Ξέφρενος «καβαλάρης» σε κατήφορο δίχως πάτο!

«Ο Τσίπρας είναι καβάλα!». Τσιμπιόταν για να διαπιστώσει ότι ήταν ξύπνιος και δεν βρισκόταν στο μέσον ενός ονείρου ο δημοσιογράφος ο οποίος άκουγε τη συγκεκριμένη ατάκα να βγαίνει από τα στόματα κυβερνητικών στελεχών που βρισκόταν το περασμένο σαββατοκύριακο στους διαδρόμους έξω από τις κλειστές πόρτες της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.
Ήταν εκεί που με το ελεγχόμενο σταγονόμετρο έβγαιναν προς τα έξω τα όσα είχαν ειπωθεί από απίθανους πολιτικούς… πρωτάνθρωπους που δεν αρκούνται με την κυβέρνηση που νέμονται εδώ σχεδόν και τέσσερα χρόνια, αλλά θέλουν και την (απόλυτη) εξουσία, την οποία προκειμένου να την κατακτήσουν δεν θα διστάσουν να κλείσουν στις φυλακές τους πολιτικούς τους αντιπάλους.

Εκεί που οι, σύμφωνα με τον υπουργό Άμυνας, «φουκαράδες» βουλευτές και υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας διαβάσει λάθος τα μηνύματα του «καβαλάρη», ξιφουλκούσαν κατά του Πάνου Καμμένου, θεωρώντας ότι έτσι εξυπηρετούν τις ορέξεις του αρχηγού και του προσφέρουν υπηρεσίες. Χαρακτήριζαν «καρικατούρα του Σαλβίνι» τον συγκυβερνήτη τους αρχηγό των ΑΝΕΛ στον οποίο έδειχναν την έξοδο από την κυβέρνηση.

Δυο μέρες αργότερα ο ίδιος δημοσιογράφος κάγχαζε ακούγοντας τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Δημήτρη Τζανακόπουλο να μεταφέρει τα όσα είχε πει ο… καβαλάρης Τσίπρας στα μέλη του υπουργικού συμβουλίου που πράγμα σπάνιο- είχε συνεδριάσει κεκλεισμένων θυρών για να νουθετήσει ο πρωθυπουργός τα μέλη της κυβέρνησής του, ζητώντας τους, με άλλα λόγια, να μη τον ρίξουν επειδή έτσι θα έκαναν το… χατίρι της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς.


Ο καγχασμός του έγινε γέλιο ικανοποίησης όταν στη συνέχεια άρχισαν να βγαίνουν στη δημοσιότητα όλα όσα είχαν διαμειφθεί στη συνεδρίαση του σπαρασσόμενου υπουργικού συμβουλίου, τα μέλη του οποίου –με πρώτο και καλύτερο τον «Έλληνα Σαλβίνι» που την προηγούμενη μέρα είχε… ταΐσει με το δικό του μενού τον «καβαλάρη» στη Λέσχη Αξιωματικών- αντάλλασσαν καταγγελίες για διασπάθιση του δημόσιου χρήματος από το οποίο προέρχονται τα διαβόητα «μυστικά κονδύλια» του ΥΠΕΞ.

Μέσα σε ένα 48ωρο, δηλαδή, ο δημοσιογράφος της ιστορίας μας είχε ζήσει το απόλυτο κοντράστ ανάμεσα στην εικονική πραγματικότητα στην οποία ζουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και στην αληθινή πραγματικότητα που συνιστούν οι κρυφές και φανερές κόντρες των κυβερνώντων, οι ίντριγκες και οι αλληλοεκβιασμοί του πιο αλλοπρόσαλλου κυβερνητικού συνονθυλεύματος που έχει εμφανιστεί στα πολιτικά χρονικά του πολιτισμένου κόσμου.
Η συνέχεια μάλλον δεν τον ξένισε. Ούτε η παραίτηση του Νίκου Κοτζιά αποτέλεσε μεγάλη έκπληξη για όλους όσοι παρακολουθούσαν με ψύχραιμο μάτι τις ενδοκυβερνητικές διεργασίες. Ούτε πολύ περισσότερο πείστηκε κανείς από τον τρόπο με τον οποίο προσπάθησε να «επενδύσει» ο… διώκτης της Δεξιάς Αλέξης Τσίπρας την επιλογή του να θυσιάσει τον προερχόμενο από την Αριστερά υπουργό Εξωτερικών για να εξευμενίσει τον προερχόμενο από την Δεξιά υπουργό Άμυνας.

Ήταν, άλλωστε, για πολλά γέλια τα «επιχειρήματα» τα οποία επιστράτευσε για να δικαιολογήσει τη συμπεριφορά του. Θαυμάστε τα, αυτολεξεί: «Αποφάσισα εγώ ο ίδιος να αναλάβω το υπουργείο των Εξωτερικών το επόμενο διάστημα και την ευθύνη του, δίνοντας ταυτόχρονα και ένα μήνυμα ότι η επιλογή μου αυτή είναι επιλογή που σηματοδοτεί την αποφασιστικότητά μου να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου και να διασφαλίσω την επιτυχή ολοκλήρωση της ιστορικής Συμφωνίας των Πρεσπών που αναβαθμίζει τον διεθνή ρόλο της χώρας», υποστήριξε.

Και συνέχισε: «Η απόφαση να αποδεχτώ την παραίτηση Κοτζιά, αλλά και η απόφασή μου να αναλάβω εγώ ο ίδιος το υπουργείο των Εξωτερικών το επόμενο διάστημα είναι όμως και μία απόφαση με πολλαπλά μηνύματα, τόσο προς το εξωτερικό όσο και προς το εσωτερικό και προς την κυβέρνησή μου θα έλεγα».

Για να καταλήξει: «Σηματοδοτεί την απόφασή μου να μην ανεχτώ, από εδώ και στο εξής καμία, διγλωσσία από οποιονδήποτε και καμία προσωπική στρατηγική στην εθνική γραμμή της χώρας και ταυτόχρονα να μην ανεχτώ από κανέναν, συνειδητά ή ασυνείδητα, εν προκειμένω ασυνείδητα, να διαταράξει την ομαλή πορεία της χώρας προς την έξοδο από την κρίση, την οριστική έξοδο από τα μνημόνια που ταλαιπώρησαν τον ελληνικό λαό τα τελευταία οκτώ χρόνια».

Όσο και αν ψάξει κανείς δεν πρόκειται να βρει δήλωση άλλου πρωθυπουργού που να στέλνει μηνύματα στη δική του κυβέρνηση. Και, ακόμη χειρότερα, δεν πρόκειται να βρει άλλον πολιτικό ηγέτη που αποφασίζει να στηλιτεύσει τη διγλωσσία αποπέμποντας εκείνον- δηλαδή τον Κοτζιά- με τον οποίο συμφωνεί και διατηρώντας στη θέση του εκείνον –δηλαδή τον Καμμένο- ο οποίος διαφωνεί μαζί του και θεωρητικώς απειλεί να τον ανατρέψει εφόσον διασφαλίσει «την επιτυχή ολοκλήρωση της ιστορικής Συμφωνίας των Πρεσπών που αναβαθμίζει τον διεθνή ρόλο της χώρας»…

Όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας ο κατήφορος στον οποίο έχει οδηγήσει τη χώρα ο «καβαλάρης» Τσίπρας δεν έχει βρει ακόμη πάτο. Κι εκείνος δεν είναι διατεθειμένος να σταματήσει τον ξέφρενο καλπασμό του προς τις ψευδαισθήσεις, τις φαντασιώσεις και τις αυταπάτες του.

Γρηγόρης Τζιοβάρας
Πρώτο Θέμα


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση