Η «εθνική καταστροφή»
Η χθεσινή κίνηση του προέδρου της Βουλής να προσφέρει στον ΥΠΕΞ της
Τουρκίας αντίγραφο κυκλαδίτικου καραβιού, «που μπορεί», σύμφωνα με τον
Μεϊμαράκη, «να κινείται με ελευθερία στο Αιγαίο μας», έδωσε μια
απίστευτη ευκαιρία στον Αχμέτ Νταβούτογλου να διακηρύξει: «Επιθυμούμε το
Αιγαίο, ως μία θάλασσα ειρήνης και φιλίας, να είναι ανοικτό σε κάθε
είδους συνεργασία». Πολλοί θα ήθελαν αυτό το περιστατικό να είναι απλώς
μια γκάφα. Δυστυχώς είναι αντίληψη.
Ύστερα από πολλά χρόνια άσκησης της πολιτικής «κατευνασμού της
Τουρκίας», μπορούμε να μιλάμε για εδραιωμένη υποχωρητική εξωτερική
πολιτική έναντι μιας χώρας που συστηματικά και εμπράκτως αμφισβητεί
εθνικά κυριαρχικά δικαιώματά μας. Όμως, μια χώρα που ζητιανεύει τον
κατευνασμό ενός επεκτατικού γείτονα δεν έχει μοίρα.
Μια µέρα νωρίτερα η Άνγκελα Μέρκελ ήλθε στην Αθήνα για να στηρίξει
την κυβέρνηση. Και όντως... τη στήριξε. Όχι για να ανορθώσει τη χώρα
ύστερα από τη συντελούμενη οικονομική και ανθρωπιστική καταστροφή, αλλά
για να εντείνει τη διάλυση. Απειλώντας μάλιστα με «ακόμη πιο δραματικές»
ημέρες και επικυρώνοντας ότι χώρα και κυβέρνηση δεν ασκούν κυριαρχικά
δικαιώματα. Αυτά είναι αρμοδιότητα του «αφεντικού».
Από την αρχή της κρίσης επιμένουμε ότι δεν είναι δυνατή η άσκηση πολιτικής ή κυριαρχικών δικαιωμάτων όταν έχουν ήδη εκχωρηθεί διά των μνημονίων. Και ότι κάθε σχέδιο ανόρθωσης της χώρας πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν όλες τις παραμέτρους της ύπαρξής της: από την οικονομία και τους θεσμούς έως τη γεωστρατηγική της υπόσταση.
Τα δύο αλλεπάλληλα παραδείγµατα υποδεικνύουν ότι η οικονομική καταστροφή ή επιβίωση συνδέεται ευθέως με την ισχύ της χώρας σε όλα τα επίπεδα. Πολλοί πιστεύουν ότι μπορούν να πορεύονται κυνηγώντας ματαίως πολιτικά υπαγορευμένους δημοσιονομικούς στόχους που είναι αδύνατον να τιθασευτούν με αυτήν τη συνταγή. Απειλούν μάλιστα με «εθνική καταστροφή» αν δεν είμαστε αρκούντως υπάκουοι. Την οποία ωστόσο οι ίδιοι διαρκώς επιταχύνουν.
Το δίδαγµα προς όσους επιθυμούν να δημιουργήσουν τις πολιτικές προϋποθέσεις αντίστασης στην εθνικών διαστάσεων καταστροφή είναι σαφές: το πολιτικό τους σχέδιο οφείλει να είναι επίσης εθνικών διαστάσεων. Αλλιώς θα ακυρωθεί πριν καν το καταλάβουν...
Το "καραβάκι" είναι πολεμικό και περνάει κάθε 15 μέρες από το κάβο ντόρο, γιά να επιβλέπει και τις ανεμογενήτριες, "ακολουθούμενο" διακριτικά από ημέτερο...μάλλον αυτό θα εννοεί ο πρόεδρος.
ΑπάντησηΔιαγραφή