Το τέλος των μύθων για την ενωμένη Ευρώπη!

Το τρομοκρατικό πλήγμα στην καρδιά της θεσμικής Ευρώπης του ευρώ από δύο αδέλφια, τους Ιμπραήμ και Καλίντ ελ Μπακραουί, καταζητούμενους για την εμπλοκή τους στο πλήγμα που κατάφερε η Τζιχάντ στο Παρίσι τον προηγούμενο Νοέμβριο και θεωρούμενους άμεσους συνεργάτες του κεντρικού πρωταγωνιστή στην ίδια τρομοκρατική, πολύνεκρη επιχείρηση Σαλάχ Αμπντεσλάμ, που συνελήφθη σε εμβληματικό κτίριο κατοικιών του Βελγίου την προηγούμενη Παρασκευή, επιταχύνει το τέλος των μύθων για την Ενωμένη Ευρώπη.

Ουσιαστικά, την Τρίτη επλήγησαν στις Βρυξέλλες οι βωμοί και οι εστίες της ένωσης του ευρώ και της ευρωπαϊκής συνιστώσας της επιχειρούμενης τρίτης Ρώμης της Δύσης σε ένα μοντέλο εμπέδωσης της παγκόσμιας τάξης, πέρα από σύνορα, εθνικά κράτη και πολιτισμούς, αταξικής συγκρότησης μεταπολεμικής και μεταϊστορικής - μεταμοντέρνας για την παγκόσμια Αριστερά, αφού κυρίαρχη και μοναδική φυλή θα ήταν σε αυτή ο «μαζάνθρωπος – καταναλωτής», που θα υπάκουε σε μια ηθική και κοινωνική οργάνωση, υπερβαίνοντας την τοπική παράδοση, την οικογένεια, τα κράτη, τους πολέμους, τους διεθνείς συσχετισμούς, τις θρησκείες, τις κοινωνικές διεκδικήσεις, τις επαναστάσεις, τα ειδικά χαρακτηριστικά γενικά. Ακόμη και αυτά τα φύλα των ανθρώπων ή το φυσικό μοντέλο αναπαραγωγής μέσω της ορθόδοξης σεξουαλικότητας θα αντιμετωπιζόταν ως παλαιολιθικό απολίθωμα.

Συνηθίζεται το πάνθεον αυτό της ομοιομορφίας, που ιστορικά δεν πέτυχε ο Μάο, οι μπολσεβίκοι ή οι ναζί στον 20ό αιώνα, να χαρακτηρίζεται «παγκοσμιοποίηση», θέλοντας προφανώς να δικαιώσει τη διεκδίκηση του αντεθνικού ιστορικού υλισμού του μαρξισμού ή τη μονομέρεια της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών της άλλοτε παντοκράτορος Αγγλίας στην Ανατολή και την Ασία.

Η Ευρώπη του ευρώ καταρρέει στις κεντρικές πρωτεύουσες, έτσι όπως αυτές «τρομοκρατούνται» η μία μετά την άλλη από τον στρατό των ατάκτων της Τζιχάντ που, κάνοντας «ιερό πόλεμο», επιζητούν την εκδίκηση του ουαχαμπίτικου Ισλάμ απέναντι στους «σταυροφόρους» μέσα στις πόλεις της Ευρώπης από παιδιά που έχουν μεγαλώσει σε αυτές τις πόλεις και όχι στη μακρινή Ανατολή, ακούγοντας τη φωνή του μουεζίνη, και αρνούνται όχι μόνο την ομοιομορφία του καταναλωτισμού που προτείνει η Δύση, αλλά και το δίκαιο ή την τάξη των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών που αυτή θέλει να εγγυάται στην Ιστορία ως υπαρξιακή ταυτότητά της.

Τα πλήγματα στη καρδιά της θεσμικής Ευρώπης, στις Βρυξέλλες, επιβεβαιώνουν το τέλος της θεώρησης πραγμάτων, σύμφωνα με την οποία η Ευρώπη του ευρώ είναι μια «ήπια υπερδύναμη», ή ότι το μέλλον της Ενωσης είναι οι «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης», που θα συνδεθούν οργανικά, μάλιστα, με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, τον Καναδά και την Ιαπωνία, δομώντας την οντότητα της παγκόσμιας μοναδικής υπερδύναμης, ή, τέλος, ότι η αντιμετώπιση της παγκόσμιας Τζιχάντ είναι θέμα ενσωμάτωσης του Ισλάμ στον πλανήτη της ανεξίθρησκης Δύσης, που αντιμετωπίζει τον Θεό και την ηθική ή κοινωνική συγκρότηση που εκπορεύεται από κάθε θρησκεία ως φιλοσοφικό ζήτημα ή αντικείμενο μελέτης κίνησης πολιτών, ακόμη και ΜΚΟ.

Η μη ενσωμάτωση του Ισλάμ και η δυναμική του θανάτου και της βίας, που υπηρετούν ο ουαχαμπιτισμός και η Τζιχάντ, ο ιερός πόλεμος, δηλαδή, με τις άλλες θρησκείες και ειδικά με τον χριστιανισμό των «σταυροφόρων» και των αποικιοκρατών, είναι μια παράμετρος που αρκεί για την πλήρη ανατροπή των «κεκτημένων» -απολύτως υπερφίαλος και αλαζονικός όρος- της Ευρώπης, που καταρρέει τόσο απλά και επίπεδα όσο ο Πύργος της Βαβέλ στην Παλαιά Διαθήκη. Στο οικονομικό και το νομισματικό επίπεδο αυτό συντελείται από την ανισομέρεια στην ευημερία και την πληβειοποίηση μιας πλειάδας λαών υπό τη γερμανική ηγεμονία, στο επίπεδο της εσωτερικής αγοράς και της ελεύθερης κίνησης με την ακύρωση της ζώνης Σένγκεν, εξαιτίας των μεταναστευτικών καραβανιών από τη μουσουλμανική Ανατολή, και στο επίπεδο της υπό διαμόρφωση πολιτικής ένωσης από το έλλειμμα απέναντι στον ιερό πόλεμο και στην τρομοκρατία του Ισλάμ, αφού απέναντι σε αυτή δεν μπορεί να υπάρξουν κρατικές εγγυήσεις για τη δημόσια ασφάλεια και την εθνική άμυνα των πολιτών.

Μενέλαος Τασιόπουλος
Πηγή "Δημοκρατία"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση