Συνωμότης, ανίκανος ή θύμα, έχει σημασία;

Το κυρίαρχο θέμα των ημερών, αυτό που δίνει κατεύθυνση στην πολιτική επικαιρότητα, είναι αυτό της εξέτασης της υπόθεσης Ρασπούτιν στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής.

Γύρω από αυτό το γεγονός, ως συνήθως συμβαίνει στη δύσμοιρη Νότια άκρη της Βαλκανικής, ξεσηκώνεται καθημερινά σάλος για διάφορα επιμέρους ζητήματα της υπόθεσης. Τότε είναι που ανακαλύπτουμε πως στη χώρα υπάρχει υπεραφθονία π.χ. νομικών αυθεντιών οι οποίες όμως, δεν έχουν ούτε σπουδές, ούτε πραγματική εμπειρία στα νομικά...

Ένα από αυτά τα ζητήματα, στο οποίο δόθηκε σημαντική βαρύτητα το Σαββατοκύριακο που πέρασε, είναι το ερώτημα μιας πιθανής ανάμειξης του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, στην όλη ιστορία. Υπήρξαν αρκετές συζητήσεις εάν και κατά πόσον έδινε εντολές στον υπουργό ο οποίος φέρεται ως ο Ρασπούτιν, εάν παρενέβαινε εμμέσως πλην σαφώς στο έργο της Δικαιοσύνης και εάν είχε δώσει την έγκρισή του για όσα λέγεται πως γίνονταν στον χώρο του θεσμού. Τόσο για την υπόθεση Novartis, όσο και για άλλες, ιδιαίτερα σημαντικές πολιτικά και όχι μόνο.

Για να λέμε του στραβού το δίκιο, το "έσπρωξε" και ο ίδιος το θέμα αρκετά. Τόσο κατά την προηγούμενη εβδομάδα, όταν και αναμείχθηκε στα διαδικαστικά της δικονομικής διαδικασίας της επιτροπής ως μη όφειλε, όσο και κατά την ομιλία του το Σάββατο σε κομματική συγκέντρωση, όπου "προκάλεσε" τον Κυριάκο Μητσοτάκη να τον παραπέμψει σε Ειδικό Δικαστήριο, λέγοντας διάφορα γραφικά αλλά ανόητα. Κάποιος θα πρέπει να του εξηγήσει ότι αυτού του τύπου οι παρεμβάσεις, οι "προκλήσεις", και οι φανφάρες πετυχαίνουν πάντα το αντίθετο αποτέλεσμα από εκείνο που επιδιώκουν.


Να το πούμε όσο πιο απλά γίνεται. Κάποιος από το επιτελείο του Αλέξη Τσίπρα (που δεν φοβάται μην χάσει το κεφάλι του όμως βεβαίως, βεβαίως) έχει την υποχρέωση να τον ενημερώσει πως όσο περισσότερο φωνάζει και παρεμβαίνει σε θέματα "μικρά" για την θέση και το κύρος ενός αρχηγού αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρώην πρωθυπουργού, τόσο πιο ένοχος θα δείχνει στην κοινή γνώμη και την συνείδηση των πολιτών.

Από εκεί και πέρα, είναι ηλίου φαεινότερο πως το συγκεκριμένο ερώτημα, είναι ψευδοδίλημμα. Απλούστατα διότι ως πρωθυπουργός, όφειλε να γνωρίζει τα πάντα που συνέβαιναν στην κυβέρνησή του. Αυτή είναι η κυριότερη ευθύνη ενός πρωθυπουργού, εάν εξαιρέσουμε τον καθορισμό των πολιτικών που επιλέγει και καθορίζει να εφαρμοστούν συνολικά το υπουργικό συμβούλιο.

Επομένως το συμπέρασμα είναι μάλλον εύκολο:

Α. Είτε, όπως είχε υποχρέωση, αρμοδιότητα και ευθύνη, γνώριζε και (αφού δεν αντέδρασε) ενέκρινε όσα έκανε ο Ρασπούτιν, οπότε υπάρχουν ζητήματα ως προς το άτομό του, τα οποία θα πρέπει να εξετάσει η προανακριτική και πιθανόν κάποιο Ειδικό Δικαστήριο όντως (ανάλογα με τα ευρήματα και τις απαντήσεις που θα δοθούν στην επιτροπή).

Β. Είτε, δεν έκανε καθόλου καλά τη δουλειά που του είχε αναθέσει ο ελληνικός λαός, δεν είχε ιδέα τι συνέβαινε και άρα είναι από ανίκανος έως χαζός. Το δεύτερο (πολύ δύσκολο αλλά πρέπει να ληφθούν όλες οι πιθανότητες υπόψη), μόνο εάν θεωρήσουμε πως ο όποιος Ρασπούτιν τον κορόιδευε, δεν του αποκάλυπτε όσα γίνονταν στην πραγματικότητα και επομένως ήταν θύμα του.

Αλλά, εφόσον ισχύει η συγκεκριμένη επιλογή (είτε λόγω ανικανότητας, είτε λόγω χαζομάρας, ελάχιστη η διαφορά ως προς το αποτέλεσμα ανάμεσα στις δύο) οφείλει να παραιτηθεί και να πάει σπιτάκι του. Σε καμία περίπτωση δεν δικαιούται ούτε να φωνάζει, ούτε να παρεμβαίνει, ούτε φυσικά να ζητήσει από τον ελληνικό λαό την επανεκλογή του σε οποιοδήποτε αξίωμα.

Είναι τόσο απλό και τόσο συγκεκριμένο! Είτε γνώριζε, είτε δεν γνώριζε! Τρίτη πιθανότητα δεν μπορεί να υπάρχει!

Ας ξεκαθαριστεί λοιπόν ποια περίπτωση ισχύει, και ας γίνουν τα δέοντα. Σε κάθε περίπτωση όμως, ο κύριος Τσίπρας δεν μπορεί να συνεχίσει να βρίσκεται στην κεντρική πολιτική σκηνή. Η χώρα δεν χρειάζεται ούτε δολοπλόκους συνωμότες, ούτε ανίκανους ή χαζούς ηγέτες.

Τους είχε, τους δοκίμασε, πλήρωσε τη ζημιά και δεν χρειάζεται μεγαλύτερη! ΑΡΚΕΤΑ!

Πέτρος Λάζος
Capital

Σ.Σ. Ο χρόνος των πρόωρων εκλογών, ΕΑΝ θεωρήσουμε πως υπάρχει πιθανότητα να γίνουν πρόωρες εκλογές (υπάρχει εξαιρετικά μικρή), προσδιορίζεται από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο μέχρι και τον Δεκέμβριο. Με τα υπάρχοντα δεδομένα σήμερα, δεν έχει νόημα ή/και συμφέρον για την κυβέρνηση, οποιοδήποτε άλλο διάστημα. Εάν δεν γίνουν μέχρι τότε, μιλάμε πλέον μόνο για μετά τον Ιούλιο 2022. Οι λόγοι ευνόητοι...


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση