Η κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί σε μονοπολικό σύστημα;

Του Γιώργου Καραμπελιά

Η δημοσκόπηση της Public Issue,  που αποτυπώνει μάλλον τις τάσεις του εκλογικού σώματος (διότι παραμένει και ένα αδιευκρίνιστο 30% των ψηφοφόρων), αποδίδει την αίσθηση που έχουμε όλοι: Ο Τσίπρας συναγωνίζεται σε δημοτικότητα, πλέον, μόνο τον Καμμένο και τον Μιχαλολιάκο και η εικόνα του επιδεινώνεται ραγδαία. (Από θετικές γνώμες  23%, τον Σεπτέμβριο, έπεσε στο 21% μέσα σε ένα μήνα). Και όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένα, όσο παραμένει στην εξουσία  τόσο θα πέφτουν τα ποσοστά του και θα ανεβαίνουν εκείνα της Νέας Δημοκρατίας.

Έτσι, δεδομένου ότι το ανάπηρο ΠΑΣΟΚ  –το μεγαλύτερο μέρος της βάσης του οποίου έχει μεταναστεύσει στον ΣΥΡΙΖΑ–  δεν φαίνεται ικανό να ανακάμψει  και να συγκροτήσει έναν δεύτερο πολιτικό πόλο, το πολιτικό σύστημα, μάλλον, κατά την αμέσως επόμενη περίοδο, θα τείνει να προσλάβει μονοπολικά χαρακτηριστικά. Δηλαδή, θα ενισχυθεί ακόμα περισσότερο η Νέα Δημοκρατία, που μπορεί να αποκτήσει και δυναμική αυτοδυναμίας, και απέναντί της θα βρίσκεται ένα κατακερματισμένο πολιτικό σύστημα  με πολλά μικρότερα πολιτικά κόμματα.  Ένα  από αυτά κινδυνεύει να γίνει ήδη από τις προσεχείς εκλογές και  ο…  ΣΥΡΙΖΑ.

Όπως έχουμε αναφέρει  σε πολλές ευκαιρίες μέχρι σήμερα, το σχήμα ενός διπολικού πολιτικού σκηνικού, όπου στον ένα πόλο θα βρίσκεται η Νέα Δημοκρατία και στον άλλο ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ψευδές και εκφράζει μάλλον τους ευσεβείς πόθους όσων  το… διακινούν.  Διότι, πράγματι, κάθε φορά που υποβάλλαμε σε αυστηρή κριτική τον ΣΥΡΙΖΑ και τα πεπραγμένα του, η συνήθης απάντηση ήταν πως ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τον μοναδικό  «εναλλακτικό πόλο» απέναντι στη Νέα Δημοκρατία και, επομένως, σε ένα διπολικό πολιτικό σύστημα, θα είμαστε υποχρεωμένοι να επιλέξουμε τον… Τσίπρα!

Όμως το σχήμα αυτό πάσχει βαθύτατα από πολλές απόψεις. Στην Ελλάδα της πανεθνικής κρίσης, θα τείνει να διαμορφωθεί αναπόφευκτα και ένας πατριωτικός πολιτικός πόλος, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει ούτε την ιδεολογία ούτε το στελεχικό δυναμικό για να διαδραματίσει έναν τέτοιο ρόλο. Αντίθετα, εκφράζει μια ακραία εθνομηδενιστική και μειοψηφική ιδεολογία.

Έχοντας μάλιστα «αναλάβει» να ολοκληρώσει αυτός , ο «αντιμνημονιακός», τις μνημονιακές πολιτικές, χωρίς να διαθέτει τον χρόνο και τα μεγέθη που διέθετε το ΠΑΣΟΚ για να μετεξελιχθεί, αναπόφευκτα, θα καταρρεύσει σε λιγότερο ή περισσότερο σύντομο χρονικό διάστημα.  Όπως τονίζουμε, urbi et orbi, από τον Ιανουάριο του 2015, το σάλτο του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία ήταν εξ αρχής θνησιγενές, ήταν ένα salto mortale.

Όσο μάλιστα, και με τέτοιου είδους προσχήματα, μπαίνει φραγμός στην όσο το δυνατό ταχύτερη και τελεσφόρα συγκρότηση ενός δημοκρατικού πατριωτικού εναλλακτικού πόλου, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η κατάτμηση των λοιπών πολιτικών δυνάμεων και τόσο μεγαλύτερη η ενίσχυση ενός –παροδικού αλλά πραγματικού–  μονοπολικού συστήματος με επίκεντρο τη Νέα Δημοκρατία και ίσως και η ενίσχυση της Χρυσής Αυγής.

Η επιταχυνόμενη δημοσκοπική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ αντανακλά απλώς αυτή την πραγματικότητα. Και το πιθανότερο είναι πως θα συνεχιστεί, διότι πολύ δύσκολα η ηγετική ομάδα του Μαξίμου θα προχωρήσει άμεσα, εδώ και τώρα, σε εκλογές για να σώσει το τομάρι της, δηλαδή ό,τι μπορεί να διασωθεί από το κόμμα και την επιρροή του, όπως προτείνουν δειλά-δειλά μερικά στελέχη του.

Και αυτό διότι γνωρίζει, κατά βάθος, πως, εάν φύγει από τον κυβερνητικό θώκο, ούτως ή άλλως θα καταρρεύσει. Επομένως, η πιθανότερη εκδοχή είναι η «φυγή προς τα μπρος», που θα την βυθίζει όλο και πιο βαθιά στην ανυποληψία και θα διευρύνεται το διαζύγιο με τους πολίτες της χώρας, ακόμα και τους πρώην ψηφοφόρους της.

Και οι απελπισμένοι τυχοδιώκτες μπορούν να είναι επικίνδυνοι. Γι’ αυτό και όλοι μας πρέπει να τους υπενθυμίζουμε πως υπάρχουν και δικαστήρια –όπως συνέβη και με τους τηλεοπτικούς σταθμούς– και γι’ αυτό καλύτερα να μην αποτολμήσουν άλλα απονενοημένα διαβήματα, όπως τα δοκίμασαν το καλοκαίρι του 2015.

Τα συμπεράσματα αυτής της δημοσκόπησης που αναδημοσιεύουμε θα πρέπει να μας κάνουν να πολλαπλασιάσουμε τις προσπάθειές μας. Το πολιτικό κενό βαθαίνει.

 

Ολόκληρη η δημοσκόπηση στην ιστοσελίδα της Public Issue

Πηγή Άρδην-Ρήξη

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση