Τα μυστικά κονδύλια και οι... εθνικοί λόγοι

Η ιστορία των μυστικών κονδυλίων που μπορούν να δια-χειριστούν τα υπουργεία για... εθνικούς λόγους ταλανίζει τη χώρα εδώ και 60 περίπου χρόνια με την κάθε κυβέρνηση να τα αξιοποιεί και την εκάστοτε αντιπολίτευση να τα καταγγέλλει. Είναι ίσως η πρώτη φορά που οι καταγγελίες που εξαπολύονται εκατέρωθεν αφορά στελέχη της ίδιας Κυβέρνησης και μάλιστα σε επίπεδο υπουργικού συμβουλίου όπως συνέβη στην περίπτωση Ν. Κοτζιά και Π. Καμμένου.

Είναι το επιστέγασμα μιας πολύμηνης κόντρας μεταξύ δύο (ενός πρώην πλέον και ενός που παραμένει) και που κατέληξε στα μυστικά κονδύλια ως κερασάκι στην τούρτα των τεσσάρων σχεδόν ετών συμπόρευσης που τινάχθηκε στον αέρα εξ αιτίας διαφορετικών... γραμμών

Τα μυστικά κονδύλια στα οποία αναφέρθηκαν και οι δύο πολιτικοί άντρες δεν είναι κάτι καινούριο και σίγουρα δεν αφορά μόνο τα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας. Αφορά το σύνολό σχεδόν των υπουργείων με τη μερίδα του λέοντος να λαμβάνει σήμερα το υπουργείο... Εσωτερικών.

Διατίθενται για εθνικούς λόγους. Εγγράφονται κανονικά στους προϋπολογισμούς που ψηφίζονται για έκαστο υπουργείο και μπορούν να αυξηθούν και κατά τη διάρκεια του έτους του τρέχοντος προϋπολογισμού. Προ κρίσης τα ποσά εκτινάσσονταν σε δυσθεώρητα ύψη. Μάλιστα μόνο το υπουργείο Εξωτερικών σε μια περίοδο επί υπουργίας Γιώργου Παπανδρέου έφταναν τα 90 εκατ. ευρώ. Τώρα φτάνουν τα 15 εκατ. ευρώ. Αντιστοίχως τα ποσά για το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.


Βέβαια υπάρχει δυνατότητα μεταφοράς πόρων από άλλους κωδικούς στην περίπτωση που τα ποσά χρησιμοποιηθούν μέσα στο έτος.

Οι εθνικοί λόγοι για τους οποίους διατίθενται είναι η προβολή της χώρας η συλλογή πληροφοριών από διάφορες πηγές, η... εξυπηρέτηση προσώπων που δύναται να προβάλλουν τη χώρα ή να προσφέρουν υπηρεσίες που θα βοηθήσουν τη χώρα για να αντιμετωπίσει εξωτερικούς ή εσωτερικούς κινδύνους.

Όμως διατίθενται και ως έξοδα... παραστάσεως. Πληρώνονται διάφοροι λογαριασμοί ακόμη και καφέδες, γεύματα δείπνα και πολλά που δεν δικαιολογούνται από τους κωδικούς του κάθε υπουργείου.

Επί της ουσίας δεν υπάρχει κανένας έλεγχος ως προς τη διαχείριση των πόρων του κάθε υπουργείου. Διατίθενται με απλή εντολή του αρμόδιου υπουργού ή του στελέχους στο οποίο έχει παραχωρήσει τη δυνατότητα. Και ναι μεν το συνολικό ποσό εγγράφεται στους προϋπολογισμούς εν τούτοις το πως διατίθεται λίγοι το γνωρίζουν.

Για να δοθεί το ποσό κόβεται ένα παραστατικό το οποίο φυλάσσεται από το διαχειριστή για ένα χρονικό διάστημα που παλαιότερα δεν ξεπερνούσε τους έξι μήνες. Το παραστατικό μπορεί να αναγράφει το όνομα μπορεί και όχι του προσώπου που έλαβε κάποιο ποσό. Συνήθως αναγράφει την αιτία για την οποία έτυχε αμοιβής. Και αυτή είναι οι... εθνικοί λόγοι, ή η παροχή πληροφοριών. Και εκεί σταματούν όλα.

Κονδύλια μυστικά διατίθενται και για τη δημοσιοποίηση των εθνικών θέσεων. Η χρήση τους είναι συγκεκριμένη και προορίζονται για δημοσιεύματα σε μεγάλα μέσα ενημέρωσης του εξωτερικού. Δυστυχώ τα πολλά τελευταία χρόνια έχουν χρησιμοποιηθεί για την προσωπική προβολή υπουργών και τις προσωπικές δημόσιες σχέσεις τους με παράγοντες του εξωτερικού.

Το κατά πόσο τα μυστικά κονδύλια, η διαχείριση των οποίων γίνεται εκτός κανόνων και χωρίς έλεγχο είναι ένα θέμα που σηκώνει πολύ συζήτηση. Το πως γίνεται είναι σίγουρο πως απαιτεί πολύ μεγαλύτερη προκειμένου να βρεθούν λύσεις ώστε να αποφεύγεται η κατασπατάληση. Κυρίως για ποιο λόγο να διαθέτουν μυστικά κονδύλια τα περισσότερα υπουργεία έστω και αν τα ποσά είναι μικρά.

Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς άνοιξε το θέμα κατά το υπουργικό συμβούλιο μετά την επίθεση που δέχθηκε όπως λέγεται από τον Πάνο Καμμένο για τη διαχείριση που έκανε στο υπουργείο του. Απάντησε με την παραίτησή του και άνοιξε θέμα ελέγχου των μυστικών κονδυλίων από τη Βουλή.

Ο ίδιος έχει προωθήσει νόμο με τον οποίο ελέγχονται τα κονδύλια του υπουργείου του σε ποσοστό της τάξης του 90%. Υπάρχει ένα ποσοστό που δεν ελέγχεται διότι αφορά δαπάνες που γίνονται μέσω των μυστικών κονδυλίων κάτω από ένα ποσό. Ο νόμος ισχύει μόνο για το υπουργείο Εξωτερικών.

Υπουργείο Εσωτερικών, Άμυνας, Προστασίας του Πολίτη κλπ δεν έχουν ενταχθεί στο νόμο με την κυβέρνηση και το Μέγαρο Μαξίμου να σφυρίζουν αδιάφορα.

Είναι ενδεικτικό πως ο Αλέξης Τσίπρας πήρε τη θέση του Πάνου Καμμένου τη στιγμή που ο ίδιος τον Ιανουάριο του 2012, από κοινού με την Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Νίκο Παππά, είχαν επισκεφθεί τους οικονομικούς εισαγγελείς κ.κ Πεπόνη και Μουζακίτη ζητώντας τη διερεύνηση των απόρρητων δαπανών του υπουργείου Εξωτερικών.

Είχαν προηγηθεί ερωτήσεις στη Βουλή με την οποία ρωτούσαν «Ποιες εγγυήσεις μπορεί να παράσχει στη Βουλή των Ελλήνων ο κ. Υπουργός Εξωτερικών ότι τα ποσά που δαπανώνται άνευ αποδόσεως λογαριασμού από την ειδική πίστωση του άρθρου 164, καλύπτουν πράγματι απορρήτου χαρακτήρα εθνικές δαπάνες και όχι δαπάνες προσωπικών παροχών προς υπαλλήλους ή όργανα του κράτους, ταξίδια, αμοιβές και αποζημιώσεις τρίτων και όλα αυτά “χωρίς παραστατικά”, στο όνομα της διαφάνειας και της διαύγειας;».

Υ.Γ. Όλοι δηλώνουν αποφασισμένοι να ρίξουν φως στο θέμα των μυστικών κονδυλίων. Οι περισσότεροι αναλαμβάνοντας θέσεις ευθύνης το ξεχνούν. Και ο Ν. Κοτζιάς άνοιξε το θέμα αρχές του 2018. Οι άλλοι υπουργοί δηλώνουν απαντώντας και στη Βουλή πως δεν μπορούν να δώσουν απόρρητες πληροφορίες...

Ειδικού συνεργάτη
Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση