Λεφτά υπάρχουν, αλλά σε ποιές τσέπες πάνε ρε παιδί μου!

Αυτοί εδώ, που μας κυβερνούν είναι εκτός τόπου και χρόνου. Ξέρετε, βλέποντας καθημερινά τις εξελίξεις, λες, δεν μπορεί να είναι τόσο στα... παλιά τους τα παπούτσια (για να μη γράψω τίποτα άλλο).

Και δεν μπορείς να μην εξοργίζεσαι, όταν ακούς όλους αυτούς που βγαίνουν στα κανάλια και μιλούν για εθνική σωτηρία, να υπερασπίζονται το μνημόνιο!

Και βγαίνει και ο Πεταλωτής μέσα στον ιδρώτα προχθές να διαψεύσει αυτά που ακούσαμε με τα αυτιά μας από τον Στρος Καν, ότι με τον πρωθυπουργό λειτούργησαν υπόγεια.

Τι απάντησε; Ότι αλίμονο αν κάποιος αμφισβητεί τον πατριωτισμό του Παπανδρέου.

Κύριοι, δεν χρειαζόμαστε άλλους σωτήρες. Έλεος πια. Αρκετά μας έχετε σώσει τόσα χρόνια τώρα. Από την μεταπολίτευση και μετά, οι οικογένειες ή φατρίες, όπως θέλετε τους λέτε, που μας κυβερνούν, τα έχουν κάνει... ρόιδο!

Και να κάνω ένα απλό ερώτημα: Στην Πορτογαλία που κι εκεί μπήκε το ΔΝΤ, γιατί δεν έκοψαν δώρα και μισθούς;

Μία απλή ερώτηση που χρειάζεται μία απλή απάντηση.

Δεν με νοιάζει αν είναι το ΠΑΣΟΚ πάνω. Τα ίδια θα έγραφα αν ήταν και η ΝΔ στην κυβέρνηση.

Και η αλήθεια είναι ότι, όταν είσαι αντιπολίτευση, οι λύσεις και οι προτάσεις είναι πιο εύκολες.

Στην εφαρμογή τους όμως τι γίνεται!

Αλλά, τούτοι εδώ που κυβερνούν, έχουν χάσει την μπάλα, το τρένο, τον μπούσουλα. Όλα.
Καλά οι υπουργοί είναι αλλού γι’ αλλού, σκοτώνονται και καρφώνονται μεταξύ τους, τα χώνουν στον Παπακωνσταντίνου, τα ακούνε όπου κι αν πάνε κι ο Πρωθυπουργός που τον γιουχάρουν κι αυτόν, νομίζει ότι περνάει έξω από γήπεδο και γιούχαραν τον διαιτητή!

Και βέβαια ούτε ένας ανασχηματισμός θα σώσει την κατάσταση. Γιατί έχει αποδειχτεί, ότι από τη στιγμή που δανειστήκαμε τα 110 δις, είμαστε όμηροι αυτών των παγκόσμιων λογιστών που κάθε τρεις και λίγο σαν τις εισπρακτικές εταιρείες των τραπεζών, μας απειλούν.

Θα μου πείτε τι θα γίνει; Να πάμε σε εκλογές; Και;

Τι θα αλλάξει; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη πρόταση από τη Νέα Δημοκρατία για την έξοδο από την κρίση; Γιατί θεωρητικές κουβέντες ακούμε πολλές. Πρακτικά, μπορεί κάποιος να βγάλει την χώρα από αυτή την μιζέρια;

Κι αν δεν είναι η ΝΔ, υπάρχει κάποιος άλλος να το κάνει; Η Αριστερά, αν μια μέρα ερχόταν στην εξουσία, θα μοίραζε τον πλούτο στον λαό;

Αλλά το να κάνουμε τέτοιες ουτοπικές υποθέσεις, είναι σα να περιμένουμε να πιάσουμε το τζόκερ... χωρίς να έχουμε παίξει!

Ο τόπος χρειάζεται μια ισχυρή ηγετική φυσιογνωμία, που να βγαίνει μπροστά και κυρίως να μην μας λέει ψέματα.

Ο κόσμος, εκτός από το ότι έχει κουραστεί από τις πολιτικές αυτές, θέλει αποτελέσματα.

Θέλει να μην ακούει τζιτζιφιογκιές (μιας που είναι και στη μόδα) και να δει. Να δει ανάπτυξη που όλοι λένε ότι θα ‘ρθει, να δει κάθαρση, να δει έναν πολιτικό στην φυλακή.

Αλλά επειδή δεν πρόκειται να τα δούμε αυτά, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον, αν οι συνταξιούχοι δουν στον μισθό τους καμιά αυξησούλα, τότε να προετοιμάζεστε για εκλογές.
Να δεις εκεί, ότι λεφτά πράγματι υπάρχουν.

Αλλά αυτά που υπάρχουν, σε ποιες τσέπες πάνε ρε παιδί μου!!!

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση