Η καπιταλιστική μεταρρύθμιση
«Οι 25 μάνατζερ των οίκων αξιολόγησης κερδίζουν περισσότερα χρήματα από όλους τους νηπιαγωγούς στην Αμερική». Η φράση αυτή δεν ανήκει σε κάποιον κρυπτοκουμουνιστή ή σύγχρονο αριστερό, αλλά σε μία ενεργή προσωπικότητα του σημερινού καπιταλιστικού συστήματος, την υποψήφια για το εκλογικό χρίσμα του αμερικανικού δημοκρατικού κόμματος, την Χίλαρι Κλίντον. Αυτή η προερχόμενη από στατιστική μελέτη δήλωση, είναι ανάγλυφη του προβλήματος που μαστίζει τις σύγχρονες κοινωνίες μας.
Το χρήμα είναι το μόνο μέτρο σύγκρισης όλων των πραγμάτων στην χρηματοπιστωτική μας πραγματικότητα. Είτε μέσα από «κοινωνικές», πιο ανθρώπινες ιδέες, όπως τα αρνητικά επιτόκια, ή οι εκ του μηδενός νομισματικές δημιουργίες, είτε μέσα από τους υψηλούς φόρους στα υπέρογκα κέρδη, δεν μειώνεται η κυριαρχία του χρήματος, η εμμονή της οποία δεν μπορεί να ικανοποιήσει πια τις βασικές ανάγκες του καθημερινού πολίτη.
Οι διδάσκοντες, οι στρατιωτικοί, οι διπλωμάτες, οι δικαστές, οι αστυνομικοί, οι γιατροί, οι νοσοκόμοι, οι δημοσιογράφοι κ.α., ξέρουν πολύ καλά το πόσο λίγο αμείβονται σε σχέση με τους 277 πολυεκατομμυριούχους υπαλλήλους τραπεζών όπως π.χ. BNP Paribas, Societe Generale...
Όπως επίσης το ξέρουν και οι εκατομμύρια άνεργοι σε όλο τον κόσμο. Το σημερινό οικονομικό σύστημα οξύνει τις αδικίες και μεγαλώνει τις διαφορές. Και αυτό του προκαλεί δυσλειτουργία. Δεν αποκλείεται να ζήσουμε μέρες όπως η διεθνής κρίση του 2008.
Άλλωστε πολλά σημάδια το δείχνουν, όπως η επιθετική συμπεριφορά των τραπεζών εκ των οποίων, ως ενδεικτικό παράδειγμα, οι 117 που δρουν στις ΗΠΑ πλήρωσαν ήδη 200 δις δολάρια πρόστιμο για ξέπλυμα χρήματος ή για κοροϊδία πελατών.
Η νέα πιθανή επερχόμενη κρίση θα μας υποχρεώσει εξ ανάγκης να σκεφτούμε εκ νέου το οικονομικό και κοινωνικό μας σημερινό μοντέλο. Είναι χρήσιμο να γίνει αυτό.
Για να ξεφύγουμε από τους ήδη γνωστούς δρόμους χρειαζόμαστε μια νέα πρόταση, που να μην στηρίζεται μόνο σε αριθμούς αλλά να 'χει και ηθικό πολιτικό όραμα.
Η πρόταση αυτή πρέπει να μην είναι η ήδη δοκιμασμένη κι αποτυχημένη ιστορικά μαρξιστική πάλη των τάξεων, αλλά ούτε κι ο σημερινός επίσης αποτυχημένος νεοφιλελευθερισμός με τον αναρχικό κι απάνθρωπο ανταγωνισμό του.
Δεν είναι ούτε το μίσος για τον πλούσιο, ούτε η λογική του ισχυρού που εξοντώνει τον ανίσχυρο, που θα φέρει την αλλαγή.
Χρειαζόμαστε μια νέα κουλτούρα κι όχι αυτήν την κουλτούρα των "υπολειμμάτων" που κυριαρχεί σήμερα.
Η νέα πρόταση πρέπει να στηρίζεται στη συμμετοχικότητας στα κοινά αγαθά. Δηλαδή να δημιουργούνται δράσεις πέρα από την γραφειοκρατική εξουσία, όπου όλοι που συμμετέχουν να κερδίζουν αναλογικά με την προσφορά τους στο κοινό αγαθό.
Οι δράσεις αυτές στα μέρη της καθημερινότητας μας μπορούν να πετύχουν δικαιότερο μοίρασμα του κεφαλαίου. Δίπλα σ' αυτές τις δράσεις χρειάζεται κι αλλαγή του σημερινού οικονομικού συστήματος με βάση όχι μόνο τις χρηματοπιστωτικές ανάγκες αλλά και τις ηθικές.
Κι αυτό θα επιτευχθεί αν στις εκλογές οι πολίτες ψηφίζουν τα φωτισμένα με τέτοιες αξίες μυαλά κι όχι όσους τους βλέπουν μόνο σαν πελάτες δίνοντας τους ψίχουλα και κλέβοντας την ψυχή και την ζωή τους.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...