Υπάρχει ελπίδα…

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ζιάζιας, στρατηγός ε.α.

«Η ελπίδα είναι το μόνο καλό που είναι κοινό σε όλουs τους ανθρώπους. Κι εκείνοι ακόμη που δεν έχουν τίποτε, την κατέχουν».

Θαλής ο Μιλήσιος

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια ένα φαύλο και αλαζονικό πολιτικό σύστημα καθώς και ορισμένα εγχώρια ΜΜΕ εκμαύλισαν το πνεύμα και την ψυχή ενός ολόκληρου λαού. Έγιναν οι χειρότεροι σύμβουλοι, εμπνευστές και καθοδηγητές μιας αμοραλιστικής κοινωνίας. Αλλοίωσαν τα χαρακτηριστικά και τη νοοτροπία των συνανθρώπων μας όπου η μίζα, η απάτη, η φοροκλοπή, η ρεμούλα, η αρπαχτή, είναι συνώνυμα της μαγκιάς. Μιας ''μαγκιάς'' που την είδαμε να επικρατεί τα τελευταία και μέσα στη Βουλή, δημιουργώντας αλγεινότατη εντύπωση στο λαό μας.

Είχε βέβαια προηγηθεί εδώ και χρόνια η πνευματική ηθική, κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική παρακμή, την οποία άπαντες βλέπουμε αλλά ουδείς αντιδρούσε διότι όλοι, ζούσαμε στην εικονική πραγματικότητα, στην ατομική και κρατική αλαζονεία και στην εφήμερη ευδαιμονία μας.

Είναι γνωστό στον κάθε Έλληνα ποιος τον έφερε σε αυτό το ζοφερό κλίμα. Την "καρέκλα της εξουσίας", σε όλα τα επίπεδα, τα χρόνια της μεταπολίτευσης, κατέλαβαν ως επί το πλείστον άνθρωποι άσκοπα, χωρίς γνώση, χωρίς εμπειρίες, χωρίς να αποδείξουν τα προσόντα τους σε κανέναν, δεδομένου ότι πολλοί από αυτούς ποτέ δεν ίδρωσαν για να κερδίσουν το ψωμί τους, δεν αναδείχθηκαν επαγγελματικά στην κοινωνία αλλά ''γεννήθηκαν'' και ''ανδρώθηκαν'' από τους κομματικούς σωλήνες.

Ορισμένοι ακόμα δεν επιτέλεσαν το υπέρτατο προς την πατρίδα καθήκον, δεν υπηρέτησαν ή εξαγόρασαν την υποχρεωτική θητεία του, διότι όπως φαίνεται δεν είχαν το θάρρος, το σθένος, το κουράγιο και την λεβεντιά, δίνοντας το χείριστο παράδειγμα προς τους νέους της πατρίδος μας και συμβάλλοντας στην δημιουργία αυτής της πλατιάς και πολυεπίπεδης κρίσης θεσμών και αξιών.

Μια ολόκληρη σχεδόν γενιά άρχισε, τα τελευταία χρόνια της οικονομικής κρίσης, να φυλλοροεί προς το εξωτερικό για αναζήτηση εργασίας, φτωχαίνοντας ακόμη περισσότερο την χώρα μας,την ώρα που το πολιτικό σύστημα συνεχίζει να είναι αυτιστικό, θα ασχολείται μόνο με τις εσωτερικές συγκρούσεις του και να αποφεύγει συστηματική να ομονοήσει.

Πάνω από όλα όμως αυτή την εποχή λείπουν από την χώρα οι χαρισματικές και άξιες προσωπικότητες-πρόσωπα από την πολιτική και τον πολιτισμό, που θα εμπνεύσουν τον λαό μας στην αδήριτα αναγκαία προσπάθεια ανασυγκρότησης της κοινωνίας και της χώρας γενικότερα.

Απουσιάζουν τραγικά σήμερα από την εθνική μας ζωή πολιτικά αναστήματα σαν του Καποδίστρια, σαν του Βενιζέλου, σαν του Πλαστήρα, σαν του Κων/νου Καραμανλή, του Ανδρέα Παπανδρέου που θα μπορούν να εμπνεύσουν τον λαό, στην μεγάλη προσπάθεια εθνικής αναγέννησης.

Όλοι οι Έλληνες-μα κυριολεκτικά όλοι-λένε και αισθάνονται τα ίδια ή παρόμοια. Αίσθηση ήττας, απογοήτευση, απόγνωση, αγωνία για το αβέβαιο μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους. Ψυχική εξουθένωση, αίσθηση απώλειας της ελευθερίας και αίσθηση ταπείνωσης του πνεύματος. Για όποιον κατανοεί τι σημαίνει ταπείνωση του πνεύματος είναι ισοδύναμο του θανάτου για τον άνθρωπο και του συλλογικού θανάτου για τα έθνη.

Όλο αυτό το ισοπεδωτικό σκηνικό που διαμορφώθηκε στη χώρα μας συνοψίζεται στο ''ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ'' που έχει μεν δόση αλήθειας ΔΕΝ είναι όμως η ΑΛΗΘΕΙΑ διότι ο λαός διαμορφώνει τον τρόπο ζωής και σκέψης σύμφωνα με τα πρότυπα των ηγετών του και δυστυχώς τα πρότυπα είναι γνωστά....

Όμως στην εποχή αυτή της εθνικής απαισιοδοξίας και της συλλογικής κατάθλιψης, πιστεύω ότι υπάρχουν προϋποθέσεις που δημιουργούν ελπίδα ότι η Ελλάδα θα ξαναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της οικονομικής κρίσης και της παρακμής των άξιων.

Το πιστεύω διότι βλέπω ήδη ότι ο πολίτης σε αυτή τη χώρα ξεπερνάει πλέον κόμματα και κυβερνήσεις, ακόμη και το ίδιο το κράτος, αναπτύσσεται μια υπέροχη αλληλεγγύη μεταξύ όλων των κοινωνικών στρωμάτων και κυρίως φαίνεται ότι αποκτάμε επιτέλους την σοφία να επιλέγουμε τους σωστούς ανθρώπους για να μας εκπροσωπήσουν σε όλα τα επίπεδα διοίκησης.

Υπάρχει ελπίδα διότι:

-Η χώρα μας διαθέτει έντιμους και εργατικούς ανθρώπους και όχι ''διεφθαρμένους'' και ''τεμπέληδες'' όπως ορισμένοι παρουσίασαν την κατάσταση της χώρας μας στο εξωτερικό για δικούς τους βέβαια λόγους.

-Η πατρίδα διαθέτει άφθονο φυσικό πλούτο που πρέπει να διαφυλάξουμε και να υπερασπιστούμε αυτές τις γκρίζες εποχές.

-Η Ελλάδα έχει γη που μπορεί να παράγει και να θρέψει όλα όσα χρειάζεται για να ζήσουμε.

-Έχει ήλιο, τον οποίο προσπαθούν οι δανειστές μας να εξαγοράσουν μαζί με την γη μας αντί ''πινακίου φακής'' για να φωτίσουν την σκοτεινή πατρίδα τους.

-Έχει τις πιο όμορφες θάλασσες του Κόσμου. Έχει όλες τις προϋποθέσεις, ώστε εμείς οι Έλληνες να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια, εκμεταλλευόμενοι όλα αυτά τα αγαθά που αφειδώς μας χάρισε ο Θεός.

-Η χώρα μας δεν υπήρξε ποτέ ''Τιτανικός'' ήταν καράβι καλοτάξιδο αλλά με κακούς καπεταναίους όπως απεδείχθη.

Η χώρα μας οφείλει τώρα να βρει το νέο της όραμα πέραν από μιμητισμούς,να το εμφανίσει στους νέους της και να τους κάνει κοινωνικούς και πρεσβευτές του.Να του δώσει πολιτικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά που θα εμπνεύσουν τον λαό.

Το βέβαιο όμως είναι ότι θα χρειαστούμε λαμπρούς και οραματικούς ηγέτες, για να πουν την αλήθεια στο λαό αφτιασίδωτη και να τον εμπνεύσουν στην αναγκαία εθνική προσπάθεια αναγέννησης και ανασυγκρότησης. Υπάρχουν και ανασαίνουν στην κοινωνία διπλά μας, αs τους αναζητήσουμε και ας τους αναδείξουμε...

Αυτοί είναι η μεγάλη μας Ελπίδα και όχι βέβαια η υφιστάμενη συνταγή των δανειστών και διεθνών τοκογλύφων που οδηγεί σε παράλυση της πραγματικής οικονομίας και σε αποσάθρωση της Ελληνικής κοινωνίας και των θεσμών της.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΙΑΖΙΑΣ
Στρατηγός ε.α.
Επίτιμος Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Στρατού.
e-mail:k.ziazias@gmail.com

Πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση