Ελληνοτουρκική συνεκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της ανατολικής Μεσογείου!

Γράφει ο Χρήστος Καπούτσης 

Συνεκμετάλλευση, η μέχρι πριν από λίγα χρόνια λέξη «ταμπού», εξελίσσεται σε λέξη «κλειδί»  για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Οι ασφυκτικές πιέσεις της αμερικανικής διπλωματίας απέδωσαν «καρπούς» και Ελλάδα και Τουρκία, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, θα παραμερίσουν τις διαφορές τους, προσωρινά έστω, προκειμένου να συνεργαστούν στον ενεργειακό τομέα!
Η έρευνα, η ανόρυξη και η εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου ορυκτού  πλούτου της Ανατολικής Μεσογείου, σε περιοχές που η Τουρκία αμφισβητεί την ελληνική υφαλοκρηπίδα, θα γίνει σε συνεργασία των δύο κρατών με «δέλεαρ»  το οικονομικό όφελος και την αποφυγή επικίνδυνων διμερών εντάσεων, που θα επιβαρύνουν το συγκρουσιακό περιβάλλον της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής.  
Στην κατ’ ιδίαν συνάντηση των Πρωθυπουργών της Ελλάδας Α. Σαμαρά και Τουρκίας Τ. Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη, παρουσία και των δυο υπουργών εξωτερικών Δ.Αβραμόπουλου και Α.Νταβούτογλου, συζητήθηκαν, το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), τα «προβλήματα» της ελληνικής Μουσουλμανικής Μειονότητας της Θράκης,  η επαναλειτουργία της Θεολογική Σχολή της Χάλκης και το «θέμα των στρατοπέδων τρομοκρατίας στην Ελλάδα».

1. ΑΟΖ - Υφαλοκρηπίδα - υποθαλάσσιος ορυκτός πλούτος 

Η συζήτηση των εμπειρογνωμόνων αλλά και Κυβερνητικών Αξιωματούχων Ελλάδας και Τουρκίας, για πιθανή οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών (ΑΟΖ, Υφαλοκρηπίδα) στην Ανατολική Μεσόγειο καταλήγει σε αδιέξοδο. Οι αφετηρίες είναι διαφορετικές, οι προσεγγίσεις διαμετρικά αντίθετες και οι διαφορές αγεφύρωτες.
Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι με βάση  το ∆ίκαιο της Θάλασσας (Μοντέγκο Μπέι, 1982), όλα  τα κατοικημένα τα νησιά έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, όπως και οι ηπειρωτικές ακτές. Η Τουρκία υποστηρίζει ότι,  τα ελληνικά νησιά του Ανατολικού και νοτιοανατολικού Αιγαίου, καθώς και το σύμπλεγμα των 13 νησίδων στην περιοχή του Καστελόριζου,  δεν διαθέτον ούτε υφαλοκρηπίδα, ούτε φυσικά ΑΟΖ, διότι,  γεωλογικά αποτελούν συνέχεια των τουρκικών ακτών.  Συνεπώς, οι πιθανότητες οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο μετά από διάλογο, ανάμεσα σε Άγκυρα και Αθήνα, είναι εξαιρετικά περιορισμένες, αν όχι ανύπαρκτες, εκτός και αν  κάποια από τις δύο χώρες υποχωρήσει από βασικές εθνικές της θέσεις.  
 Ο Πρωθυπουργός Α.Σαμαράς για το θέμα της ΑΟΖ έχει  επανειλημμένα δηλώνει πως το δίκαιο είναι με το μέρος μας, αφού η Τουρκία δεν έχει αναγνωρίσει το Δίκαιο της Θάλασσας, και ως εκ τούτου δεν μπορεί να προσφύγει στα διεθνή όργανα. Μα, αυτό είναι και το πλεονέκτημα της Τουρκίας, και γι’ αυτόν τον λόγο δεν έχει υπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας (1982),  παρότι το εφαρμόζει επιλεκτικά στην Μαύρη Θάλασσα!!  Η Αμερικανική  διπλωματία, προωθώντας Στρατηγικά αμερικανικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο, «υπέδειξε» στην Ελλάδα, να αποφύγει να προχωρήσει στην μονομερή ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ και να συνεργαστεί με την Τουρκία στον κερδοφόρο τομέα της ενέργειας.
    Η Τουρκική διπλωματία αξιοποιεί την αμερικανική επιθυμία για συνεκμετάλλευση των υποθαλάσσιων ενεργειακών κοιτασμάτων και με «φαρισαϊκό» τρόπο προτείνει στην Ελλάδα την εκμετάλλευση σε ισότιμη βάση. Όμως η Τουρκική πρόταση, εφόσον γίνει αποδεκτή από την Ελλάδα, στέλνει στα αζήτητα  το Διεθνές Δίκαιο και στα τάρταρα  ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Συνεκμετάλλευση σε ισότιμη βάση, σημαίνει πολύ απλά, το μοίρασμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας!!
Το "win-win" ή «καζάν – καζάν» του Τούρκου πρωθυπουργού Τ.Ερντογάν, οριοθέτησε την τουρκική πολιτική.  Ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας,  με διπλωματικό τρόπο  έθετε  και επισήμως το θέμα της  συνεκμετάλλευσης του φυσικού αερίου και του πετρελαίου της ελληνικής ΑΟΖ!!!
Επιπλέον  η Τουρκία, δεν επιθυμεί μόνο τη συνεκμετάλλευση του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου του Αιγαίου και της ΑΝ. Μεσογείου, αλλά το «πακέτο» ελληνοτουρκικής συνεργασίας να περιλαμβάνει  και  τους αγωγούς μεταφοράς της ενέργειας προς την Ευρώπη. Η Τουρκία επιθυμεί διακαώς, η μεταφορά του φυσικού αερίου από την Κύπρο προς την Ευρώπης, να γίνεται μόνο μέσο Τουρκίας !!   Επισημαίνουμε ότι, οι βασικοί αγωγοί  μεταφοράς φυσικού αερίου και πετρελαίου από το Αζερμπαϊτζάν (Κασπία) προς τα λιμάνια της Δύσης, διέρχονται από τη  Τουρκία (ο πετρελαιαγωγός Μπακού- Τσειχάν και ο αγωγός αερίου TAP (Trans Adriatic Pipeline)  μεταφοράς του αζέρικου φυσικού αερίου από το κοίτασμα Shah Deniz II  του Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη, μέσω Ελλάδας, Αλβανίας και Ιταλίας). 

2. Μουσουλμανική μειονότητα-  Πατριαρχείο 

Το θέμα του διορισμού των ιμάμηδων έθεσε ο Τ.Ερνοτγάν, σύμφωνα με πληροφορίες στη συνάντηση με τον Α. Σαμαρά. Ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας ζήτησε,  να μην τεθεί σε εφαρμογή η απόφαση (που αφορά το διορισμό 240 ιμάμηδων στη Δυτική Θράκη) και να ακυρωθεί. Ουσιαστικά ο Τ.Ερντογάν ζήτηση να μην εφαρμοστεί νόμος του Ελληνικού κράτους που πρόσφατα ψηφίστηκε στη Βουλή. Όμως η απαίτηση του Τ. Ερντογαν, συνιστά απροκάλυπτη παρέμβαση στα εσωτερικά της Ελλάδας. Οι Έλληνες πολίτες της  Μουσουλμανική Μειονότητας της Θράκης, απολαμβάνουν  τα αγαθά της ελληνικής Δημοκρατίας,  σε καθεστώς πλήρους ισοτιμίας  και δεν έχουν  ανάγκη «προστατών».  Επίσης, συζητήθηκε  και το θέμα της επαναλειτουργίας  της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης και το Οικουμενικό Πατριαρχείο.   Όμως, το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως είναι Οικουμενικός – Παγκόσμιος Θεσμός της Χριστιανοσύνης, ενδιαφέρονται για την διατήρηση της οικουμενικής αίγλης του οι ΗΠΑ, διότι δεν επιθυμούν να πάρει τα σκήπτρα της ορθοδοξίας η Μόσχα. Άρα, κακώς τα θέματα αυτά περιλαμβάνονται στον ελληνοτουρκικό διάλογο και η Ελλάδα «ξοδεύει» πολύτιμο διπλωματικό κεφάλαιο.

3. «θέμα των στρατοπέδων τρομοκρατίας στην Ελλάδα» 

Στην κοινή συνέντευξη τύπου των πρωθυπουργών Ελλάδας και Τουρκίας, τουρκάλα δημοσιογράφος έθεσε την εξής «πονηρή» ερώτηση:  «Συζητήσατε το θέμα των στρατοπέδων τρομοκρατίας στην Ελλάδα;».  Οι απαντήσεις των Α. Σαμαρά και Τ.Ερντογάν ήταν διπλωματικές…
 Ωστόσο, συστηματικά οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες διοχετεύουν «πληροφορίες» στα ΜΜΕ της Τουρκίας, ότι στην Ελλάδα λειτουργούν στρατόπεδα εκπαίδευσης Κούρδων ανταρτών. Μάλιστα πρόσφατα ανακάλυψαν δυο νέα στρατόπεδα στο Λαύριο και την Κινέτα! Σύμφωνα με εκτενή ρεπορτάζ στα έντυπα και ηλεκτρονικά τουρκικά ΜΜΕ, στα στρατόπεδα αυτά, οι Κούρδοι αντάρτες εκπαιδεύονται από απόστρατους Έλληνας στρατιωτικούς, σε διάφορες φάσεις του ανταρτοπόλεμου,  του αντάρτικου πόλεων και σε επιχειρήσεις δολιοφθοράς. Το θέμα εδώ,  δεν  είναι αν  αληθεύουν τα δημοσιεύματα, διότι είναι προφανές,  ότι  είναι γελοία και ψευδέστατα, αλλά το ερώτημα είναι,  ποια πολιτική σκοπιμότητα εξυπηρετούν. Ειδικά τώρα, όπου η κατάσταση την Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή είναι έκρυθμη λόγω Συρίας, αλλά και Αιγύπτου και Ιράν και Λιβάνου και του Παλαιστινιακού, καθώς επίσης,  υπάρχει μια νέα αναζωπύρωση του Κουρδικού, όπου το αίτημα για ίδρυση Ανεξάρτητου Κουρδικού Κράτους επανέρχεται και προωθείται από διάφορες πλευρές. Και πάντως, τέτοια τερατώδη δημοσιεύματα των τουρκικών εφημερίδων, επιβαρύνουν αδικαιολόγητα τις εύθραυστες  ελληνοτουρκικές σχέσεις! Γι’ αυτό εγείρονται εύλογα  ερωτήματα από την «στημένη» ερώτηση της τουρκάλας δημοσιογράφου και το Ελληνικό ΥΠΕΞ, θα πρέπει να αναζητήσει τις απαντήσεις.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση