Θέμα παράνομης τουρκικής κατοχής της Αντιόχειας θέτει η Συρία

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Ενώ πλησιάζει η ώρα του τελικού ξεκαθαρίσματος της Συρίας από τα εγκληματικά ισλαμικά στοιχεία που έσυραν την χώρα με την βοήθεια της Τουρκίας του Ερντογάν στον αιματηρό εδώ και τρία χρόνια εμφύλιο πόλεμο, η Άγκυρα άρχισε να ανησυχεί σοβαρά καθώς τα πρώτα μηνύματα από την Δαμασκό δεν είναι καθόλου ευχαρίστα για την Τουρκία.

Συγκεκριμένα στην διάσκεψη που γίνεται στην Γενεύη για τον τερματισμό του εμφυλίου στην Συρία, οι Σύριοι εμφάνισαν ένα χαρακτηριστικό χάρτη που δείχνει την περιοχή της Αντιόχειας και της Αλεξανδρέττας που κατέλαβαν παράνομα οι Τούρκοι το 1939 εκμεταλλευόμενοι το κενό εξουσίας εκείνης της περιόδου, ( με τον ίδιο τρόπο 35 χρόνια μετά επανέλαβαν την προσφιλή τους τακτική και προχώρησαν στην κατάληψη και παράνομη κατοχή της βόρειας Κύπρου), να περιέρχεται ξανά στην συριακή επικράτεια.

Ο ενδεικτικός αυτός χάρτης κυριολεκτικά τάραξε τα νερά στην τουρκική πλευρά και θεωρήθηκε σημάδι ότι το καθεστώς Άσαντ, που έχει ήδη πολλά απωθημένα για την στάση της Τουρκίας η οποία στήριξε με κάθε μέσο τους εγκληματίες ισλαμιστές που αιματοκύλησαν την Συρία, θα επιδιώξει με κάθε μέσο να θέσει θέμα παράνομης κατοχής της Αντιόχειας και της περιοχής του Χατάι όπου βρίσκεται και το λιμάνι της Αλεξανδρέττας, στρατηγικός κόμβος που συνορεύει με τα μεγάλα ενεργειακά κοιτάσματα της ανατολικής Μεσογείου.

Τον χάρτη αυτό που δείχνει και τις διαθέσεις του συριακού καθεστώτος έναντι της Τουρκίας φάνηκε πως αποδέχονται και οι Ιρανοί που στήριξαν με κάθε μέσο το καθεστώς Άσαντ. Σε συνέντευξη που έδωσε ο Ιρανός πρόεδρος, Hasan Ruhani, που βρίσκεται στην Γενεύη στα πλαίσια της διεθνής διάσκεψης για την ειρήνη στην Συρία στην εφημερίδα Fınancial Times, δήλωσε πως το Ιράν θα στηρίξει την Συρία στα δίκαια αιτήματα της, ενώ πρόσθεσε πως οι συριακός λαός θα αφεθεί ελεύθερος να εκλέξει το καθεστώς της αρέσκειας του σε ελεύθερες εκλογές.

Όπως είναι γνωστό η ίδρυση της Συρίας σαν ανεξάρτητο κράτος έγινε στις 17 Απρίλιου του 1946, ενώ ήταν μέχρι τότε υπό γαλλική κατοχή από τότε που κατέρρευσε η οθωμανική αυτοκρατορία.
Το 1938 η Τουρκία εκμεταλλευόμενη την ρευστότητα εκείνης της περιόδου και ενώ πλησίαζε ο παγκόσμιος πόλεμος εισέβαλε, (κατά την προσφιλή της τακτική), στην περιοχή του Χατάι και προσήρτησε παράνομα όλη την επαρχία.

Η εισβολή αυτή της Τουρκίας και η κατοχή της περιοχής ποτέ δεν αναγνωρίστηκε από την Συρία και ήταν πάντα ένα μεγάλο αγκάθι στις σχέσεις Τουρκίας Συρίας. Χαρακτηριστικό των σχέσεων των δυο χωρών για το θέμα αυτό είναι πως την ημέρα της μεγάλης ελληνοτουρκικής κρίσης των Ιμίων η Συρία είχε συγκεντρώσει μεγάλο αριθμό στρατευμάτων της στα σύνορα με την Τουρκία έτοιμη να εισβάλει για να απελευθερώσει την περιοχή στην περίπτωση που ξέσπαγε πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, κάτι το οποίο αγνοούν οι περισσότεροι μελετητές των εξελίξεων εκείνης της ταραγμένης περιόδου.
Τα επόμενα χρόνια η Τουρκία είχε κατηγορήσει συχνά την Συρία ότι υποθάλπει τον αραβικό πληθυσμό της περιοχής, που στην πλειοψηφία του είναι χριστιανικός ορθόδοξος, να ξεσηκωθεί κατά της παράνομης τουρκικής κατοχής.
Όταν είχε γίνει η προσωρινή προσέγγιση Ερντογάν και Άσαντ, η Συρία είχε κατεβάσει τους τόνους για την κατεχομένη περιοχή στρέφοντας το ενδιαφέρoν της κατά του Ισραήλ. Τώρα και μετά τα γεγονότα του εμφυλίου και τον ρόλο που έπαιξε η Τουρκία, φαίνεται πως το καθεστώς του Άσαντ -κι ενώ συνεχίζει να ξεκαθαρίζει την χώρα από τους ισλαμιστές δολοφόνους που εξόπλισε η Τουρκία- θα ξαναθέσει δυναμικά το θέμα της παράνομης κατοχής της περιοχής του Χατάυ.

Και ενώ η βαριά πληγωμένη από τον εμφύλιο Συρία θέτει θέμα δίκαιης διεκδίκησης της από την Τουρκία σε εδάφη που παράνομα κατέχει η Άγκυρα, εμείς τι κάνουμε ; Εμείς ξεχάσαμε με εγκληματικό τρόπο ότι το βόρειο τμήμα της Κύπρου με παρόμοιο τρόπο, τελείως παράνομα, από τα τουρκικά στρατεύματα.

Σχόλιο ιστολογίου: 

Εάν «διαβάζουμε» σωστά την κίνηση της Συρίας, τότε βρισκόμαστε σε μία περίοδο κατά την οποία είτε ο Άσαντ συμφώνησε είτε πρόκειται να συμφωνήσει με τους Κούρδους, για την περιοχή της Αντιόχειας. 

Εάν υλοποιηθεί μία τέτοια στρατηγική κίνηση, τότε η Τουρκία θα βρεθεί αντιμέτωπη με πάρα πολύ δύσκολες καταστάσεις από την πλευρά των Κούρδων, οι οποίοι θα δεχτούν το «δώρο» του Άσαντ μέσω του οποίου το Κουρδιστάν θα αποκτήσει έξοδο στην Ανατολική Μεσόγειο.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση