρόβλημα είναι, ότι μια τέτοια δράση όσο βαρύ και να είναι το κόστος έχει κοντά πόδια, και σε καμία περίπτωση δεν θα έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις και αποτελέσματα.

Ο Άσαντ, και οι σύμμαχοί του, η Ρωσία, το Ιράν, η Χεζμπολάχ και η Τουρκία, δεν πρόκειται να επηρεαστούν σοβαρά από μια τέτοιου είδους επίθεση, ίσως μάλιστα να αποθρασυνθούν ακόμη περισσότερο. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο Πρόεδρος Τράμπ, στην αρχή της προεδρίας του, είχε προβεί σε μια τέτοια δράση ως απάντηση στην προηγούμενη επίθεση με χημικά όπλα από το καθεστώς Άσαντ.

Εάν μια τέτοιου είδους δράση δεν συνοδευτεί άμεσα, από μια στρατηγική και μακράς διάρκειας απάντηση από την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της, θα αποτελέσει ακόμη ένα ανακάτεμα της άμμου στη Μέση Ανατολή, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Και για να το ξεκαθαρίσω, σε καμία περίπτωση δεν μιλάω για επέμβαση με χερσαίες δυνάμεις. Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό και ανόητο.

Η Ουάσιγκτον σε απόλυτο συντονισμό με τους συμμάχους της, θα πρέπει να κινηθεί άμεσα σε τρία μέτωπα.

• Πρώτα, θα πρέπει να ενισχύσει στρατιωτικά και πολιτικά τους Κούρδους στην ευρύτερη περιοχή.
• Στη συνέχεια, θα πρέπει να στηρίξει αμέριστα το Ισραήλ, στην υπεράσπιση των κυριαρχικών του συμφερόντων και των συμφερόντων της Δύσης, στη Συρία και όχι μόνο.
• Και τέλος, θα πρέπει να σταματήσει να αντιμετωπίζει την Τουρκία, ως συμμαχική χώρα, καθιστώντας σαφές ότι εάν δεν επανέλθει άμεσα στο δρόμο της Δύσης, το κόστος θα είναι βαρύ.

Μια απλή επίθεση με πυραύλους, απλώς θα τραυματίσει πρόσκαιρα τον “Άξονα του Διαβόλου” (Ρωσία, Ιράν, Τουρκία και τρομοκράτες σύμμαχοι), στην ευρύτερη περιοχή, αλλά σε καμία περίπτωση, από μόνη της, δεν θα βάλει τέρμα στα επικίνδυνα σχέδια του.

* Ο Δημήτρης Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University, μέλος του The International Institute of Strategic Studies, και διετέλεσε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, το Στέητ Ντιπάρτμεντ, και το Πεντάγωνο, στην Ουάσιγκτον.HellasJournal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση