Η επιδημία παίζει «περίεργα» παιχνίδια στις διεθνείς σχέσεις

Η «πανίσχυρη» και «ευημερούσα» Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί το χώρο πάνω στον οποίο «ο χάρος βγήκε παγανιά» και θερίζει καθημερινά χιλιάδες ανθρώπους σε Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Βέλγιο κ.α.

Η Αμερική, μέσα από τη χολιγουντιανή διακήρυξη της... μοναδικότητάς της, «ξέμεινε» από αποθέματα ιατρικών ειδών πρώτης ανάγκης και μαζεύει τους νεκρούς με μπουλντόζες στη μητρόπολη του νεοφιλελεύθερου κόσμου, τη Νέα Υόρκη.

Οι ΗΠΑ, άραγε, δεν φοβόντουσαν πάντα μια δόλια «επιθετική» ενέργεια των Ρώσων με χημικά, βιολογικά όπλα και έπαιρναν τα μέτρα τους; Που είναι, λοιπόν, οι μάσκες, οι προστατευτικές στολές για τον πληθυσμό «σε περίπτωση πολέμου»; Δεν ζούμε άραγε σε πολεμικές συνθήκες; Τι συμβαίνει;

Επίσης, ακούμε τον Τραμπ και κυβερνήτες Πολιτειών να δημοσιοποιούν την ίδια σκέψη με περίπου τα ίδια λόγια. Ότι στο δίλημμα ανάμεσα στη σωτηρία μερικών χιλιάδων, ίσως και εκατοντάδων χιλιάδων, πολιτών τους τρίτης ηλικίας και τη διατήρηση της οικονομικής ισχύος της χώρας, είναι ξεκάθαροι: Οι ηλικιωμένοι στον Καιάδα!

Πως έφθασε όμως η κατάσταση μπροστά στο πλαστό, εν πολλοίς, δίλημμα αυτού του τύπου; Που είναι το πολυδιαφημισμένο, τις τελευταίες δεκαετίες, σύστημα ιδιωτικής ασφάλισης; Τα ασφαλιστικά μεγαθήρια που εξαπλώθηκαν σαν... ραπανάκια σε όλο τον κόσμο και μάζευαν τα λεφτά του κάθε αφελούς τάζοντας σχεδόν αθανασία μετά τη συνταξιοδότηση;

Αν η οικονομική κρίση το 2008 - 2009 τσάκισε αυτή την πυραμίδα πώλησης αέρα κοπανιστού σε θέματα υγείας, η τωρινή πανδημία δεν άφησε τίποτα όρθιο από το πρότζεκτ με την ταμπέλα «Ιδιωτική Ασφάλιση».


Εδώ, η ηγέτιδα δύναμη στον κόσμο δε μπορεί να απομακρύνει τους χτυπημένους από τον κορωναϊό ναύτες και αξιωματικούς από το πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο «Τεόντορ Ρούζβελτ», και ο καπετάνιος γράφει επιστολές απελπισίας για τη σωτηρία τους.

Εδώ, ο Τραμπ, παρά τη δημόσια έκφραση προεκλογικής αυτοπεποίθησης, αναγκάζεται να τηλεφωνήσει στον... Πούτιν για να ζητήσει βοήθεια και να το διαλαλεί ωσάν να μη συμβαίνει τίποτα.

Εδώ, η Ιταλία έφθασε στο έσχατο σημείο απελπισίας και διαπιστώνοντας τον φαρισαϊσμό της ευρωπαϊκής «αλληλεγγύης», στράφηκε, πρώτη αυτή, πριν τις ΗΠΑ, για βοήθεια προς τη Ρωσία. Και πήρε, ούτε ένα ούτε δυο, αλλά δεκαπέντε τεράστια μεταγωγικά αεροσκάφη του ρωσικού στρατού που καθαρίζουν ολόκληρη την περιοχή της Λομβαρδίας από τις εστίες του κορωναϊού.

Ώρα είναι να δούμε και ρωσικό πολεμικό να... ψεκάζει το αμερικανικό αεροπλανοφόρο (!).

Κάθε ένας μπορεί να έχει τις πολιτικές του πεποιθήσεις, αιτιάσεις και προτιμήσεις. Ωστόσο, ο Πούτιν ξεκαθαρίζει ότι στη χώρα του οι αρχές και όλοι οι πολίτες πρέπει να ακολουθούν τις απαγορεύσεις και περιορισμούς γιατί όλοι έχουν ευθύνη για τη ζωή των πιο ευπαθών ομάδων, όπως είναι οι ηλικιωμένοι. Και μαζί με την ανακοίνωση για τη διατήρηση ολοκλήρου του μισθού των εργαζόμενων στο μήνα της καραντίνας, Απρίλιο, δίδει και χρηματικά βοηθήματα στους συνταξιούχους.

Εν τέλει, καταγράφοντας μια πιο σφαιρική εικόνα για τις εξελίξεις, φαίνεται ότι οι ιθύνοντες σε Δύση και Ανατολή εκτιμούν ότι η κορύφωση της ίωσης είναι μπροστά μας. Άλλοι τη βλέπουν μέσα στον Απρίλιο, άλλοι τον Μάιο.

Αναφορικά με αυτό υπάρχει και ένα τελευταίο. Τα 15 ρωσικά μεταγωγικά που προσέτρεξαν με βοήθεια προς την Ιταλία, μετά από τηλεφωνική παράκληση του Ιταλού πρωθυπουργού, Κόντε, πέταξαν πάνω από την Ελλάδα.

Η χώρα μας είχε πάντα, με διακυμάνσεις βέβαια, καλές πολιτικές σχέσεις με τη Ρωσία. Η Μόσχα αποδείχνει και στις περιπτώσεις με την Ιταλία, τις ΗΠΑ, τη Σερβία, το Ιράν και πλειάδα γειτονικών χωρών της, ότι, παρά τις δυσκολίες στην αντιμετώπιση του ιού στο εσωτερικό της, μέχρι τώρα δεν αρνήθηκε σε κανέναν βοήθεια που της ζητήθηκε.

Πως γίνεται αυτό; Δε μπορούμε να το εξηγήσουμε, αφού στη «δημοσιογραφική πιάτσα», μέχρι τώρα, από τη Ρωσία είχαμε ή «κακές» ειδήσεις ή... τίποτα. Που χάθηκε, άραγε, εκείνη η... άνθιση στην αμοιβαία διμερή ενημέρωση που αναπτύχθηκε την εποχή της διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή; Γι' αυτό λέμε, η πανδημία φέρνει στην επιφάνεια πολλά και άκρως ενδιαφέροντα πράγματα. Και γνώση.

Η Ελλάδα βρίσκεται και ευχόμαστε να μείνει έξω από το επίκεντρο της πανδημίας. Ωστόσο, των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. Υπό αυτή την έννοια και με δεδομένη την ευρωπαϊκή αναλγησία (διότι απολύτως αναγκαία είναι τα χρήματα, αλλά δεν αρκούν σε αυτή τη συγκυρία), έκανε η Αθήνα ή πρόκειται να κάνει κρούσεις προς τη Μόσχα για να συνδράμει στην καταπολέμηση του ιού με ιατρικό προσωπικό και εξειδικευμένο υλικό; Εδώ, κοτζάμ Τραμπ το τόλμησε, εμείς;

Αλέξανδρος Δημητρίου
AntiNews


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση