Όλοι έχουν ένα σχέδιο για την Τουρκία, εκτός από την Ελλάδα

Το plan B της Ε.Ε. αν ο Ερντογάν κάνει ακόμη πιό... χοντρό το παιχνίδι

Ποιο είναι το πραγματικό κλίμα στις Βρυξέλλες για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά την εμπλοκή στο Αιγαίο; Με την ηρεμία που προκαλεί το γεγονός ότι έχουν περάσει αρκετά 24ωρα από το συμβάν του εμβολισμού, στην έδρα της ΕΕ συστήνουν εκατέρωθεν ψυχραιμία. Για την ακρίβεια, όλοι είναι υπέρ του να πέσουν οι τόνοι μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και να βρεθεί ένα σημείο ισορροπίας, χωρίς εντάσεις. Αυτό τουλάχιστον επικοινωνείται και δημοσίως.

Ωστόσο, ανεπισήμως, αυτό το οποίο επισημαίνεται είναι πως η συμπεριφορά της Άγκυρας έχει προκαλέσει πολύ μεγάλο εκνευρισμό, στα πολύ υψηλά κλιμάκια της Ε.Ε. και όχι μόνο. Το ίδιο ισχύει και στο Βερολίνο ή στη Φρανκφούρτη. Για πολλούς και διάφορους λόγους, ωστόσο, κανείς δεν θέλει να εξωτερικεύσει τις πιο «εσωτερικές» του σκέψεις.

Σε κάτι όμως συμφωνούν όλοι. Στη διασφάλιση της επόμενης μέρας, έναντι κάθε πιθανού ενεχόμενου. Γι αυτό και όπως λέγεται, έχει δοθεί εντολή να ετοιμασθεί κι ένα plan b' σε περίπτωση που ο Ταγίπ Ερντογάν «χοντρύνει» πολύ το παιχνίδι. Τι θα προβλέπει; Κυρώσεις α λα Ρωσία, κυρίως εμπορικού χαρακτήρα. Ωστόσο, αυτή θα είναι η ακροτελεύτια γραμμή άμυνας για την Ευρώπη, η οποία σε αυτή τη φάση είναι να επαναφέρει την Τουρκία στο δρόμο της ευρωπαϊκής της πορείας. Κι αυτό θα φροντίσει να επικοινωνήσει προσεχώς, αφού αυτή η "ευρωπαϊκή στάση" προωθείται από τη Γερμανία, η οποία έχει άρρηκτους ιστορικούς δεσμούς, αλλά και ισχυρότατα οικονομικά συμφέροντα στην Τουρκία.

Υπάρχει αύριο για την Τουρκία του Ερντογάν;

Μόνο που, με αυτή την γερμανικών συμφερόντων ευρωπαϊκή πολιτική, ο Ερντογάν επί της ουσίας δεν δέχεται καμία απολύτως πίεση και προχωρά ακάθεκτος στην δημιουργία μιας Τουρκίας που μπορεί ιστορικά κινούνταν μεταξύ "χώρας σκύλου" και "χώρας πειρατή", τώρα όμως μετεξελίσσεται σε χώρα που επιθυμεί να γίνει παράγοντας - ρυθμιστής στην ευρύτερη περιοχή μεταξύ Βαλκανίων και Μέσης Ανατολής. Αυτή, εξάλλου, είναι η αναβάθμιση στην οποία ελπίζει -δια των όπλων και του ριζοσπαστικού έως ακραίου ισλάμ- ο Ερντογάν να εγκαθιδρύσει (έστω και άτυπα) τη "νεο-οθωμανική αυτοκρατορία", είτε εργαζόμενος στην δημιουργία εντάσεων μεταξύ χωρών, είτε κάνοντας χρήση της στρατιωτικής βίας για να επιβάλει την Τουρκία και τα συμφέροντά της στην περιοχή αυτή.

"Διαβάζοντας" τον υπό διαμόρφωση γεωπολιτική και γεωενεργειακό χάρτη και εν γένει τις τοποθετήσεις των παγκοσμίως ισχυρών στην σκακιέρα ισχύος, αντιλαμβανόμαστε πως η Τουρκία χρησιμοποιείται ως "πιόνι" (χρήσιμος ηλίθιος) του οποίου η χρηστικότητα πλησιάζει στο τέλος... Ένα τέλος που θα κριθεί από την αντίληψη του ίδιου του Ερντογάν ως προς τα όρια ανοχής που έχουν θέσει οι ισχυροί του πλανήτη. Το πλέον επικίνδυνο χρονικά σημείο για την Ελλάδα είναι η στιγμή που ο Ερντογάν θα αντιληφθεί πως ο χάρτης στον οποίο δείχνουν να έχουν πλέον συμφωνήσει οι ισχυροί δεν περιλαμβάνει την Τουρκία με τη σημερινή της μορφή.

Θεωρείται απολύτως βέβαιο πως η αντίδραση του τούρκου προέδρου θα είναι μια κίνηση απελπισίας μέσω της οποίας θα επιχειρήσει να ισχυροποιηθεί στο εσωτερικό της (συνεχώς μετακινούμενης προς τον ισλαμικό ριζοσπαστισμό και εθνικισμό) Τουρκίας, αλλά και να "απειλήσει" την ενότητα του ίδιου του ΝΑΤΟ. Και με βάση αυτά τα κριτήρια κινείται το τελευταίο διάστημα ένα τμήμα της τουρκικής πολιτικής, το οποίο προετοιμάζει το έδαφος για το -σύμφωνα με ειδικούς παρατηρητές- "απονενοημένο διάβημα" του Ερντογάν προς την Δύση, η οποία θα αρκεστεί στην παρατήρηση των όποιων εξελίξεων και δεν πρόκειται να αντιδράσει φοβούμενη την απώλεια του παλαιότερου "προκεχωρημένου φυλακίου" της προς την Ρωσία.
Αντιθέτως, οι αντιδράσεις του Κρεμλίνου σε μια τέτοια εξέλιξη (τουρκικής στρατιωτικής επιχείρησης κατά της Ελλάδας) αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού το Αιγαίο θα μετατραπεί σε χώρο σύγκρουσης και θα κλείσει ο ρωσικός θαλάσσιος διάδρομος προς τη Μεσόγειο. Και αυτό δεν πρόκειται να το δεχθεί ποτέ ο σημερινός "σύμμαχος" του Ερντογάν, Βλαντιμίρ Πούτιν...

Η μοναξιά της Ελλάδας

Εν κατακλείδι, η Ελλάδα είναι απελπιστικά μόνη την στιγμή που συντελούνται τεκτονικού τύπου γεωπολιτικές αλλαγές. Και η μοναξιά αυτή οφείλεται στην ανυπαρξία ελληνικής θέσης - πρότασης. Είτε για λόγους ανικανότητας, είτε για λόγους εξυπηρέτησης ξένων συμφερόντων αντί των ελληνικών, η Ελλάδα βρίσκεται στον προθάλαμο μιας στρατιωτικής σύγκρουσης (έστω και σύντομης, υπό την μορφή ενός ελεγχόμενου θερμού επεισοδίου), μη διαθέτοντας εκείνο το πολιτικό προσωπικό που θα μπορούσε να ανταποκριθεί σε μια τέτοια κρίση, αλλά, κυρίως, μη διαθέτοντας ενότητα στο εσωτερικό της χώρας, αφού αυτή έχει διασπασθεί μέσω πολιτικών τακτικισμών που ευελπιστούν στην δημιουργία όχι ενωτικού, αλλά εμφυλιοπολεμικού κλίματος προκειμένου να διασωθούν από τις ευθύνες τους, οι οποίες προ πολλού καιρού έχουν πάψει να είναι μόνο πολιτικές...

Και εάν η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ έχουν ή πρόκειται να δημιουργήσουν ως φόβητρο (χωρίς πραγματική διάθεση εφαρμογής του) ένα plan B για την επόμενη κίνηση της Τουρκίας, η Ελλάδα βρίσκεται χωρίς καν ένα σοβαρό σχέδιο για την προστασία της και επί της ουσίας βρίσκεται αντιμέτωπη με τις όποιες ακραίες αντιδράσεις του "σουλτάνου" Ερντογάν και με μια κυβέρνηση που απεχθάνεται τη λέξη "έθνος", χρησιμοποιεί πολιτικά την λέξη "πατρίδα", ενώ πιστεύει ακράδαντα πως "το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του"... Μια κυβέρνηση που δεν προετοιμάζει καν τη χώρα για την σοβαρή πιθανότητα να δεχθεί επίθεση από ένα ΝΑΤΟϊκό "σύμμαχο" με τον οποίο ακόμη και σήμερα συζητά "διμερή προβλήματα" που δημιουργούνται μονομερώς από την επιθετική πολιτική του... "συμμάχου".


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση