Ο απολογισμός της επίσκεψης Davutoglu

Του Κώστα Ράπτη

Με εργασία «διπλής αναστήλωσης» προσομοιάζει η επίσκεψη που πραγματοποίησε την Τετάρτη στην Αθήνα ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Ahmet Davutoglu στην Αθήνα, με στόχο αφενός να αναβιώσει η διαδικασία του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας και αφετέρου να εμφανίσει αποτελέσματα έστω σε ένα μέτωπο η γραμμή των «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες», που το τελευταίο διάστημα έχει βρεθεί σε αδιέξοδο, με αποτέλεσμα ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας να αμφισβητείται όλο και εντονότερα και στο εσωτερικό.

Το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας (ήτοι τα «κοινά υπουργικά συμβούλια» τα οποία αποτελούν προσφιλές μοντέλο διμερούς συνεργασίας της Τουρκίας) πρόκειται, όπως αποφασίσθηκε κατά τις επαφές του κ. Davutoglu, να συγκληθεί υπό την προεδρία των δυο πρωθυπουργών τον Ιανουάριο του 2013, μετά από ένα χάσμα δύο ετών, καθώς η πρώτη και μόνη ενεργοποίηση του θεσμού επί των ημερών του Γ. Παπανδρέου, ακολουθήθηκε από την επιδείνωση (και σε πολιτικό επίπεδο) της ελληνικής κρίσης. Ωστόσο, προβληματισμός επικρατεί από ελληνικής πλευράς για το είδος των συμφωνιών που το «βάρος» της διοργάνωσης επιβάλλει να ανακοινωθούν και για τις οποίες θα πρέπει να υπάρξει η κατάλληλη προεργασία.

Τα φώτα της δημοσιότητας έκλεψε η συνάντηση του Τούρκου υπουργού με τον Β. Μεϊμαράκη λόγω της πρωτοβουλίας του τελευταίου να θέσει υπαινικτικά το θέμα του casus belli (λέγοντας ότι όλα τα κόμματα επιθυμούν την στενότερη συνεργασία των δύο κοινοβουλίων «υπό μία προϋπόθεση»), αλλά και του μεταφραστικού λάθους που έφερε τον Ahmet Davutoglu να δηλώνει, δεχόμενος το δώρο του Προέδρου της Βουλής, ότι το Αιγαίο «πρέπει να παραμείνει ελεύθερο». Σε διορθωτική ανακοίνωση της Βουλής διευκρινίσθηκε ότι ο Τούρκος υπουργός ευχήθηκε το Αιγαίο να παραμείνει «ανοικτό σε κάθε είδους συνεργασία».

Το «κυρίως πιάτο» ωστόσο υπήρξε, όπως είναι λογικό, η συνεργασία των δύο υπουργών, μετά το πέρας της οποίας δεν έγιναν δεκτές ερωτήσεις δημοσιογράφων, με την επίκληση της καθυστέρησης του προγράμματος.

Ο κ. Davutoglu φέρεται να στάθηκε ιδιαίτερα στα θέματα της οικονομικής συνεργασίας και της συριακής κρίσης, ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες δεν παρέλειψε να εκφράσει την επιθυμία του για εντατικοποίηση των προσπαθειών (προφανώς μετά τις κυπριακές εκλογές του Φεβρουαρίου) για επίτευξης συνολικής λύσης του Κυπριακού, με το νου στραμμένο στη δυνατότητα της τουρκικής πλευράς να έχει μερίδιο στην εκμετάλλευση του συνόλου των υδρογονανθράκων της θαλάσσιας περιοχής της Κύπρου – εφόσον οι σχετικές «προκηρύξεις ερευνών» του ψευδοκράτους σε συνεργασία με την τουρκική ΤΡΑΟ έχουν αποβεί άκαρπες.

Ο κ. Davutoglu εμφανίσθηκε έτοιμος για μία ανοιχτή διαπραγμάτευση «επί παντός» στο Αιγαίο, ενώ απερίφραστος υπήρξε ο κατά τη συνάντησή του αργότερα με δημοσιογράφους, όπου ξεκαθάρισε ότι για την Τουρκία η ανακήρυξη ελληνικής ΑΟΖ προϋποθέτει διμερή συμφωνία επί της υφαλοκρηπίδας και των χωρικών υδάτων και ότι το ζήτημα του Καστελλόριζο, ως αφορών την «Ανατολική Μεσόγειο και όχι το Αιγαίο» δεν συμπεριλαμβάνεται στις διερευνητικές επαφές.

Όλα αυτά σε μία ημέρα κατά την οποία η 15η ετήσια έκθεση προόδου της Κομισιόν για την Τουρκία αναφερόταν σε αυστηρότερους παρά ποτέ τόνους στα ζητήματα του casus belli και της μη αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας και της κυπριακής προεδρίας στην Ε.Ε.

Ο Τούρκος υπουργός έχει επίσης κάθε λόγο να αισθάνεται ικανοποιημένος με την ελληνική τοποθέτηση επί της συριακής κρίσης – εφόσον ο κ. Αβραμόπουλος οχυρώθηκε πίσω από την κοινή ευρωπαϊκή θέση (όπως αυτή έχει διατυπωθεί από τη βαρώνη Ashton) για την ανάγκη «αλλαγής καθεστώτος» στη Συρία. Θέση που πάντως δημιουργεί προφανείς αντιφάσεις σε σχέση με την διακηρυσσόμενη από την Αθήνα ανάγκη «πολιτικής» (και όχι στρατιωτικής) λύσης.

Η ελληνική πλευρά (Δ. Αβραμόπουλος, αλλά και Α. Σαμαράς) έθεσε μετ’ επιτάσεως το ζήτημα των ευθυνών της Τουρκίας ως προς την αναχαίτιση της παράνομης μετανάστευσης, με τον κ. Davutoglu να ισχυρίζεται ότι η χώρα του εκπληρώνει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη διμερή συμφωνία επανεισδοχής του 2003, στον βαθμό που αντικειμενικά είναι αυτό εφικτό για ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα.

Ενδιαφέρον, τέλος, παρουσιάζει η «ανακάλυψη» από πλευράς Davutoglu, των Κωνσταντινουπολιτών που ζουν στην Αθήνα, καθώς ο Τούρκος υπουργός και η συνοδεία του αφιέρωσαν τη βραδιά τους σε βόλτα στο Φάληρο και σε δείπνο σε πολίτικο μαγαζί, με τη συντροφιά της ηγεσίας της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών, που έθεσε το ζήτημα της αποκατάστασης της υπηκοότητας των εκδιωχθέντων Ελλήνων της Πόλης.

Πηγή: Κεφάλαιο

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση