Οι λόγοι που ο Τραμπ πρέπει να αντιμετωπίσει την απειλή του Ερντογάν

Με τίτλο “It’s Time for Trump to Soberly Confront the Rising Turkish Threat”, εκτενές άρθρο γνώμης της δημοσιογράφου της Ισραηλινής εφημερίδας «Israel Hayom», Caroline Glick, έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του περιοδικού ‘Newsweek’.

Aναφέρεται διεξοδικά στους λόγους που ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ πρέπει να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη τουρκική απειλή και την συμπεριφορά του τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν.

Η αρθρογράφος αναφέρει ότι τους τελευταίους μήνες, ο τούρκος Πρόεδρος Erdogan φρόντισε ανελλιπώς και με πολλούς τρόπους να διαλύσει οποιαδήποτε αμφιβολία για την εχθρότητά του έναντι των ΗΠΑ, τους συμμάχους του στο ΝΑΤΟ και τη Μέση Ανατολή.

Αφού αγόρασε τους ρωσικούς πυραύλους S-400 τώρα ως ένα νέο πλήγμα για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ετοιμάζεται να τους δοκιμάσει την επόμενη εβδομάδα. Επίσης, απειλεί και αποσκοπεί να υπονομεύσει τη Σαουδική Αραβία, την Αίγυπτο και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ενώ έχει καταστρέψει τη μακροχρόνια στρατηγική συμμαχία της Τουρκίας με το Ισραήλ. 

Επιπλέον, έχει επιλέξει να ταχθεί με το στρατόπεδο της ‘Μουσουλμανικής Αδελφότητας’ στον Αραβικό κόσμο, με το Ιράν κατά των Αράβων εχθρών του, ενώ πολεμά στο πλευρό των σουνιτών τζιχαντιστών σε Συρία και Λιβύη. Ουσιαστικά, ο Erdogan έχει αυτοανακηρυχθεί ως ο επικεφαλής της ‘Μουσουλμανικής Αδελφότητας’.

Πρόσφατα, ένας συνεργάτης του παρουσίασε ένα χάρτη της ‘νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας’, -ή της ‘Μεγάλης Τουρκίας’, με τον Erdogan ως σουλτάνο- που περιελάμβανε μεγάλες περιοχές από τη βόρεια Ελλάδα και τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, ως τη μισή Βουλγαρία, την Κύπρο, το μεγαλύτερο μέρος της Αρμενίας και μεγάλα τμήματα της Γεωργίας, του Ιράν και της Συρίας.

Η επιλογή στρατοπέδων σε Συρία και Λιβύη, έχει δημιουργήσει αντιπαλότητα μεταξύ Τουρκίας-Ρωσίας που εντάθηκε πρόσφατα όταν η Άγκυρα τάχθηκε με το Αζερμπαϊτζάν και κατά της υπό ρωσικής προστασίας Αρμενία.

Πως υποτίθεται ότι πρέπει να πράξουν οι ΗΠΑ έναντι του Erdogan, με τη στρατηγικής σημασίας σύμμαχό τους την Τουρκία, που ανέκαθεν η Ουάσιγκτον θεωρούσε απαραίτητη;

Το αμερικανικό Πεντάγωνο αγνοεί τις εκκλήσεις για απομάκρυνση των ΗΠΑ από την Τουρκία και μια ματιά στο χάρτη καθιστά σαφές το γιατί οι στρατηγοί είναι απρόθυμοι. Για να διατηρήσουν τη συμμαχία, οι ΗΠΑ συνεχώς υποκύπτουν στην επιθετικότητα της Τουρκίας κατά των συμμάχων τους.

Tο 2019 οι ΗΠΑ συμφώνησαν στις Τουρκικές απαιτήσεις να εγκαταλείψουν τους Κούρδους της Συρίας παρά την ουσιαστική βοήθεια που προσέφεραν στην καταπολέμηση του ISIS, για να αποφύγουν σύγκρουση μεταξύ Τουρκικών και Αμερικανικών στρατευμάτων.
Επίσης πρόσφατα, ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Pompeo που επισκέφθηκε την Ελλάδα διεμήνυσε στους Έλληνες να υποχωρήσουν έναντι της Τουρκίας και να αναζητήσουν διπλωματική λύση έναντι της Τουρκικής επιθετικότητας.

Οι ΗΠΑ έχουν κάνει τα και τα «στραβά μάτια» στην Τουρκική υποστήριξη προς τη ‘Hamas’, ούτε εγκάλεσαν την Άγκυρα όταν επέτρεψε στον ISIS -κατά τα χρόνια της εξάπλωσής του σε Συρία και Ιράκ- να χρησιμοποιήσει το Τουρκικό έδαφος για ανεφοδιασμό και ως οικονομικό κέντρο.

Στη συνέχεια, κάνοντας μια σύγκριση της Αμερικανικής πολιτικής επί κυβερνήσεων Obama και Trump, η αρθρογράφος (μεταξύ άλλων) σημειώνει:

Επιφανειακά οι πολιτικές του Trump έναντι της Τουρκίας δεν φαίνεται να διαφέρουν από εκείνες του Obama. (Ο Trump) δεν έθεσε θέμα παραμονής της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ. Υπέκυψε στα αιτήματα της Τουρκίας για την Συρία. Παρότι μπλόκαρε την πώληση των F-35 στην Τουρκία, αρνήθηκε να της επιβάλλει κυρώσεις για την επιθετική της συμπεριφορά προς την Ελλάδα. Δεν απομάκρυνε τους Αμερικανούς στρατιώτες και τα πυρηνικά από τη βάση του Incirlik . Και συνεχίζει να αναφέρεται στον Erdogan ως έναν ηγέτη τον οποίο σέβεται.

Στο δημοσίευμα επισημαίνεται ακόμη, ότι δεδομένης της πολυεπίπεδης επιθετικότητας του Erdogan ο πρώτος στόχος μιας ρεαλιστικής πολιτικής θα ήταν να μειωθεί η δύναμη του μέσω μιας ισχυρής οικονομικής αποδυνάμωσης της Τουρκίας. Αυτό μπορεί να σημαίνει επιβολή οικονομικών κυρώσεων για την επιθετικότητά της Τουρκίας κατά της Ελλάδας και της Κύπρου. Η απλά, να σημαίνει «ένα ελαφρύ σπρώξιμο προς τον οικονομικό γκρεμό».

Χωρίς να θέσουν το θέμα απομάκρυνσης της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να σταματήσουν τις πωλήσεις εξελιγμένων πλατφορμών στην Τουρκία ενώ παράλληλα να επιδείξουν την υποστήριξή τους προς την Ελλάδα, την Κύπρο, το Ισραήλ και τους Άραβες εταίρους τους.

Η πεποίθηση του Erdogan ότι μπορεί να ανοικοδομήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία -ενώ επιτίθεται σε μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ καθώς και σε σημαντικούς συμμάχους των ΗΠΑ σε Μέση Ανατολή αλλά και κατά της Ρωσίας- οφείλεται στο ναρκισσισμό του που τον εξέθρεψε σε μεγάλο βαθμό η κυβέρνηση Obama. 

Τώρα που ο Erdogan ανοικτά απειλεί πολλούς συμμάχους των ΗΠΑ, καθίσταται ολοένα και πιο φανερό ότι η μεγαλύτερη και ταχύτατα κλιμακούμενη απειλή για την ειρήνη στην Μέση Ανατολή είναι η Τουρκία και ο επόμενος νικητής των Αμερικανικών εκλογών πρέπει να την αντιμετωπίσει τάχιστα.

Η βασισμένη στο ρεαλισμό εξωτερική πολιτική του Trump, η προτίμησή του στις έμμεσες αντιπαραθέσεις και η ενθάρρυνση των εταίρων των ΗΠΑ να αμυνθούν από μόνοι τους κατά της επιθετικότητας, να τους υποδεικνύει τι να πράξουν ή να διεξάγει ο ίδιος τις μάχες για αυτούς, δίνουν στον Αμερικανό Πρόεδρο την ευχέρεια να περιορίσει το εύρος κινήσεων του Erdogan, την οικονομική του ανεξαρτησία καθώς και τη δημοτικότητά του στο εσωτερικό της Τουρκίας.

Παράλληλα, θα ενθαρρύνει τους συμμάχους των ΗΠΑ που επηρεάζονται άμεσα από την επιθετικότητα του Erdogan να αρθούν απέναντί του αποτελεσματικά με ή χωρίς την άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ, σημειώνει εν κατακλείδι η αρθρογράφος.

HellasJournal

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση