Ελλείψει εθνικών αντανακλαστικών, αφήνουμε τους «Ντόκους» να μας κυβερνάνε...

Υπάρχει, άραγε, κανένας λόγος για να μη λέμε ακόμα τα πράγματα με το όνομά τους στα εθνικά θέματα αρχής γενομένης απ' το ''Μακεδονικό'' μέχρι το κρίσιμο διακύβευμα στο Αιγαίο; Το διακύβευμα που ΔΕΝ είναι τόσο ο ορυκτός πλούτος του, ο έλεγχος των υδρογονανθράκων και των πετρελαίων του - όπως νομίζουν οι περισσότεροι - όσο η τύχη των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου!!!..

Των νησιών που αποτελούν τον μύχιο πόθο της Τουρκίας στην προσπάθειά της να αποκόψει την νησιωτική απ' την ηπειρωτική Ελλάδα, με βάση το σχέδιό της για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης (στο πλαίσιο του οράματος της ''Γαλάζιας Πατρίδας''), η κατάργηση της οποίας συνεπάγεται αλλαγή των ελληνοτουρκικών συνόρων σε βάρος μας.

Για τον έλεγχο αυτών των νησιών γίνεται εδώ και καιρό ο κακός χαμός στο ελληνικό Αρχιπέλαγος με τους Τούρκους. Άρχισε ήδη απ' το '96 η μεθοδευμένη επιχείρηση της Άγκυρας για ''γκριζοποίηση'' των νησιών μας με πρώτο θύμα τα Ίμια, για να φτάσει τον Δεκέμβριο του 2016 να ζητά 18 απ' αυτά, τα οποία - υποτίθεται - σφετεριστήκαμε...

Ωστόσο όλα όσα συμβαίνουν σήμερα στο Αιγαίο είναι παρεπόμενα μιας κακής δικής μας πολιτικής που έγινε υποχείριο των ''προθύμων'' νωρίτερα, λόγω έλλειψης εθνικών αντανακλαστικών των εκάστοτε κυβερνήσεων ή έλλειψης αποφασιστικότητας να τα εκφράσουν στον βαθμό που θα έπρεπε, για να διασφαλίσουν τα εθνικά συμφέροντά μας.

Στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν ανάγονται - μ' άλλα λόγια - όλα τα τραγελαφικά που βιώνουμε σήμερα, με τους ''Ντόκους'' να χαράζουν την εθνική πολιτική μας και να οδηγούν αποπροσανατολιστικά τον πρωθυπουργό, ο οποίος δείχνει να τους εμπιστεύεται...

Να τον οδηγούν σε δύσβατα μονοπάτια τύπου Πρεσπών και χειρότερα, τα οποία θα καταλήξουν - αργά ή γρήγορα - στον εδαφικό ακρωτηριασμό μας, στην απώλεια των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας και την νέα απομάκρυνσή μας από ιστορικές κοιτίδες του Ελληνισμού, όπως είναι αυτές του Αιγαίου.


Οκτώβριος 2008

''Η καλή μέρα φαίνεται απ' το πρωί'', λένε. Και το πρωί της πιο δύσκολης περιόδου που μόλις ανέτειλε στην τελευταία φάση της σύγχρονης ιστορίας μας για τα εθνικά θέματα είχε ξεκινήσει με χαμηλή συννεφιά στην καρδιά του φθινοπώρου του 2008, επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή και υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη.

Ήταν περίοδος μεγάλης αντάρας τότε για το ''Μακεδονικό'' και οι ειδήσεις που έδιναν κι έπαιρναν είχαν αναστατώσει τον κόσμο. Στο γραφείο της υπουργού του ΥΠΕΞ έφτασε από νωρίς, με την ένδειξη του κατεπείγοντος, ένας μεγάλος φάκελος προς ενημέρωσή της.

Η καθ' ύλην αρμόδια τον άνοιξε και άρχισε να τον διαβάζει. Ήταν το υπόμνημα που είχε στείλει η ''Παμμακεδονική Ένωση Αμερικής'' με καταγγελίες τεκμηριωμένες, συνοδευόμενες από σωρεία πληροφοριών που σε άλλη περίπτωση θα έκαναν κάθε Έλληνα να ανατριχιάσει. Οι πιο πολλές απ' αυτές αφορούσαν τον Αμερικανό διπλωμάτη Μάθιου Νίμιτς, άλλες το ΕΛΙΑΜΕΠ (Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής, που ιδρύθηκε το 1988) και κάποια μέλη του, κι άλλες τον Τζορτζ Σόρος (χρηματοδότη του ΕΛΙΑΜΕΠ), πέρα απ' τις σελίδες εκείνες που είχαν καταγεγραμμένα τα επιχειρήματα των ομογενών της Ένωσης για τον κίνδυνο μελλοντικών διεκδικήσεων που θα ενείχε για την Ελλάδα η αποδοχή ενός γεωγραφικού προσδιορισμού στην ονομασία της ΠΓΔΜ.

Ενδεικτικά παραδείγματα των καταγγελιών αυτών, που είχαν ''καρφιτσωμένα'' επάνω τους τα ονόματα και τις... διευθύνσεις των υπόπτων προς προώθηση του ονόματος της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς ήταν:

1. Η αναφορά της Παμμακεδονικής στην τελευταία ανεπίτρεπτη στάση του ειδικού μεσολαβητή του ΟΗΕ για το θέμα που τον εμφάνιζε ως πρόεδρο φιλοσκοπιανής ΜΚΟ η οποία προπαγάνδιζε υπέρ του τελευταίου πακέτου του προς τους Σκοπιανούς, με προτεινόμενα δώρα την ''μακεδονική'' εθνότητα και γλώσσα.

2. Η αναφορά της στον ύποπτο ρόλο του ΕΛΙΑΜΕΠ, μέλη του οποίου ήταν ο τέως πρόεδρός του καθηγητής Αθανάσιος Βερέμης, Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ) που, κατά τους ομογενείς, ''είχε αρνηθεί δημόσια τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας'', αν και το διέψευσε ο ίδιος.

3. Η αναφορά της στον ανθελληνικό ρόλο του Τζορτζ Σόρος (ο οποίος είχε αρνηθεί δημόσια τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μ. Ασίας) και 4. Η αναφορά της στην μελέτη (υπό τον τίτλο ''Νεοελληνικός Εθνικισμός'') των ερευνητριών Μικράκη, Καλλονή και Άννα Τριανταφυλλίδου, η οποία - όντας μέλος του ΕΛΙΑΜΕΠ - κατήγγειλεσε αναφορά της στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2008 την Ελλάδα ως βαναύσως καταπιέζουσα την ''Macedonian Minority'' (''μακεδονική μειονότητα'') των 200.000 ατόμων, ως υπεύθυνη... γενοκτονίας λίγο -πολύ...

Σημειωτέον ότι η ίδια, σε αναφορά της το 2010 στην ΕΕ, αποκαλούσε τα Ίμια ''Καρντάκ''. Ήδη απ' το 2008 όμως η Παμμακεδονική είχε καταγγείλει (στο υπόμνημα που έστειλε στην Ντόρα Μπακογιάννη) αυτήν και την ΜΚΟ Θεσσαλονίκης ''Κέντρο Δημοκρατίας και Συμφιλίωσης Νοτιοανατολικής Ευρώπης'' για ανθελληνική συμπεριφορά.

Οκτώβριος 2019

Σύμφωνα με κυβερνητική ενημέρωση, ''με απόφαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, ανέλαβε καθήκοντα αναπληρωτή Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας ο Θάνος Ντόκος'' με προϋπηρεσία στο υπουργείο Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας επί Κώστα Σημίτη (1998-'99) και ως Γενικός Διευθυντής στο ''Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής'' (ΕΛΙΑΜΕΠ) την περίοδο 1999-2019.

Είπατε τίποτα; Α, ναι..., πολλές οι συμπτώσεις ανάμεσα σε εκείνους που κινούσαν τα νήματα ''χθες'' στο Σκοπιανό και πούλησαν την Μακεδονία με την υπογραφή τους και σ' αυτούς που τα κινούν σήμερα στο Αιγαίο πείθοντας τον πρωθυπουργό να προκρίνει την προσφυγή μας στη Χάγη, ενώ είναι δεδομένη η ''ήττα'' μας και υπαρκτός ο κίνδυνος ακρωτηριασμού μας.

Είναι η ίδια πολιτική που τροχοδρομεί στο Παγκάλειο σόφισμα ότι τη σημαία την πήρε ο αέρας στα Ίμια. Η πολιτική που υιοθέτησε ασμένως το ''Ευχαριστούμε τους Αμερικανούς'', γιατί χάσαμε μόνο τα Ίμια απ' τους Τούρκους.

Η πολιτική που χρησιμοποιεί το ΕΛΙΑΜΕΠ ως όργανο... ρεαλιστικής προπαγάνδας που λίγο διαφέρει απ' την αντεθνική, αφού απέχει μακράν απ' την πατριωτική σκέψη και την έννοια υπεράσπισης των εθνικών κεκτημένων μας από τους κυβερνήτες που είναι επιφορτισμένοι να φυλάνε τις Θερμοπύλες του Ελληνισμού.

Και ο μίτος της Αριάδνης στην πολιτική των υποχωρήσεων καλά κρατεί κρύβοντας πίσω από την ''Ειρήνη'' την έλλειψη εθνικών αντανακλαστικών των ηγεσιών μας, πράγμα που επιτρέπει στους κάθε λογής ''Ντόκους'' της ''συνεκμετάλλευσης'' να αλληλοσυγχαίρονται και να μας κυβερνάνε...

Τρανό παράδειγμα της αλήθειας των λόγων μου είναι ο ενθουσιώδης χαιρετισμός του νέου προέδρου του ΕΛΙΑΜΕΠ Λουκά Τσούκαλη, όταν έγινε γνωστός ο διορισμός του προκατόχου του (Θάνου Ντόκου) στη θέση του πρωθυπουργικού συμβούλου για θέματα Εθνικής Ασφάλειας:

- ... Είναι άνθρωπος με καθαρή σκέψη χωρίς μικροπολιτικές σκοπιμότητες και μισαλλοδοξίες, ο οποίος με τον ίδιο ακριβώς τρόπο προσέγγιζε και το καλώς νοούμενο εθνικό συμφέρον...

Όπερ σημαίνει, Συνέλληνες, ότι το καλώς εννοούμενο εθνικό συμφέρον είναι αυτό που υπερασπίστηκαν ''προχθές'' οι ''Ανανιστές'' στην υπόθεση του Κυπριακού, ''χθες'' αυτοί που έβαλαν πωλητήριο στα όσια και τα ιερά της Μακεδονίας μας και σήμερα αυτοί που ετοιμάζονται να κάνουν το ίδιο για τον Αιγαιακό Ελληνισμό μας...

Το καλώς εννοούμενο εθνικό συμφέρον - σύμφωνα με το κατά... ''Ντόκον'' Ευαγγέλιον - είναι να συνεχίσουμε τις ντροπιαστικές υποχωρήσεις, που φτάνουν στα όρια του ενδοτισμού μας. Να είμαστε έτοιμοι να εκχωρήσουμε ως ''ζαχαρωτά'' στον Μινώταυρο εξ Ανατολών τα νησιά και τη θάλασσά μας.

Λες και δεν ξέρουμε απ' το '74 κι ύστερα ότι όσο περισσότερο ικανοποιούμε τις απαιτήσεις του Τούρκου, τόσο μεγαλώνουν με γεωμετρικό μέγεθος οι αξιώσεις του... Λες και δεν ξέρουμε ότι είναι βουλιμικός και αχόρταγος κι ''αν του δώσεις ένα μέτρο, αυτός θα σου πάρει χιλιόμετρο''... Τι χιλιόμετρο, δηλαδή, την ελληνική κυριαρχία ολόκληρη μαζί με τον Παρθενώνα...

Με δεδομένα αυτά, δικαιολογημένα θα αναφωνούσε κάποιος το ''Αιδώς Αργείοι!!!.., εκφράζοντας εξ ονόματος όλων μας την αγανάκτησή του για τους ''αρίστους'' - ανιστόρητους και λιγόψυχους πρωθυπουργικούς συμβούλους, που μας... ''κυβερνάνε'' πλούσια ανταμοιβόμενοι για τις εθνικά ασύμφορες εισηγήσεις τους.

Εισηγήσεις ταπεινωτικές, που προοιωνίζονται μαύρη τύχη για την Ελλάδα αν πάει στη Χάγη, όπως το σχεδιάζει ο πρωθυπουργός, αφού εκεί την περιμένουν οι Τούρκοι σε Τραπέζι διαπραγματεύσεων εφ' όλης της ύλης (Ιμπραχίμ Καλίν, συνέντευξή στο Anadolu, 8/07/'20) για να την αναγκάσουν - σε πρώτη φάση - να παραδώσει την εθνική κυριαρχία της στο Αιγαίο και σε δεύτερη να εξετάσει μαζί τους ''το Θρακικό'', με τη συνηγορία των τουρκόψυχων της μουσουλμανικής μειονότητας Θράκης.

''Αιδώς Αργείοι'' για όλα αυτά και για άλλα πολλά περισσότερα που εξυφαίνετε εν κρυπτώ στο όνομα μιας ταπεινωτικής ειρήνης. Αιδώς!!! Αλλά πού να βρεθεί η ντροπή, θα μου πείτε; Χάθηκε μέσα στα ψέματα που ειπώθηκαν τόσα χρόνια για την ανεξάρτητη και περήφανη εθνική πολιτική μας.... Κι ήταν τόσα πολλά αυτά τα ψέματα, που ''ντράπηκαν και τα ίδια, μια και δεν ντρέπονταν τα στόματα που τα είπαν''...

Κρινιώ Καλογερίδου
(Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)
AntiNews


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση