Αντιμέτωποι με παρανοϊκά σχέδια

Πώς προέκυψε και ποιοι ενθάρρυναν το ΙΚ

Του Κώστα Βενιζέλου

Η έδρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δέχθηκε προχθες μια ακόμη τρομοκρατική επίθεση. Τις προάλλες στόχος ήταν το Παρίσι, παλαιότερα το Λονδίνο, όπως και η Νέα Υόρκη. Η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα παρανοϊκό σχέδιο, που με την τύφλωση του ακραίου σκορπά τον θάνατο και την καταστροφή. Ένα σχέδιο που αποτελεί μιας μορφής υστερικό φανατισμό.

Στόχος να κτυπηθεί η βεβαιότητα και το αίσθημα ασφάλειας και να «καταστραφεί ο εχθρός». Βεβαίως αυτοί που δέχονται κυρίως τις επιθέσεις είναι αθώοι άνθρωποι, που τυγχάνει να βρίσκονται σε ένα συγκεκριμένο χώρο, ο οποίος έχει επιλεγεί για το τρομοκρατικό κτύπημα. Όπως χθες στο αεροδρόμιο και το μετρό των Βρυξελλών.

Είναι προφανές πως τα τυφλά κτυπήματα αποτελούν την επιλογή ενός ακραίου φανατισμού, που τροφοδοτείται από απολυταρχικά καθεστώτα.
Οι τρομοκράτες με τη δράση τους, πέραν από την αφαίρεση ανθρώπινων ζωών, παράγουν αυτό που αποτελεί βασική επιλογή τους, το κτίσιμο τειχών μεταξύ «δύο διαφορετικών κόσμων, θρησκειών».

Η Ευρώπη και στο θέμα των τρομοκρατικών επιθέσεων και της μεταναστευτικής κρίσης έχει αποτύχει. Δείχνει αδύναμη να αντιμετωπίσει τα προβλήματα. Γι’ αυτό και επιλέγει είτε να χρυσώσει την Άγκυρα για να σταματήσει τη ροή μεταναστών, είτε να κλείσει σύνορα προσφέροντας με αυτό άλλοθι στους φανατικούς της άλλης όχθης, εκείνους που αναπτύσσουν την ξενοφοβία, την ακροδεξιά, να κερδίσουν έδαφος. Το κλείσιμο των συνόρων αποτελεί πισωγύρισμα και εδραιώνει αρρωστημένες φοβίες, καλλιεργεί τον φανατισμό, τον ρατσισμό, ξεθάβει στρατιές νεοναζί, που φορούν διαφορετικό μανδύα.

Την ίδια ώρα, η τρομοκρατία αντιμετωπίζεται σποραδικά, χωριστά η κάθε χώρα και χωρίς να έχει εντοπισθεί η άκρη του νήματος. Δεν γνωρίζουν, παρά τα μέτρα, τις αναβαθμισμένες υπηρεσίες πληροφοριών και ασφάλειας, πότε και ποιοι θα κτυπήσουν. Μετά από μια τρομοκρατική επίθεση γίνεται μια επίδειξη δύναμης από τις δυνάμεις ασφαλείας εν αναμονή και των επόμενων κτυπημάτων. Αποτελεσματικότητα μηδέν.

Η τρομοκρατία δεν έχει καμία σχέση με απελευθερωτικά κινήματα. Αυτό πρέπει να καθίσταται ξεκάθαρο καθώς μέσα στον παροξυσμό υπάρχει μια σκόπιμη ταύτιση κινημάτων όπως το κουρδικό με την τρομοκρατία. Και αυτό γίνεται σκοπίμως από ένα κράτος-τρομοκράτη, την Τουρκία. Τα φαινόμενα της τρομοκρατίας δεν εμφανίζονται, ασφαλώς, από μόνα τους. Είναι αποτέλεσμα και των λανθασμένων πολιτικών των μεγάλων δυνάμεων στην περιοχή. Πώς προέκυψε και ποιοι ενθάρρυναν το Ισλαμικό Κράτος; Ποιοι εκπαίδευσαν στα όπλα τα μέλη του ΙΚ και ποιος πληρώνει τους λογαριασμούς;

Δεν είναι η Τουρκία που αγοράζει το πετρέλαιο του ΙΚ; Από τον πόλεμο στο Ιράκ μέχρι και τη λεγόμενη Αραβική Άνοιξη, που αντί να εκδημοκρατικοποιήσει τις χώρες αυτές τις οδήγησε στην καταστροφή, δημιουργήθηκαν στρατιές φανατικών, που έχουν ως ιδέα και πρακτική τα «τυφλά κτυπήματα» κατά του εχθρού. Όπως τυφλός είναι ο φανατισμός τους. Το ερώτημα που αναζητεί απάντηση από τους ισχυρούς στο διεθνές γίγνεσθαι, είναι πώς αφέθηκε αυτό το κίνημα, που στέλνει ανθρώπους να σκοτωθούν για να σκοτώσουν, να μεγαλώσει τόσο.

Πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα πώς αλλεπάλληλα λάθη, η πρόκληση πολέμων, έχουν γιγαντώσει την τρομοκρατία. Βεβαίως, παράλληλα με τις απαντήσεις το μείζον, το ζητούμενο, είναι να αντιμετωπισθεί η τρομοκρατία και τούτο πρέπει να γίνει αποτελεσματικά και άμεσα.

Πηγή MIgnatiou


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση