Mισθοί σε δραχμές, κόστος ζωής σε ευρώ

Έχουμε μια Ελλάδα με δύο νομίσματα σε ένα, χωρίς όμως να υπάρχει διέξοδος από το "σπιράλ καθόδου"

Του Μενέλαου Τασιόπουλου

Πριν από λίγες ημέρες η ειδική συνεδρίαση στο Ευρωκοινωβούλιο, με την παρουσία των εκπροσώπων της τρόικας για ενημέρωση σχετικά με τις εξελίξεις στο ελληνικό ζήτημα, δημιούργησε κυριολεκτικά σοκ στην κοινή γνώμη της χώρας μας. Οι Έλληνες άκουσαν έκπληκτοι τους εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ να ομολογούν ανερυθρίαστα, ειδικά στο ερώτημα που τους έθεσε ο ευρωβουλευτής Χουντής, ότι η "εσωτερική υποτίμηση", που ακολουθείται ως κυρίαρχη διαδικασία με τα Μνημόνια, μπορεί να φθάσει τον μέσο μισθό στο επίπεδο των 150 ευρώ.

Πολλοί συσχετίζουν τους μισθούς αυτούς με το επίπεδο της Βουλγαρίας. Είναι μια σοβαρή προσέγγιση αυτή, που δείχνει ότι στη ζώνη του ευρώ, αντί να υπάρχει σύγκλιση προς τα πάνω, θα υπάρξει ισοπέδωση προς τα κάτω, όσο προχωρά η δημοσιονομική ενοποίηση. Στην ελληνική περίπτωση, όμως, που αποτελεί προπομπό και για το ό,τι θα επακολουθήσει και σε άλλες χώρες, η διαδικασία της εσωτερικής υποτίμησης θα πρέπει να μελετηθεί και με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο.

Με τα διάφορα μεσοπρόθεσμα και εφαρμοστικούς νόμους του Μνημονίου 1 και Μνημονίου 2, η τάση - τόσο σε σχέση με το πακέτο περιοριστικών μέτρων του Ιουνίου, όσο και με τα διορθωτικά του Οκτωβρίου, που θα προκύψουν με μαθηματική ακρίβεια από τους στόχους που έχουν τεθεί για το 2012 - είναι οι μισθοί μέσα στους επόμενους μήνες να κινηθούν κοντά στα 300 ευρώ. Αντίστοιχη, για να μην πούμε ακόμη πιο βίαιη, θα είναι και η μείωση των συντάξεων, με το επειχείρημα ότι τα ταμεία καταρρέουν και δεν υπάρχει άλλη λύση.

Έτσι οι Έλληνες - ουσιαστικά με την Ελλάδα να παραμένει στη ζώνη του ευρώ - αρχίζουν να πληρώνονται σε δραχμές. Δηλαδή, αν υπολογίσουμε τα 300 ευρώ εισόδημα τον μήνα σε δραχμές, με τη σταθερή ισοτιμία, μας προκύπτει ένας μισθός που υπερβαίνει κατά τι τις 100.000 παλιές δραχμές. Το κόστος ζωής, όμως, παραμένει στο ευρώ και η αντιστοιχία αυτή θα έχει ως αποτέλεσμα την πιο βαθιά ύφεση, που τελικά οδηγεί την οικονομία σε μόνιμη χρεοκοπία.

Έχουμε μια Ελλάδα με δύο νομίσματα, ουσιαστικά σε συσκευασία ενός, χωρίς όμως να υπάρχει διέξοδος από το "σπιράλ καθόδου".

Η δεύτερη φάση που ακολουθεί τη λογική της "εσωτερικής υποτίμησης" είναι να υπάρξει αυτό που ο Πολωνός κεντρικός τραπεζίτης, η φωνή της Γερμανίας δηλαδή, επανέφερε πριν από δύο μέρες και πάλι σε συνέντευξή του στη γερμανική έκδοση των "Financial Times". Συγκεκριμένα, ο Μάρεκ Μπέλκα μίλησε για μια διαδικασία "συγκεκαλυμμένης υποτίμησης". Σύμφωνα με αυτήν, προτείνει η Ελλάδα να μείνει στο ευρώ, αλλά να κυκλοφορήσει στο εσωτερικό από το ελληνικό Δημόσιο πληθωριστική δραχμή, ως εσωτερικό νόμισμα. Οι τραπεζικές καταθέσεις, μέχρι την κυκλοφορία του διπλού νομίσματος, θα παραμείνουν σε ευρώ. Οι μισθοί και οι συντάξεις θα πληρώνονται σε δραχμές. Οι υπηρεσίες και το κόστος ζωής στην Ελλάδα θα είναι φθηνά και από αυτό θα γίνει η Ελλάδα πιο ελκυστική τουριστικά.

Προσοχή τι λένε! Τα δάνεια της χώρας και τα χρέη θα μείνουν σε ευρώ. Οι τράπεζες θα κεφαλαιοποιούνται σε ευρώ και θα συναλλάσσονται στο εσωτερικό με δραχμές. Οι Έλληνες θα μείνουν για πάντα σε κατάσταση απόλυτης φτώχειας, ενώ η "μαύρη αγορά" θα δεσπόζει!

Το μοντέλο δεν έχει καμιά διαφορά από το κατοχικό μάρκο του γερμανικού στρατού του Γ' Ράιχ. που οδήγησε στη μεγάλη πείνα κατά την προηγούμενη Κατοχή και στην περίφημη "μαύρη αγορά". Τότε ο γερμανικός κατοχικός στρατός τύπωνε ένα μάρκο εξωτερικού, με το οποίο έκανε τις συναλλαγές του. Το μάρκο αυτό δεν είχε την αξία ούτε του χαρτιού πάνω στο οποίο τυπωνόταν. Θα επιτρέψουμε κάτι τέτοιο να μας συμβεί και πάλι;

Πηγή: Κυριακάτικη Δημοκρατία, 01/04/2012

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση