Ζητείται Κυβερνήτης...

Πανικόβλητος ο λαοπρόβλητος σπεύδει να αλλάξει την ατζέντα μπας και σταματήσει την κατρακύλα της κυβέρνησης. Θα προσπαθήσει λέει να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα μετά από το μπαϊράκι του Καμμένου και την παραίτηση του Κοτζιά μέσω της συνταγματικής αναθεώρησης, της ψήφισης της ελεημοσύνης που εξήγγειλε από τη ΔΕΘ και των χειροπέδων που ετοιμάζει και για άλλα κακά παιδιά.

Μέχρι τότε το μπάχαλο θα συνεχίζει να μονοπωλεί την επικαιρότητα. Ο Καμμένος θα αποχωρεί καθημερινά από την κυβέρνηση, ο Κοτζιάς θα επεκτείνει την Ελλάδα -ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι ανακάλυψε το Plan B που είχε κρυμμένο ο Βενιζέλος για την νέα Μεγάλη Ιδέα και είναι ζήτημα χρόνου να το θέσει σε εφαρμογή-, οι υποψήφιοι αποστάτες θα παζαρεύουν το ρεσάλτο στον ΣΥΡΙΖΑ, οι Τούρκοι ίσως τελικά αποφασίσουν να καταλάβουν το Καστελόριζο καθώς δεν αναμένεται ιδιαίτερη αντίσταση, η Μακεδονία θα πηδήξει στον Θερμαϊκό σε μια ύστατη προσπάθεια να βρεθεί κάποιος να την σώσει και ο Μητσοτάκης θα πανηγυρίζει για την ωριμότητα του φρούτου που έκτος απροόπτου ενδεχομένως να το απολαύσει στην πολυπόθητη καρέκλα του Μαξίμου.

Στο μεταξύ όλοι εμείς θα συνεχίζουμε μέσω της ευγενικής χορηγίας μας να συντηρούμε την εξουσιολαγνεία τους, ευελπιστώντας ότι κάποια στιγμή θα μας σώσουν.

Την ίδια στιγμή τα κοράκια - αποικιοκράτες θα κάνουν πάρτυ πίνοντας στην υγειά των κορόιδων, μην μπορώντας να πιστέψουν ότι η άλλοτε ισχυρή Ελλάδα και οι περήφανοι Έλληνες έγιναν γιουσουφάκια για λίγα αργύρια και ξεπουλάνε τη χώρα τους για αυτά.


Και στο τέλος της όλης περιπέτειας αν είμαστε τυχεροί θα πηγαίνουμε στην Λαμία με διαβατήριο. Την ατυχή κατάληξη καλύτερα να μην την σκεφτόμαστε.

Κάπως έτσι προμηνύεται το μέλλον αυτού του δύσμοιρου τόπου μαζί και του δικού μας.

Εκτός κι αν κλείσουμε τα μάτια μπροστά στα κομματικά κελεύσματα προς άγραν ψήφων και αποδεχθούμε την πραγματικότητα που μας σερβίρουν. Ίσως αυτή η ουτοπία που μας προσφέρουν αποτελεί κάποια λύση για να μην σαλτάρουμε από τον ζόφο που μας επιφυλάσσει η επόμενη δεκαετία. Για το δεύτερο δεν βάζουμε το χέρι μας στην φωτιά.

Θα μπορούσαμε φέρ' ειπείν να ταυτιστούμε με την γη της επαγγελίας που μας υπόσχεται ο Αλέξης. Έτσι θα απαλλασσόμασταν από τα βάσανά μας, θα γινόμασταν κομματόσκυλα και κάθε τετραετία θα τον πιέζαμε να μας δώσει αύξηση για να αλλάξουμε χέρι ξυσίματος των απόκρυφων σημείων για να τον ξαναψηφίσουμε. Και τι έγινε που η Ελλάδα θα έχει φτάσει στη Λαμία; Θα έχει φροντίσει να μας παρέχει χανούμισσες, έπειτα από συμφωνία με τον Ερντογάν, για να ξεχνιόμαστε και να μην ασχολούμαστε με τέτοια ποταπά ζητήματα.

Βέβαια αν δεν μας αρέσει η ουτοπία του Αλέξη, υπάρχει κι αυτή του Κυριάκου.

Μην σκιάζεστε αδέρφια, είναι ανάλογη με του Αλέξη, απλώς διαφέρει στο περιτύλιγμα για να αποπροσανατολίσει τους νοικοκυραίους της μεσαίας τάξης για να τον ψηφίσουν. Και μην σπεύσουν ορισμένοι να μας πουν κακεντρεχείς και λασπολόγους. Εκτός κι αν όντως ο Μητσοτάκης απολύσει δημόσιους υπαλλήλους - ρουσφέτια και εξυγιάνει εν τοις πράγμασι τον τομέα, κάνει ό, τι περνά από το χέρι του για να μην περιλαμβάνεται ο όρος «Μακεδονία» στην όποια λύση του ονοματολογικού αν δεν περάσει η συμφωνία των Πρεσπών -διαψεύδονται ως αναληθή fake news ότι ο Κυριάκος παρακαλάει νυχθημερόν να την περάσει ο Αλέξης- , προτάξει το πατριωτικό του φρόνημα απέναντι στις όποιες πιέσεις του ασκηθούν κυρίως από τους Γερμανούς, πολεμήσει τον νεποτισμό και την οικογενειοκρατία και συντρίψει τα συμφέροντα που λυμαίνονται τον ποδοσφαιρικό και μιντιακό χώρο για να μην πάνε φυλακή. Τότε αδέρφια πάμε πάσο και προκρίνουμε την ουτοπία του Κυριάκου ως πιο συμφέρουσα για να ξεκολλήσουμε από το τέλμα.

Για τις ουτοπίες του Καμμένου, του ΚΙΝΑΛ, του ΚΚΕ και των υπολοίπων δεξιών κι αριστερών συνονθυλευμάτων δεν νομίζουμε ότι αξίζει να αναφερθούμε, καθώς πλην του ΚΚΕ ο μύχιος πόθος τους είναι να συνεργαστούν με τους δύο μεγάλους για τα μπικικίνια και την εξουσία. Άρα είναι χάσιμο χρόνου να τους εμπιστευτούμε. Καλύτερα να πάμε κατευθείαν στην πηγή. Γιατί να κουραζόμαστε;

Και κάπου εκεί, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας θα αναζητούμε τον Κυβερνήτη που θα έρθει να μας σώσει. Ίσως και να τον βρούμε. Όπως το 2009. Ας ελπίσουμε ότι αυτή τη φορά δεν θα είναι σαν τον προηγούμενο, θα ρίξει γροθιά στο μαχαίρι για να μας απαλλάξει από τους δυνάστες μας και δεν θα συνεργαστεί μαζί τους υποδυόμενος τον πατριώτη - επιτυχημένο διαχειριστή. Ίσως έτσι να γλυτώσουμε κι από μελλοντικούς Τσίπρες. Ποιος ξέρει;

Άλλωστε... η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει...

FactorX
AntiNews


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση