Μίκης Θεοδωράκης: «Χρειαζόμαστε μια προσωρινή επαναστατική κυβέρνηση»

Μια συνέντευξη του Μίκη Θεοδωράκη που θα συζητηθεί

«Το σημερινό πολιτικό σύστημα διέρχεται περίοδο αποσύνθεσης και μόνο με μια προσωρινή επαναστατική κυβέρνηση μπορεί να γλιτώσει η Ελλάδα». Ο Μίκης Θεοδωράκης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό «Crash», χαρακτηρίζει το Μνημόνιο αντισυνταγματικό και την υπογραφή του εθνική προδοσία. Προτείνει επαναστατική κυβέρνηση προκειμένου να απαλλαγεί ο ελληνικός λαός από τους ξένους δυνάστες του.

Ακολουθούν μερικές από τις σημαντικότερες απαντήσεις του...

-Πώς είναι δυνατόν τα ΜΜΕ να είναι «κλειστά» για τον Μίκη Θεοδωράκη; Τι προσπαθούν να αποφύγουν; Τι ενδεχομένως φοβούνται; Και πώς αντιδρά ένας άνθρωπος που αψήφησε τους Γερμανούς και τη Χούντα;

«Από το 1950 έως σήμερα, όλοι λένε σε όλους ψέματα στον ελληνικό λαό, ο καθένας φυσικά για τους δικούς του λόγους. Παράλληλα, ζούσαμε μέσα σε ένα καθεστώς ουσιαστικής υποτέλειας και οικονομικής εξάρτησης. Επομένως, αυτό που φοβούνται οι κρατούντες είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ και ακριβώς γι’ αυτό, όπως λέτε κι εσείς, αψήφησα τους Γερμανούς και τη Χούντα, γιατί διέθετα δύο στοιχεία που λείπουν σήμερα: θάρρος και αντικειμενικότητα. Δηλαδή, βλέπω και λέω τα πράγματα όπως ακριβώς είναι, ενώ το σύστημα και οι εξουσιαστές κάνουν τα πάντα για να τα κρύψουν από τον λαό μας. Φυσικά, στα ερωτήματα που έθεσα και που θέτω – ερωτήματα ζωτικής σημασίας – δεν πήρα ως τώρα από πουθενά απάντηση, γεγονός που δείχνει τον πανικό των κρατούντων, γιατί για πρώτη φορά ίσως, τους έκανα να καταλάβουν ότι παίζουν με τη φωτιά».

-Η απόφαση σας για τη δημιουργία της «Σπίθας», με τη μορφή της «ειρηνικής επανάστασης», προέρχεται περισσότερο από τη φανερή απογοήτευση σας για τον τρόπο που ασκείτε η εξουσία ή από τη δική σας επιθυμία να προσφέρετε «καλές υπηρεσίες»;

«Η πολιτική πείρα που απέκτησα συμμετέχοντας από το 1940 ενεργητικά σε όλες τις φάσεις του εθνικού μας βίου, με οδήγησε στην απόφαση να εκθέσω λεπτομερώς τις θέσεις μου, σχετικά με την πορεία και τα προβλήματα της χώρας από κάθε άποψη, προσθέτοντας και τα δικά μου ιδεολογικά πιστεύω ως προς το αύριο. Αποφάσισα να τα παρουσιάσω σε πέντε ομιλίες, ώστε η πολιτική μου πρόταση να είναι όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένη. Και ήταν πολύ ευχάριστη έκπληξη για μένα, το γεγονός ότι από την πρώτη ομιλία της 1.12.2010, το μήνυμα αγκαλιάστηκε και μετουσιώθηκε αυθόρμητα από τον ίδιο το λαό, ο οποίος αυτό-οργανώθηκε δημιουργώντας την Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών, γεγονός που με ανάγκασε να συστρατευτώ κι εγώ, ενώ ειλικρινά δεν είχα τέτοια πρόθεση όταν ξεκίνησα».

-Τι ουσιαστικά αποτελέσματα μπορεί να έχει ένα Κίνημα Ειρηνικής Επανάστασης σε μια πολιτική, οικονομική, και κοινωνική κατάσταση «αποσύνθεσης ιστού», όπου όλα θεωρούνται πλέον, ακόμη και η χρεοκοπία, δεδομένα και προερχόμενα από «ξένα κέντρα»;

«Εφ’ όσον έχω πεισθεί ότι το σύστημα έχει περάσει στο στάδιο της αποσύνθεσης και επομένως δεν μπορεί πια να διορθωθεί και να αλλάξει, η λογική οδηγεί στην άποψη ότι θα πρέπει να φύγει γιατί έχει μολύνει τον εθνικό οργανισμό. Πώς όμως θα φύγει; Μόνο με τη δημιουργία ενός πανεθνικού – παλλαϊκού Μετώπου, ώστε να αντικατασταθεί το σημερινό σύστημα από μια προσωρινή επαναστατική κυβέρνηση, με ένα πρόγραμμα επικεντρωμένο στα συμφέροντα του ελληνικού λαού δίχως ξένη εξάρτηση.»

-Ζήσατε στη ζωή σας πολλές «ξενόφερτες» πιεστικές καταστάσεις. Τι σχέση έχει η σημερινή κατάσταση με τις παλαιότερες στην Ελλάδα;

«Η σημερινή παράδοση της εθνικής μας αυτοτέλειας από την κυβέρνηση στους ξένους, αποτελεί τη φυσική κατάληξη της ουσιαστικής παράδοσης της χώρας από το 1950 από τον θρόνο και τους αστούς πολιτικούς στον απόλυτο έλεγχο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Τελικά, αφού μας κυβέρνησαν επί 60 χρόνια από το παρασκήνιο, αποφάσισαν να αναλάβουν οι ίδιοι τα ηνία της διακυβέρνησης της χώρας.»

-Πόση δύναμη για ενεργό «αντίσταση» μπορεί να κρύβει ένας λαός που έχει δεχτεί τόσα πολλά χτυπήματα και τόση προδοσία από ανθρώπους, φορείς, κόμματα, ακόμη και ιδέες που είχε στηρίξει και υποστηρίξει;

«Αυτό θα εξαρτηθεί από τον βαθμό των πιέσεων που θα δεχτεί. Όπως είπα κάποτε, ο μέσος Έλληνας υποχωρεί, υποχωρεί, έως ότου νιώσει ότι τον έχουν κολλήσει στον τοίχο. Οπότε γίνεται ή ραγιάς ή ήρωας».

-Είναι εχθροί του λαού μας το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα; Η μήπως οι κύριοι εχθροί βρίσκονται πίσω από αυτούς τους τίτλους και εντός κάποιων δυνάμεων που μας επιβουλεύονται εθνικά, εδαφικά και πολιτικά;

«Με την υπογραφή ενός μονάχα υπουργού και κάτω από την πίεση του ΔΝΤ και της Ευρώπης των Τραπεζών, παραχωρήσαμε στους δανειστές μας τα πάντα: την εθνική μας αυτοτέλεια, τα εδάφη μας, τις θάλασσές μας, το υπέδαφος και τον υποθαλάσσιο χώρο, αρνηθήκαμε το δικαίωμα κάθε είδους συναλλαγής (πολιτική ή οικονομική) με ξένους εκτός των δανειστών μας και επί πλέον, για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, δεν εξαιρέσαμε από αυτό το ειδεχθές ξεπούλημα ούτε τα αρχαία μας μνημεία. Χωρίς να ψηφίσει η Βουλή και να υπογράψει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κύριος αυτός, που υπέγραψε εκ μέρους της κυβέρνησης, έβγαλε στο σφυρί την Ακρόπολη, τους Δελφούς, την Ολυμπία και την Επίδαυρο. Κι όλα αυτά βάσει ενός σχεδίου των ξένων «φίλων» μας, που από καιρό μας επιβουλεύονται εθνικά, εδαφικά και πολιτικά, έχοντας δημιουργήσει ένα ισχυρό προγεφύρωμα με τη βοήθεια των Ελλήνων συνεργατών τους πάνω και μέσα στην «καρδιά» του ελληνικού κράτους και της ελληνικής κοινωνίας».

-Υπήρξαν ποτέ στην ιστορία του 20ου αιώνα πραγματικοί «φίλοι» μας στο εξωτερικό; Και ποιοι;

«Ο κάθε λαός κοιτά το συμφέρον του, εκτός από τον ελληνικό! Φίλοι δεν υπάρχουν παρά μόνο αν έχουν να κερδίσουν κάτι από μας».

-Μια διαδικασία πρόωρων εκλογών θα ήταν δυνατόν να αποτελέσει κάποιου είδους «βραχίονα» για την επιθυμητή αλλαγή; Και από ποίες υπάρχουσες δυνάμεις; Ξεχωρίζεται κάποια ή τις «αποκληρώνετε» όλες;

«Το πολιτικό μας σύστημα στο σύνολό του διέρχεται περίοδο αποσύνθεσης. Επομένως, τίποτα καλό δεν θα μπορέσει να προκύψει μέσα από αυτές, όσες αλλαγές και αν συμβούν. Έχουμε να κάνουμε με ένα απόστημα επάνω στη σάρκα της πατρίδας, που καθημερινά μας δηλητηριάζει. Εξάλλου το Μνημόνιο μας έχει δέσει χειροπόδαρα! Οπότε, θα πρέπει να κοπούν όπως ο γόρδιος δεσμός με το σπαθί. Να θεωρήσουμε όλα τα χρέη, τα δάνεια και τους τόκους άσχετα με τη θέληση και τα συμφέροντα του λαού μας, καθώς και όλες τις κατάπτυστες συμφωνίες που υπέγραψε ο κ. Παπακωνσταντίνου και που είναι ουσιαστικά παράνομες, δεδομένου ότι δεν εγκρίθηκαν από τα 3/5 των βουλευτών. Ό, τι γίνεται σήμερα, είναι συνταγματικά άκυρο και πραξικοπηματικό. Όλα αυτά τα συσσωρευμένα χρέη και υποχρεώσεις είτε θα μας γονατίσουν τελειωτικά, είτε θα πρέπει να θεωρηθούν ως μη γενόμενα κι αυτό μπορεί να το κάνει ο λαός μόνο με μια επαναστατική πράξη, έτοιμος και ώριμος να αντιμετωπίσει την οργή των τοκογλύφων και όσων πιστεύουν ότι βάλανε τελειωτικά τον λαό στο χέρι τους.

[…] Η ατιμωρησία, ειδικά των κλεπτών του εθνικού πλούτου από τους πολιτικούς βάσει του νόμου περί ευθύνης υπουργών, έχει τραυματίσει βαθειά τον λαό μας. Γι’ αυτό το πρώτο πράγμα που θα κάνει η επαναστατική κυβέρνηση, είναι να τον καταργήσει και να παραδώσει στη Δικαιοσύνη όλους τους ενόχους από το 1974, τουλάχιστον, έως σήμερα. Οι ποινές που θα καθοριστούν με το νέο νόμο θα προβλέπουν τη δήμευση των περιουσιών όσων καταδικασθούν σε πολυετή κάθειρξη, καθώς και τη στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων. Για όσους έχουν στείλει τα χρήματά τους έξω, στέρηση της ιθαγένειας και δήμευση της περιουσίας τους έως τρίτου βαθμού συγγένειας».

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση