Το «άρξατε πυρ» του Τραμπ περιμένει με κομμένη την ανάσα ο πλανήτης

Του Γιώργου Παυλόπουλου

Στον Ντόναλντ Τραμπ είναι στραμμένα τα μάτια όλου του κόσμου, καθώς ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει ξεκαθαρίσει ότι θα πατήσει το κουμπί της επίθεσης στη Συρία ανά πάσα στιγμή. Άλλωστε, ο Αμερικανός πρόεδρος έχει πάρει ήδη το πράσινο φως από τις τρεις μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης – Γαλλία και Βρετανία (που θα συμμετέχουν στις επιχειρήσεις), αλλά και Γερμανία – ενώ έχει διασφαλίσει την ανοχή της Τουρκίας, η οποία έχει τα τελευταία 24ωρα σκληρύνει τη στάση της έναντι της Μόσχας και της Δαμασκού. Παράλληλα, υπολογίζει στη στήριξη του Ισραήλ, παρά το γεγονός ότι ο Νετανιάχου παίζει ένα σχετικά αυτόνομο παιχνίδι και θα επιχειρήσει να μην τα σπάσει πλήρως με τον Πούτιν.

Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες πληροφορίες, πάντως, το πιθανότερο πλέον είναι η εντολή «άρξατε πυρ» να δοθεί μόλις αναπτυχθεί πλήρως η αμερικανική αρμάδα που βρίσκεται εν πλω προς την νοτιοανατολική Μεσόγειο, με επικεφαλής το αεροπλανοφόρο Harry Truman – κάτι που αναμένεται να γίνει εντός του Σαββατοκύριακου. Ωστόσο, η κατάσταση είναι ρευστή και όλα τα σενάρια παραμένουν ανοιχτά.

Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, στην περιοχή επικρατεί ήδη πολεμικό κλίμα: Οι πτήσεις πολιτικών αεροσκαφών έχουν μειωθεί δραματικά - σχεδόν μηδενιστεί - μετά και τη σχετική προειδοποίηση που εξέδωσε χθες ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια της Αεροναυτιλίας (Eurocontrol). Βρετανικές και γαλλικές δυνάμεις (αεροσκάφη, υποβρύχια και φρεγάτες) παίρνουν θέσεις μάχης στα ανοιχτά της Συρίας και είναι σε κατάσταση πλήρους ετοιμότητας, ενώ το ίδιο συμβαίνει στις βρετανικές στρατιωτικές βάσεις στην Κύπρο.

Σε κατάσταση συναγερμού βρίσκονται, όπως είναι φυσικό, οι ρωσικές μονάδες που βρίσκονται στο συριακό έδαφος, αλλά και σε απόσταση βολής στην ευρύτερη «γειτονιά». Ανάλογη είναι και η εικόνα από την πλευρά του Ιράν και της λιβανέζικης οργάνωσης Χεζμπολάχ, των σημαντικότερων συμμάχων της Μόσχας στη Μέση Ανατολή, εκτός από τον συριακό στρατό.

Το βασικό ερώτημα που τίθεται, πλέον, αφορά στους στόχους, την ένταση και το εύρος της επίθεσης των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, καθώς και την απάντηση που θα επιλέξει να δώσει η Ρωσία. Αν και οι περισσότεροι συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι καμία από τις δύο πλευρές δεν επιθυμεί μια γενικευμένη στρατιωτική σύγκρουση, έχοντας συνείδηση των κινδύνων που ενέχει, η δύναμη πυρός που σωρεύεται στην περιοχή την μετατρέπει σε μια εύφλεκτη πυριτιδαποθήκη.

Σε κάθε περίπτωση, ο Τραμπ και οι σύμμαχοί του θεωρούν ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για να δώσουν ένα μάθημα στον Πούτιν και να του... κόψουν τα φτερά, αναγκάζοντάς τον σε μια σημαντική υποχώρηση. Όπως., για παράδειγμα, το «άδειασμα» του Άσαντ, τον οποίο επιδιώκουν να αναδείξουν σε αδύναμο κρίκο του αντίπαλου στρατοπέδου – το οποίο είναι γεγονός ότι σε στρατιωτικό επίπεδο βρίσκεται σε μειονεκτική θέση.

Έχει, άραγε, ο «τσάρος» κάποιο κρυμμένο άσο στο μανίκι που θα του δώσει τη δυνατότητα να ξεφύγει από το καναβάτσο;

Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση