Υπαρκτή απειλή ο μεγαλοϊδεατισμός του Ερντογάν

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου

Πέρα από την γκάφα του ΑΠΕ, η πραγματικότητα είναι ότι η ρητορική του Ερντογάν που κλιμακώνεται σε ένταση, θα πρέπει να χτυπήσει όχι απλώς καμπανάκια κινδύνου, αλλά καμπαναριά ολόκληρα στην Ελλάδα. Ο εξ Ανατολών κίνδυνος που επιστρέφει μέσα από τον μεγαλοϊδεατισμό του Τούρκου ηγέτη, θα πρέπει να θέσει σε εγρήγορση όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά το σύνολο του πολιτικού κόσμου.

Ο Ερντογάν, ο οποίος θέλει να εξάγει τα εσωτερικά του προβλήματα, γνωρίζει πολύ καλά την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα. Ανίσχυρη οικονομικά αλλά και στρατιωτικά, αποδυναμωμένη από την ύφεση, με χάσματα στην κοινωνική συνοχή της, με πολίτες αποκαρδιωμένους και παθητικούς. Μία χώρα που διώχνει το καλύτερο έμψυχο δυναμικό της στο εξωτερικό, μία χώρα γηρασμένη. Με μία κυβέρνηση άπειρη, με διπλωματία και εξωτερική πολιτική ανύπαρκτες.

Και γνωρίζει επίσης ότι στην Ευρώπη υπάρχει κόπωση γύρω από την υπόθεση "Ελλάδα" και ότι σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, έχει αρχίσει να υιοθετείται μία αρνητική στάση και συμπεριφορά απέναντί της. Την ίδια ώρα που οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις αντιμετωπίζουν και οι ίδιες πολύ σημαντικά εσωτερικά προβλήματα, είτε οικονομικά, είτε λόγω του προσφυγικού, είτε ενόψει επικείμενων εκλογών και της ενίσχυσης των εθνικιστικών και ευρωσκεπτικιστικών τάσεων. Με άλλα λόγια γνωρίζει πολύ καλά, ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να περιμένει καθοριστική βοήθεια από τους εταίρους της στην Ευρωζώνη, οι οποίοι άλλωστε της έχουν επιφυλάξει την μοίρα της "αποθήκης ψυχών" προκειμένου να αναχαιτίσουν τις προσφυγικές ροές.

Επειδή στη γεωστρατηγική σκακιέρα ο ρόλος της Τουρκίας είναι σε αυτή τη συγκυρία κρισιμότερος από εκείνον της Ελλάδας, ας μην ποντάρουμε μόνο σε υπερατλαντικούς "σωτήρες". Για να μην βρεθούμε κάποια στιγμή προ ανεπανόρθωτων και δραματικών καταστάσεων, καλό θα ήταν η χώρα να αξιοποιήσει όλες τις δυνάμεις, όλους τους σοβαρούς και έμπειρους πολιτικούς και διπλωμάτες που θα μπορούσαν με την εμπειρία, την σοβαρότητα, την ικανότητα και τις προσβάσεις τους να συμβάλουν στην αναδιαμόρφωση του τοπίου. Αν δεν θεωρήθηκε μέχρι σήμερα εθνικής σημασίας ζήτημα η αναζήτηση συναίνεσης για να καταπολεμηθεί η ύφεση και να αναζητηθούν αναπτυξιακές πολιτικές, ο οθωμανικός μεγαλοϊδεατισμός του Ερντογάν είναι η επιτομή του εθνικού προβλήματος.

Και είναι καθήκον τόσο του πρωθυπουργού όσο και του προέδρου της Δημοκρατίας να επιχειρήσουν μία εθνική συνεννόηση χωρίς υποκρισίες και ιδεοληψίες, δομημένη σε πνεύμα ειλικρίνειας και εμπιστοσύνης με τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας. Εκείνο που πλέον μετράει δεν είναι μόνο η καρέκλα, αλλά η εθνική επιβίωση. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να μπει ένα τέλος στην καλλιέργεια του ταξικού διχασμού, να σταλεί ένα μήνυμα εθνικής σύμπνοιας και προς την Ευρώπη αλλά και προς όλους όσους νομίζουν ότι αυτή η διαλυμένη χώρα μπορεί να αποτελέσει εύκολο στόχο.

Και η "απειλή" αυτή δεν έχει μόνο εδαφικό χαρακτήρα. Έχει και οικονομικό και δημογραφικό. Είτε μέσα από την επιδείνωση στο προσφυγικό, είτε μέσα από την ανασφάλεια που ακυρώνει επενδυτικές πρωτοβουλίες και προσδοκίες. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι θέματα μείζονος εθνικής σημασίας δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται με ελαφρότητα, ανευθυνότητα και... χρονοκαθυστέρηση. Πρέπει να αναληφθεί δράση και συγκεκριμένες πρωτοβουλίες άμεσα. Αλλά ίσως πάλι αυτή η προσδοκία, με την συγκεκριμένη κυβέρνηση να αποτελεί απλώς ουτοπία...

Πηγή Capital

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση