Η αποθέωση της δημοκρατίας

Του Ανδρέα Μελεζιάδη

Η δημοκρατία μας είναι σαν ένα κασμίρι 2,5 μέτρων, που το πάμε στον ράφτη μας. Του δίνουμε τις εντολές μας, για το πώς θέλουμε το κουστουμάκι μας, σταυρωτό ή όχι, με ένα ή δυο κοψίματα πίσω, μεσάτο κτλ κτλ. Και ο καλός μας ο ράφτης, το κόβει και το ράβει ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΑΜΕ.

Αυτό ακριβώς γίνεται και στην δημοκρατία μας. Και συγκεκριμένα, κατά την θερινή περίοδο, όταν οι κατάκοποι "εθνοπατέρες" μας θέλουν και αυτοί σαν κοινοί θνητοί να κάνουν κάποιες διακοπές, ώστε να είναι έτοιμοι για τον… «πόλεμο» του φθινοπώρου.

Αλλά, επειδή δημοκρατία χωρίς να δουλεύει (και να μας "δουλεύει") η βουλή δεν γίνεται, εδώ και αρκετά χρόνια (άσχετο από πότε) οι καλοί μας βουλευτές, με την μέριμνα των κομμάτων τους, χωρίζονται σε τρία μέρη, αναλογικά με την δύναμή τους. Και το καλοκαιράκι, στην ακρογιαλιά ξαποσταίνουν 200, ενώ 100 νοματαίοι δίνουν το "παρών" στις συνεδριάσεις, σύμφωνα με τον κανονισμό της βουλής.

Και θα μου πεί κάποιος: «Εσένα τι σε πειράζει; Πού βρίσκεις το κακό σε αυτό;»

Καθόλου δεν με πειράζει αυτό καθαυτό το γεγονός. Άσε που ο αριθμός των «100» βρίσκεται πολύ κοντά στον βέλτιστο αριθμό βουλευτών για το ελληνικό κοινοβούλιο, βάσει πληθυσμιακών προδιαγραφών αλλά και επιθυμίας του ελληνικού λαού. Όμως, αυτό είναι άλλο θέμα.

Όπως η ζωή συνεχίζεται, έτσι και οι «εργασίες» της βουλής συνεχίζονται κανονικά. Με 100 αντί για 300. Ωραιότατα! Στις εργασίες της βουλής, περιλαμβάνεται και η ψήφιση διαφόρων νομοσχεδίων κτλ, για την διατήρηση της «φυσιογνωμίας της μάχης». Συνήθως, αυτά τα νομοσχέδια, είναι σχετικά μικρής σημασίας, που «περνάνε» χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες από την όποια κυβερνητική πλειοψηφία του θερινού τμήματος. Βέβαια, μπορεί να υπάρχουν και κάποιες πονηρές διατάξεις σε νομοσχέδια άσχετα, που τις παίρνει η μπόρα μαζί με το συνολικό νομοσχέδιο, και κάποια στιγμή εμφανίζονται σαν νόμοι του κράτους, και δεν ξέρουμε από πού μας ήρθαν. Μπαίνουν όμως, και σημαντικά νομοσχέδια, των οποίων η ψήφιση στην ολομέλεια θα ήταν αμφίβολη, με βάση την κυβερνητική πλειοψηφία του 150 και λιγάκι.

Αυτή είναι η ακολουθούμενη πρακτική, από όλες τις κυβερνήσεις μέχρι τώρα. Και εάν υπάρχει ισχυρή κυβερνητική πλειοψηφία, «δεν τρέχει τίποτα». Εάν όμως, όπως τώρα, η κυβερνητική πλειοψηφία είναι 150 + λιγάκι, τότε έχουμε προβλήματα…

Το δίδυμο «χονδρός – λιγνός», ξέρει πολύ καλά ότι η πλειοψηφία του είναι πολύ εύθραυστη, και κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή. Κατά καιρούς, διατυπώνονται αντιδράσεις από κυβερνητικούς βουλευτές, για διάφορα θέματα και νομοσχέδια, όταν η συνείδησή τους, τους δίνει και κάποια σφαλιάρα. Απίθανο, αλλά γίνεται και αυτό. Αυτά, φυσικά, είναι εν γνώσει των κομματαρχών, και φροντίζουν να επιλυθεί το πρόβλημα με την τακτική «και την πίττα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο».

Τι σκέφτηκαν λοιπόν ο Στάν και ο Λώρελ…;

Τώρα, στα θερινά τμήματα, πάνε κάποια νομοσχέδια πολύ σημαντικά σύμφωνα με την κοινή γνώμη. Νομοσχέδια που δοκίμασαν να περάσουν από την ολομέλεια της βουλής, και τα «βρήκαν μπαστούνια», επειδή δεν ήταν σύμφωνοι όλοι οι βουλευτές των κομμάτων τους. Και οι διαφωνίες, είναι πολυτέλεια, δεν επιτρέπονται. Άσε που η αντιπολίτευση γενικά, συμφωνούν – δεν συμφωνούν, κατά παράδοση ψηφίζουν αρνητικά.

Θα μπορούσαν να θέσουν το άκρως δημοκρατικό μέτρο της… κομματικής πειθαρχίας, αλλά και πάλι δεν θα ήταν σίγουροι.

Έτσι λοιπόν, αποφάσισαν να τα περάσουν από τα θερινά τμήματα, αλλά και εκεί υπήρχε κίνδυνος απόρριψης, και άντε να τα μαζεύεις μετά.

Όταν διαπίστωσαν ότι κάποια συγκεκριμένα νομοσχέδια δεν «περνούν» από την ολομέλεια, τα έβαλαν στην θερινή περίοδο.
Και εκεί πλέον έπιασε δουλειά ο… ράφτης της αρχής του άρθρου.

Όταν από πληροφορίες, συνεντεύξεις, επαφές, ρουφιανιές και άλλα παρόμοια, διαπίστωσαν ότι κάποια νομοσχέδια δεν θα περάσουν μάλλον, εφάρμοσαν την άκρως δημοκρατική τακτική του «φύγε εσύ, έλα εσύ». ΑΝΤΙΚΑΤΕΣΤΗΣΑΝ στο συγκεκριμένο θερινό τμήμα, μερικούς δικούς τους βουλευτές, που είχαν την πρόθεση να μην εγκρίνουν κάποια νομοσχέδια, με άλλους, δικούς τους πάλι, αλλά ΡΟΜΠΟΤΑΚΙΑ παλαιάς δισκογραφικής εταιρείας («’His masters voice») αυτή τη φορά.
Και, ώ του θαύματος, όλα πήγαν όπως πρέπει, απολύτως δημοκρατικά.
Ζήτω η δημοκρατία!

Την θερινή περίοδο, είναι η ευκαιρία για να περάσουν όλα τα ‘’βρώμικα’’ νομοσχέδια. Στην ολομέλεια, θα περνούσαν το κατάπτυστο «αντιρατσιστικό» (άσχετα με τις τροποποιήσεις περί γενοκτονιών) και το εμπνεύσεως Νταβέλη ΕΝΦΙΑ; Θα έλεγα ότι η… νεκροψία θα το έδειχνε, αλλά το δίδυμο της επιτυχίας με σοφιστείες, ξεπέρασε τον σκόπελο.
Και θα λένε, ότι τους νόμους τους ψήφισε η… βουλή. ΠΟΙΑ ΒΟΥΛΗ;

Επειδή τελευταία, «παίζει» πολύ και το θέμα του προέδρου της δημοκρατίας, με τις αρμοδιότητες και ευθύνες «γλάστρας» (κατά τα άλλα, είναι ο… ρυθμιστής του πολιτεύματος) έχω να τους προτείνω μια λύση ώστε να βγουν από το «σκοτεινό το μονοπάτι».
Να κάνουν ψηφοφορία σε θερινό τμήμα για την εκλογή του, οπότε με τις κατάλληλες διεργασίες ίσως μπορέσουν να πάρουν 180 / 3 = 60 ψήφους, και όλα «μέλι – γάλα».
Γιατί, 180 ψήφους, δεν βλέπω να παίρνουν, εκτός και εάν «ψεκάσουν» την βουλή…

Τι να πω, ρε παιδιά…
Μήπως και εμείς, είμαστε άξιοι ΑΥΤΗΣ ΑΚΡΙΒΩΣ της δημοκρατίας που έχουμε;
(Το ότι δεν υπάρχουν κεφαλαία αρχικά κάποιων λέξεων, δεν είναι καθόλου τυχαίο…)

Ανδρέας Μελεζιάδης
Συνταγματάρχης (ΔΒ) ε.α.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση